Mando en Esmee.
Storm in Midwolde. Maar toch aan de slag gegaan. We hebben de draad opgepakt met waar we de vorige keer zijn gebleven. Vertrekken vanaf het achterbeen voor de middendraf. Maar eerst aan de slag met de buigingen. Het maakt allemaal niet uit wat je dit menneke vraagt te doen. De schouderbinnenwaarts, travers en renvers komen er met het grootste gemak zo maar uit. Esmee zou nog ietsje meer met de hand kunnen weg rijden. Door de weersomstandigheden en het onverwacht er vandoor kunnen gaan van Mando was ze iets onzeker. Dat geeft helemaal niks. Alleen voor het beeld zou het er nog iets smakkelijker uit kunnen zien. We zijn vanuit de schouder-
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIv1qLKrW3_b5mKkrLZmlK611-vhujQ9vG4E1LI4DvQViT8MJGxA_gjLwQFp8-2Znu9E5nDN11ptMRBUT7suilFj_-pc54gaBo4Zeh510PC7mIXV-dTHEUUfx-1Wa2mvRKXbX3POsTeMjX/s320/25-11+travers.jpg)
binnenwaarts tot B gaan oversteken naar M in middendraf. Hoe lichter Mando in de schouderbinnenwaarts bleef hoe beter zijn afzet werd in de middendraf. En er zaten er een paar tussen dames en heren! Ik hoorde Esmee een paar keer een kreet van bewondering slaken. Dit was een ongelooflijk gevoel. En Mandootje werd ook steeds een beetje heter. Dus dan is het tijd om de energie weer een beetje af te laten vloeien door meer lengte in de hals te geven. Wat daarbij gelijk opvalt is dat Mando de tact in het verlengen weet te houden en dat is echt heel erg knap. Dan klappen de ramen in de manege een keer echt hard terug in hun sponningen en Mando staat in 4 galopsprongen aan de overkant van de manege. Met het hart in de keel bij Esmee en bij mij proberen we de hartslag allebei weer wat naar beneden te krijgen door aan andere mooie dingen te denken. We hebben nog een paar keer een middendrafje gedaan en voor vandaag de galop gelaten voor wat het was.
Maar toch! Wat hij deed dat deed hij supergoed!
Gaat ie weer een beetje Esmee? :-)