Kim en Tineke.

Kim en Tineke.

In Hoogezand waaide het maar meer was het ook niet. Onder veel publieke belangstelling reed Tineke haar les. Toch? Maar we hadden de bak wel lekker voor onszelf en dus rap aan de slag. Kim had vandaag een beetje de handrem er op. Althans in het begin. En dus beginnen we weer met kleine stukjes draven, halt houden, pasje achterwaarts en weer weg. Na verloop van tijd hield Kim de buikspier steeds beter aangespannen en dat zie je dan in het aandraven terug. Mooi van achter en met een ruim grijpend voorbeen. Ik zag Tineke ineens gaan doorzitten.

En ik vond het er zo makkelijk er uit zien. Ik stond echt met verbazing te kijken. En omdat door het doorzitten het contact ook beter werd zag je ook dat Kim nu echt richting nageeflijkheid gaat. Rechtsom is het nog wel wat moeilijker. Zeker als Kim haar tempo niet haalt dan legt ze zich heel hard op de rechterschouder. Tineke pakte goed door ook rechtsom en kreeg ook voor elkaar om Kim van de schouder te houden op de rechterhand. De stukken draf werden ook steeds langer. Je moet snel zijn want voor dat Kim zoiets heeft van het is mooi geweest moet je al weer wat anders doen. De overgangen naar stap zijn echt supergoed met correcte gewichtsverplaatsing naar achteren.

Tempo houden op de rechterhand Tineke. Dan gaat het snel net zo tof als op de linkerhand.

Mando en Esmee

Mando en Esmee.

Storm in Midwolde. Maar toch aan de slag gegaan. We hebben de draad opgepakt met waar we de vorige keer zijn gebleven. Vertrekken vanaf het achterbeen voor de middendraf. Maar eerst aan de slag met de buigingen. Het maakt allemaal niet uit wat je dit menneke vraagt te doen. De schouderbinnenwaarts, travers en renvers komen er met het grootste gemak zo maar uit. Esmee zou nog ietsje meer met de hand kunnen weg rijden. Door de weersomstandigheden en het onverwacht er vandoor kunnen gaan van Mando was ze iets onzeker. Dat geeft helemaal niks. Alleen voor het beeld zou het er nog iets smakkelijker uit kunnen zien. We zijn vanuit de schouder-

binnenwaarts tot B gaan oversteken naar M in middendraf. Hoe lichter Mando in de schouderbinnenwaarts bleef hoe beter zijn afzet werd in de middendraf. En er zaten er een paar tussen dames en heren! Ik hoorde Esmee een paar keer een kreet van bewondering slaken. Dit was een ongelooflijk gevoel. En Mandootje werd ook steeds een beetje heter. Dus dan is het tijd om de energie weer een beetje af te laten vloeien door meer lengte in de hals te geven. Wat daarbij gelijk opvalt is dat Mando de tact in het verlengen weet te houden en dat is echt heel erg knap. Dan klappen de ramen in de manege een keer echt hard terug in hun sponningen en Mando staat in 4 galopsprongen aan de overkant van de manege. Met het hart in de keel bij Esmee en bij mij proberen we de hartslag allebei weer wat naar beneden te krijgen door aan andere mooie dingen te denken. We hebben nog een paar keer een middendrafje gedaan en voor vandaag de galop gelaten voor wat het was.
Maar toch! Wat hij deed dat deed hij supergoed!

Gaat ie weer een beetje Esmee? :-)

Kelly en Anke

Kelly en Anke.

Guur en een enorme wind en regen. Maar ha! Daar laten we ons niet van weerhouden om even een stevig potje te paardrijden. Anke was gekleed op de weersomstandigheden dus we konden gewoon aan het werk. Anke had de afgelopen dagen in het rijden dingen gevoeld die ze niet goed kon duiden en dus ben ik er eerst opgestapt. Kelly is een echte professor. Ze heeft zoveel ervaring dat ze zich echt niet alles zo maar laat welgevallen. Maar ja. 1 ding was ze wel een beetje vergeten en dat was voldoende voorwaarts zijn. We houden natuurlijk wel rekening met haar leeftijd en geven haar de tijd

om lekker op te warmen. Dit is de 3e les voor deze combinatie en ik zie een mooie ontwikkeling bij beiden. Kelly komt steeds beter in haar bespiering te zitten en Anke zie ik er steeds vrijer en ontspanner er op zitten. Al gauw kon Anke er weer op. En we zijn met de nobele kunst van het van de schouder afsturen bezig gegaan. Op- en over de schouder op de volte. Kelly wordt dan steeds ruimer in de bewegingen en maakt een mooie lengte. Anke wordt ook steeds assertiever want als het tempo door het gebruik van de buikspieren wat zakt dan is ze er lekker vlot bij om Kelly weer vooruit te zetten. En zo ben je goed bezig en krijg je er een kick van als het lekker gaat.

Echt goed Anke!

Manic en Marinda

Manic en Marinda.

De nieuwe topper van Marinda vandaag in de les. Gelukkig konden we binnen rijden in de prachtige manege in Franeker. Want moeder natuur deed erg haar best om alles en iedereen omver te blazen. Manic is een 6 jarige haflinger en heeft nog niet zoveel in het werk gedaan. Marinda vond hem erg sterk en hield met name links heel erg vast. Nou koren op de molen van uw scribent natuurlijk. Mooi rechtrichten in de bolle richting dus. Manic liet zich perfect in de contrastelling zetten en wilde naar de buitenhoefslag lopen. Hierdoor kon Marinda haar gewicht naar binnen brengen om hem op

zijn lijn te houden. En ja hoor. Daar kwam mijnheer mooi op lengte. In het begin was hij nogal wiebelig in de achterhand. Manic had weinig kracht van achteren. Door hem recht te zetten ging hij nu ineens wel het motortje gebruiken en werd hij veel krachtiger met het achterbeen gebruik. Daarna in de holle richting. Toen ik vroeg waarom Marinda zo aan het lachten was zei ze: Hij is zo licht in mijn hand. Die linkerteugel was helemaal niet meer strak en hij liet zich ook heel erg goed sturen. Prima werk zo voor dit paardje. Zelfs met zweepje erbij bleef hij erg ontspannen. Hoe kan het ook anders als je lol hebt in je werk!

Te gek Marinda!

Lessen 25 November. Udani en Els.

Udani en Els.

Nou heb ik heus wel het een en ander gezien in de paardenwereld. Maar ik blijf me er toch over verbazen wat voor een ontwikkeling deze combinatie doormaakt. Udani krijgt echt kracht. Nu zet ze dat nog om in stuwen. Dat is natuurlijk niet wat we willen. We willen dat ze gaat dragen. Maar, zoals bekend, draagvermogen gaat voor draagkracht. En daar hoort dat stuwen wel een beetje bij. Maar later daarover meer. Eerst zijn we even aan de longe begonnen. Sta - sta -zit voor Els. En dan appels plukken. Zo hoog reiken als je maar kan terwijl je staat in je beugels.

Deze oefening geeft erg veel bewegingsvrijheid en onafhankelijkheid op het paard. Geen klemmende knieën meer en het paard kan mooi onder je doorlopen. Terug naar het stuwen. Udani is dan eenmaal zo bezig dat ze eigenlijk niet meer te stoppen is. De ophouding komt in zijn geheel niet meer door. Een trucje om dat toch voor elkaar te krijgen is het hek te gebruiken. Ik stuur op zeker moment recht op het hek aan en op het moment dat het paard moet gaan remmen maakt de ruiter de ophouding. Natuurlijk met het bovenlichaam terug en gelijke teugeldruk. Het paard gaat nu de acties met elkaar verbinden. En na een paar keer oefenen werd het al veel beter dat stilstaan. Nog niet helemaal ideaal maar goed genoeg om er de komende 2 weken mee bezig te zijn.

Super Els. 

Faith en Christel.

Faith en Christel.

Het wonder van het juiste tempo. We willen dat het paard op eigen benen loopt met de juiste aanspanning van buikspieren en uiteindelijk de nageeflijkheid die zorgt voor een perfect gebalanceerd geheel. Daar zijn we mee aan de slag gegaan. Christel is soms nog iets onzeker en wil dan meer dingen van Faith dan waar ze eigenlijk toe in staat is op dat moment. En nummer 1 is: Drang! Faith moet echt naar voren zijn om het achterbeen voldoende te laten komen. Als dat eenmaal een feit is dan mag ze niet op haar schouder lopen en moet Christel haar daar zo snel mogelijk van afsturen.

Als dat eenmaal lukt dan zien we vanzelf de lengte ontstaan die bewijst dat het paard recht komt. Het spant de buikspier aan en ontspant daardoor de rugspier. Dat is het moment waarop het paard ook door de hals komt en, zoals wij dat noemen, in de hand gesteld is. Nu kunnen we het paard gaan ophouden om de horizontale balans te verkrijgen. Ja ja rustig aan Steef eerst maar gewoon eens lekker me rondjes door de bak rijden. En je hebt gewoon gelijk Christel. Als Faith zo lekker aan het rondmarcheren is wat wil je dan nog meer. Je komt steeds sneller op het punt dat je Faith recht hebt Christel.

Groot compliment voor jou!

Hotse en Nathalie

Hotse en Nathalie.

Mist!En dus ook foto's in de mist. Sfeertje he! Hotse is weer volop in training. En dat is te zien want hij is al een hele hoop afgevallen. Het is de allergrootste, stoerste Fries die ik ken maar wel met een babyhartje. Hij ziet alles en vindt het dan ook nog eng. Om hem dan bij de les te krijgen heeft Nathalie haar handen er wel even vol aan. Maar als dat eenmaal zover is dan wil hij ook wel weer zijn best doen. Toch ontbrak er iets aan. Hij deed het allemaal wel maar niet met de overtuiging die hij zeker kan hebben. Toen mocht ik er even op.

Ik dacht: "Ik moet orde op

zaken stellen!"Naar voren is naar voren, naar links is naar links etc! Wat me meteen opviel was dat hij een fijn ruggebruik liet voelen. Dat was mooie winst. Maar de drang kon veel beter. Daar dus werk van gemaakt. Ik moet je eerlijk bekennen dat de lucht er bij mij ook redelijk snel uit was. Maar toch doorgezet. Ja en dan gaat die loopmachine die het dan wordt aan het werk. En dan met heel veel macht door de baan. Daarna reed Nathalie weer verder. Mooi gesloten en erg lichtvoetig deed mijnheer zijn ding. En geen milimeter meer achter de loodlijn. Ook de buigingen waren daarna redelijk goed voor elkaar. En dan is het de allergrootste, stoerste Fries die ik ken.

Met een leeuwenhart!

lessen 24 November. Zadinia en Lisanne

Zadinia en Lisanne.

Het was al weer even geleden dat we elkaar hadden gezien. Za is een lekker beertje met haar wintervacht. Maar we wachten nog even met scheren. We zijn bezig geweest met het rechtrichten op de volte. Wanneer is nou een paard daar op recht? Nou:Wanneer het paard in het juiste tempo onder de juiste hoek achter gelijke aanleuning met het ruitergewicht in het midden op de rug de VNWT weet te bereiken. Makkelijk toch! Want het bewijs van recht zijn is dat het paard de VNWT bereikt. Dat is altijd zo. Hoe kun je dat zien? Kijk maar eens naar de ruiter. Als die het bovenlichaam in tegengestelde richting draait

dus uit de verticale as gaat van het paard dan weet je dat het paard niet recht is en zeker de buiging (nog) niet aankan. Maar dat lukte deze combinatie al vrij snel wel. En dus het bovenlichaam mooi mee in de verticale as. Dan zie je ouwe Za ook mooi door de hals komen. En dan gaat ze briezen en begint er over te lopen. En dan zie je bij Lisanne een "big smile"op haar gezicht. Dan de overgangetjes er achter aan. Eerst zijn die nog een beetje houterig. Za heeft zoiets van: "Ja nou ga ik lekker nu ga ik niet weer stilstaan".Maar de aanhouder wint en dus mooie overgangen. Tot slot nog een galopje die lekker los was.

 

Toppie Lisanne!

 

lessen 12 November. Roos en Tanja

Roos en Tanja.De laatste les had zijn vruchten afgeworpen. Tanja was te afwachtend in het begeleiden van Roos. Ze deed eigenlijk gewoon te weinig. En toen ik nu kwam zag ik al een redelijk recht gaand paard. Die misschien nog iets beter in het tempo kon maar zeker niet verkeerd. Ik liet Tanja mooi verder gaan met het rechtrichten en daar waar nodig gaf ik een aanwijzing. Toen Roos in de ontspanning bleef zijn we verder gegaan met de buigingen en daaropvolgend de verzameling. Dat deden we op de kleine volte. Een valkuil hierin is, dat wanneer je dat niet constant op dezelfde plek blijft doen je gewoon

niet in de gaten hebt wanneer het nou goed is en wanneer niet. Nu lag er in de bak een mooi graspolletje waar Tan perfect om heen kon rijden. Door geduldig te wachten en niets te veranderen zagen we bij Roos een mooie verlenging in de lengte van haar pas ontstaan. Hierdoor werd de nageeflijkheid op de buitenteugel nog groter. En dan is het tijd om naar de middendraf te gaan. Hoe meer het acherbeen naar voren komt hoe langer de hals moet kunnen worden. Dus in de middengangen moet de lengte komen die nodig is. Dat lukt natuurlijk alleen maar als het paard goed op het achterbeen blijft. En na een paar pogingen kwam er een heel mooi middendrafje uit.

 

Goed gereden Tanja nu lekker blijven doorwerken!

Mando en Esmee.

Mando en Esmee.

Allereerst mijn excuus Esmee. Ik had zulke belabberde foto's dat ik moest teruggrijpen naar oude plaatjes. Maar het zijn dan wel weer mooie he! Het huiswerk van de vorige keer was Mando laten aanspringen in galop aan de buitenkuit. Maar daar was Esmee niet aan toe gekomen. Maar goed dat maakt niet zo veel uit want dan pakken we dat op nadat Mando recht is. De VNWT bereikt en zich laat ophouden. We hebben veel figuren gedraafd. Krakelingetje, vierkante voltes, enkele linksomkeert, dubbele linksomkeert en nog wat van het betere bochten werk. En die Mando aan de sjouw en Esmee

werd steeds stiller. Die had het veel te druk :-) Toen de draf goed voor elkaar was en het verruimen ook redelijk goed was zijn we naar de galop gegaan. Verder met de voorbereidingen voor de wissel. Daarvoor moet Mando eerst gesloten kunnen blijven galopperen. Aanspringen op de volte vanuit stap en netjes bij Esmee blijven. Ook dat was een peulenschilletje. Daarna op de lange zijde aanspringen en rechtsom de rechtsomkeert en linksom de linksomkeert. Doorgaan in de contragalop, overgang stap en dan weer naar de juiste galop.

Alsof hij het al jaren doet! wauw!

Kim en Tineke

Kim en Tineke.

We zijn lekker naar buiten gegaan. Het was zo mooi weer . Het is voor Kim ook veel beter. Ze wordt erg gauw warm en dan is luchtkoeling niet verkeerd voor dit enorme paard. Kim is ook buiten wat vlotter dus daar gingen we dankbaar gebruik van maken. Ik had Tineke uitgelegd wat de bedoeling is van het op en over de schouder rijden. Wat dat doet met het achterbeen en de gevolgen daar weer van. Eerst in stap om een beetje idee te krijgen wat de bedoeling is. En die Kim he, dames en heren, die werd steeds meer opgewonden. Letterlijk en figuurlijk. Interessant werk in combinatie met het opwinden van het

biomechanische veertje van Kim. En op zeker moment dit werk ook in draf gaan doen. En voila! Daar ging Kim. En Tineke roepen over 40m "Waar komt dit nou vandaan?". Ik moest zo lachen. Alles uit het boekje en het klopt gewoon. Het ene rondje volgde na het andere rondje. En dit paard kan bewegen kan ik je vertellen. En ja dat dat voor de amazone best ingrijpend is en een beetje emotioneerd snappen we ook heel goed. 1000kg door de baan en je hoort haar gewoon niet lopen. De grond dreunt ook niet door als ze langs je heen loopt. Ze is dan zo lichtvoetig!

Echt geweldig Tien!

Dr. Diamond en Marian.

Dr.Diamond en Marian.

 Marian had tegenslag gehad de dag voor de les en voelde zich niet helemaal top. Gelukkig hebben we dan zoiets moois dan paardrijden om alles even te kunnen vergeten. En zeg nou zelf als je je paard zo aan de loop hebt dan vergeet je ook echt alles om je heen. Zelfs dat wat ik roep of vertel. Hahaha. Nou niks erg hoor. Dan houden we even halt. Doe ik mijn verhaal en crossen we weer lekker verder. Ook in deze les nog ruim aandacht voor het betere stuurwerk. En dat gaat Marian echt goed onder de knie krijgen. Soms nog even verbouwereerd door wat ze onder zich voelt en dan het sturen vergeet maar das niks erg. Dieter loopt echt als een zonnetje achter

het stuurwerk van Marian aan. En ook de overgangen worden al veel mooier. Laten we niet vergeten. Dieter is een Amerikaanse draver die de telgang ook in zijn genen heeft. Van nature wil dit paard gaan telgangen zodra het voorwaarts gezet wordt. Maar als hij echt recht is en mooi op lengte dan zien we dat hij toch veel makkelijker wegdraaft. Ik ben er ook nog even op gaan zitten. En wat ik onder me voelde was niet verkeerd. Het luisteren naar de ophouding kon wat beter dus daar heb ik even wat aandacht aan besteed. Ht is echt een fijn paardje.

Lekker trainen Marian!



Twirre en Jeannet.

Twirre en Jeannet.

Door typefouten van mij had Jeannet een latere tijd doorgekregen dan dat ik eigenlijk gepland had.
We zouden vandaag een les aan de dubbele longe doen. Maar ik kwam zo in tijdnood dat ik Jeannet nauwelijks op weg heb kunnen helpen.

Nogmaals mijn excuus Jeannet. Ik zal de communicatie van mij nog beter controleren.

De foto's zijn van vorige lessen.

Windigo en Myrna

Windigo en Myrna.

Het gaat supergoed met deze combinatie. Althans dat zei Myrna. Maar die lach erbij was zo groot dat ik het wel serieus moest nemen. En het is ook gewoon zo. Windigo ontwikkelt zich echt super. Hij wordt steeds rustiger in het hoofd. Schrikt veel minder en is al helemaal niet meer in de staak. Ook zie je de kracht bij hem goed toenemen. Waar hij eerst op souplesse liep en de neus achter de loodlijn hield zie je hem nu sterker en sterker worden en het neusje al op de loodlijn kan houden. Daarmee is de aanleuning ook enorm verbeterd. Hij raakt ook niet meer zo afgebluft als Myrna per ongeluk iets meer door-

komt dan de bedoeling is. Hij wordt veel vergevingsgezinder. En dat is echt enorme winst. We zijn hem op de volte wat meer gaan sluiten en van daaruit de diagonaal op naar de middendraf waarbij de juiste halslengte voorwaarde is. Na iedere keer ophouden aan de buitenteugel op de volte werd hij steeds ruimer in de schouder. Dan wegrijden in middendraf en een goeie giechel van Myrna gaf aan dat hij extreem veel gevoel gaf. En dat is het allerleukste van mijn werk. Blijde mensen en blijde paarden.

Trots op jullie!

Kelly en Anke

Kelly en Anke.

2e les voor Anke met Kelly. In wat emailverkeer was duidelijk geworden dat Anke goed aan het trainen is geweest. En dat was te zien ook. Het voorwaarts gaan van Kelly ziet er steeds beter uit. Omdat nu het achterbeen naar voren komt zal Kelly ook willen verlengen. Maar hee! kleine beetje tegelijk he. Deze dame heeft 1.5 jaar op rust gestaan dus niet te gek. Maar ja wat goed is komt snel. Ik had Anke verteld hoe op en over de schouder te rijden. Wat het gevolg daarvan is en welk resultaat we daarmee beogen. Waar Kelly zelf met de onderhals er uit begint, zien we nu meer en meer de ontspanning. Anke pakt het 

goed op en kan Kelly al redelijk goed sturen. En dan zien we de juiste lengte ontstaan. Ik heb voor deze 2 foto's gekozen omdat het goed laat zien hoe dat op en over de schouder er uit ziet. Zo rustig door werkend zag ik bij Anke ook de ontspanning weer groter worden. Na de vorige les had ze het wel een beetje in de rug gehad. maar meer omdat er allerlei spieren ook bij haar loskwamen en niet omdat ze nog vaster ging zitten. En zo zie je maar weer. Rechtrichten is niet alleen voor het paard. Maar zeker ook voor de mens.

Top Anke!

lessen 11 November. Silby en Marinda

Silby en Marinda.

Hoera Marinda en Silby zijn weer terug van een blessure van Marinda.Ik geloof dat ze er 6 weken uit is geweest maar helemaal zeker weet ik dat niet. En zoals vaker gezegd een paard wat goed gereden is geweest is eigenlijk zomaar weer terug in het werk. En dat was in dit geval eigenlijk ook wel een beetje zo. We zijn eerst bezig geweest met wat sta oefeningetjes aan de longe. 2x staan en 1x keer zitten. Daarna appels plukkken als je staat. Zo hoog mogelijk reiken met je hand en staan blijven. Nou dat ging best goed en gingen we verder met rijden. Daarna recht zijn op de rechte lijn wat ook al heel behoorlijk ging. Maar in de buigingen liep het toch steeds een beetje mis. Vanaf de grond had

ik daar zo niet een oplossing voor. en dus vroeg ik of ik er op mocht. Dat mocht. Ik kwam er achter dat Silby zich wel in de hals liet stellen maar niet in de rug mee kwam. Daar heb ik eerst aan gewerkt. Met name linksom liet ze zich eigenlijk steeds op de buitenschouder vallen. In de contra stelling kwam ik ook niet binnen te zitten. Pas toen ik haar ook op mijn gewicht mee naar binnen kwam voelde ik haar buigen. Ook rechtsom daar mee aan de slag geweest. Een klein beetje doorverzameld door haar bij het aandraven van achteren te laten beginnen. Kreeg je zowaar een passage. Daarna Marinda er weer op.

Lekker trainen Marinda!

Whitny en Kim

Whitny en Kim.

Kim was niet helemaal lekker en had erg last van haar buik. Ik ben er toen maar eerst op gaan zitten. Want ja als ik de kans krijg dan zal ik hem pakken ook :-) Whitny had niet veel gelopen de afgelopen week en dat was wel een beetje te merken. Ze voelde wat stijfjes. En dus eerst maar gewoon rechtuit en van de schouder af. Whitny is rechtsgebogen en ja dan ga ik natuurijk linksom. Met een klein beetje spanning in het begin en onttrekken door aan te galopperen werd het eigenlijk steeds wel een beetje beter. Toen op de linkerhand de lengte kwam op de rechterhand overgegaan.

Das voor Whitny wel wat gemakkelijker. Ook hier probeert ze zich wel te laten vallen maar toch minder dan linksom. Geduldig wachten, niks veranderen en doorzetten geven daarna het beoogde resultaat. Namelijk recht zijn en lengte maken. Kim was inmiddels enthousiast genoeg geworden om er daarna weer op te stappen en ze kon goed doorgaan met waar ik gebleven was. Dit paard heeft zo'n enorme draf dat het moeilijk blijft om die beentjes allemaal op de goede plek te zetten en te houden. Maar met veel geduld en liefde komt het toch weer goed.

Goed blijven trainen Kim!

Shakira en Josien.

Shakira en Josien.

Leuk om deze combinatie aan het werk te zien. Het wordt trouwens wel een haflingerbedoening bij rechtpaard. Shakira dan en Silby van Marinda en Mando van Esmee. Nog eentje en we gaan een viertal beginnen :-) Deze combinatie is zo goed opgeleid door Jessica dat ik er maar weinig werk aan heb. Alle fasen worden mooi doorlopen. Van verticaal recht naar Horizontaal rechtrichten. En daar zijn we mee aan de slag gegaan. We zijn de volte opgegaan en die gaan verkleinen door de buitenteugel te sluiten. Zodanig dat Shakira in de stelling vrijwel recht bleef maar meer om het binnenachterbeen moet

draaien. Daarna de volte open guideren en weer sluiten. We zagen in beide richtingen dat de paslengte van Shakira groter werd en soms kon Josien dat ook zelfs voelen. Omdat het paard meer en meer op het achterbeen komt wordt de oprichting en daarmee de lichtheid in de hand ook steeds beter. In het begin is het tempo soms iets te hoog waardoor het paard niet echt uitgenodigt wordt om te verlengen. Maar als dat in orde is zien we wel de beoogde pasverlenging.Vandaaruit naar de middendraf
Tsja en het beeld wordt dan zo mooi en chique!

Echt goed Josien!

Faith en Christel

Faith en Christel.

Christel was al lekker aan de gang dat ik kwam. Faith was lekker voorwaarts. De laatste les eindigden we met een mooi stelling en buiging en daar gingen we dus nu weer naar op zoek. We kregen bezoek van een andere combinatie in de bak en hoewel Christel dan een beetje onzeker wordt zie je juist de zekerheid bij Faith explosief groeien. Ze kan me dr dan een nekkie opzetten. Halleluja. Nou ja dat zijn van die gedragingen waarom ik ooit op een paard ben gaan zitten. Ik wilde die power wel voelen. Christel had dat een beetje minder :-)

Toch zijn we lekker aan het werk gegaan en Christel had al best snel de volledig controle en kon Faith heel goed overal heen sturen. We zijn bezig geweest met onder andere de overgang draf - stap en halthouden. Belangrijk daarin is dat je blijft zitten en je hand net zo veel mee terug neemt als je bovenlichaam achterover gaat. Chris vond dat best moeilijk. Een klein trucje is dan je je hele been optillen zodat je wel op je kont moet zitten. En toen stond Faith zomaar stil. En nog vierkant ook. Ik leer iedereen altijd eerst om met een hoge hand te rijden. Maar op de foto's zie je dat de onderarm te hoog is en niet meer afhangt in de richting van de mond.

Gaan we de volgende les mee bezig Chrissie!

Welldone en Manon

Welldone en Manon.

Manon vertelde dat het de eerste week na de vorige les eigenlijk heel goed was gegaan. De tweede week kon ze wat minder trainen. Waar het bij Welldone eigenlijk steeds om gaat is hem te overtuigen van het feit dat hij zo mooi is en zo verschrikkelijk goed kan lopen maar hij daar eigenlijk nooit zin in heeft. Hij kan heel mooi in de VNWT lopen en braaf zijn rondjes doen maar er gaat dan eigenlijk niet zoveel van hem uit. Wat Welldone wel weer prima vindt. Hij is zo verschrikkelijk soepel (niet slap!) dat hij met gemak alle oefeningen aankan maar door diezelfde soepelheid ook met gemak de achter-

hand er uitgooit om zich te onttrekken. Nou daar zijn wel manieren voor om dat te voorkomen. We zijn het wereldberoemde spelletje: Ha ha je weet lekker niet welke kant ik op ga, gaan doen. Ja dan wordt hij wel alerter. Belangrijk hierbij is dat je de haakse wendingen volledig doorstuurt en niet halverwege de bocht stopt met sturen. Dan is het risico dat het paard zich op een schouder legt te groot. Dat gaf echt veel verbetering bij Welldone. Een krachtigere afzet vanaf het achterbeen. Soms al echt gaan zitten vooral wanneer hij de bocht uitkomt. En dat geeft zoveel meer power en uitstraling.

Super Manon!

Unite en Jessica

Unite en Jessica.

We hadden afgesproken dat we Unite aan de dubbele lijnen zouden gaan longeren alvorens er op te gaan zitten. Unite maakt de laatste tijd er en potje van als Jessica rijdt. En dus moeten we naar een andere aanpak. Als we haar in het longeren recht krijgen en naar de ontspanning weten te krijgen dan zou dat ook een verbetering moeten geven in het rijden. Dat met dubbele lijnen is nog even een toer alleen al omdat je zoveel materiaal in je handen hebt. Unite zette het eerst op een lopen. Door haar tegen de bakrand aan te laten lopen moet ze terug komen zonder dat je zelf actief ingrijpt. En dat levert

dan weer op dat het paard leert om zich op het achterbeen te zetten. Daardoor moet het wel de buikspier aanspannen. Het gevolg daarvan is weer dat het de rug ontspant. Recht komt op de volte en de VNWT aanneemt. Zoals op de foto's te zien is. We hebben haar ook laten galopperen aan de longe. Eerst zette ze de sokken er weer in maar ook nu bracht de bakrand weer uitkomst. Een heel mooi galopje kwam te voorschijn. Echt iets om heel erg trots op te zijn. Unite had zo goed gewerkt aan de longe dat we het rijden maar hebben gelaten voor wat het was.

Echt wauw was dat Jessie! 

Kim en Jacqueline

Kim en Jacqueline.

Jacqueline reed vandaag onze Kim. Kim is al aardig op leeftijd. Maar elke keer weer zie ik toch verbeteringen bij dit paard. En dan met name in de ontspanning. Kim komt soms wel eens een beetje kort in de beweging de baan in en heeft even tijd nodig om op te warmen. Daar was nu geen sprake van. Alsof ze van het begin af aan wilde zeggen: Kom maar op, ik ben er klaar voor! Nou dat lieten we ons geen 2 keer zeggen. We zijn gewoon rechtuit begonnen en ik had er echt een beetje moeite mee om te zien wat haar buiging nu was. Dat bleek toch lichtjes rechtsgebogen te zijn. We hebben eerst een slangenlijntje gereden en Kim werd al snel

knetterrecht. Daarna de volte op. En aan de buitenteugel de volte rondrijden. Om de cirkel perfect rond te kunnen rijden moet de amazone steeds doseren op de buitenteugel. Kim liet zich perfect ophouden en ontwikkelde de juiste nageeflijkheid op de buitenteugel. Daarna was de bedoeling om vanuit de volte de diagonaal op te gaan. Door het vermeerderd ophouden brengt het paard de schouder naar binnen en kun je het paard perfect in de andere richting zetten. Dat was nog even een moeilijkheidje voor Jacqueline. Toen mocht ik ff op Kimmes om het voor te doen. Daarna Jacqueline weer. En toen lukte het wel. Vanuit de schoudervoor naar de middendraf. En die was echt heel goed.

Super Jacqie!


Rio en Jantien

Rio en Jantien.

Vandaag was het de beurt aan Jantien om Rio te rijden. En voor uw informatie: Rio is echt niet de gemakkelijkste onder de paarden. Ze kan nog wel eens een beetje terughouden en het ontbreekt nog wel eens aan wat looplust. Dan moet je haar er echt even van overtuigen dat het moet. Dat vraagt natuurlijk van de amazone om het paard correct te rijden. Nadat het voorwaarts was opgelost konden we verder gaan met het rechtrichten in de holle richting. Rio is linksgebogen en zet de ruiter op rechts. Omdat de druk op de rechterteugel niet te groot is kunnen we het paard in de buitenstelling zetten totdat het paard de VNWT bereikt. Nou dat lukte

prima en dus konden we verder gaan op de volte. Naarmate Rio meer ontspande zagen we bij Jantien ook een betere houding ontstaan waarbij het been steeds beter kwam te liggen langs het paard. Ook rechtsom werd de VNWT bereikt. We zijn toen op de volte het paard gaan ophouden aan de buitenteugel. Bij het ophouden van de buitenteugel zal het paard de schouder naar binnen willen brengen en zo in de schoudervoor positie komen. Op die manier wordt het van hand veranderen ook zeer veel meer gecontroleerd. De nageeflijkheid wordt vergroot op de buitenteugel en het paard laat mooie buigingen zien.
Weer iets om hartstikke trots op te zijn Jantien!

Bridget en Roselie

Bridget en Roselie.

Het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden. De laatste keer was op de TD in Medemblik. Maar ik heb dat zo eens even aangezien en was verbaasd hoe goed Roselie doorgetraind heeft. Want ik zie Bridget steeds soepeler worden en steeds beter gaan bewegen. De paslengte wordt beter en de neiging om door de hals te komen ook groter. We zijn eerst begonnen met het voldoende voorwaarts gaan op de gewichtshulp. Toen dat voor elkaar was zijn we de volte opgegaan. Door haar voorzichtig op en over de schouder te zetten zorgen we er voor dat afwisselend het

binnen- en dan het buitenachterbeen goed naar voren wordt gebracht. Dat voorkomt dat ze zich op een schouder legt en zich laat vallen . Als dat dan toch gebeurt kun je door meteen naar de andere richting te sturen dat gewicht weer van die schouder afrijden. Zo wordt Bridget steeds beter verticaal recht op de volte en ontstaat de verlangde voorwaarts neerwaartse tendens. Dat het paard er ook lol in heeft bleek wel uit het veelvuldig briesen en steeds beter gaan lopen.
Tot slot nog een galopje. Linksom was dat al heel behoorlijk. Rechtsom heeft de bonte de neiging om achter over te springen. Dat gebeurde 1 keer. Daarna bleef ze correct galopperen. En tsja, zeg nou zelf als ze het zo goed heeft gedaan dan is een klopje wel op zijn plaats!

Super Roselie!

lessen 10 November Vivaldi en Stacey

Vivaldi en Stacey.

2e les voor Stacey. De afgelopen 14 dagen heeft ze zich beperkt door het correct longeren en een buiten ritje. Toen ik kwam vond ik Vivaldi opvallend rustiger dan de 1e keer dat ik haar zag. Dat betekent dat er goed gewerkt is.Ook nu zijn we eerst begonnen met haar te longeren in beide richtingen. Eenmaal goed op lengte is Stacey opgestapt. En ja dan begint het natuurlijk. Andere handpositie, opnieuw leren sturen, op tijd los laten je kent het wel. Dat is niet zo eenvoudig om oude gewoontes af te leren. Maar ik moet zeggen dat Stacey het lekker snel oppakte. Vivaldi was zeker ook onder de indruk van de

nieuwe aanpak. Gedurende de hele les is het probleemgedrag van het paard niet aan de orde geweest. Of nou toch 1 momentje. Doordat ze iets te lang op de linkerschouder bleef lopen begon ze wat te staart zwiepen. Even halt houden. Stacey nog even goed uitleggen hoe te sturen en daar gingen we weer. Ik zag ook steeds vaker bij Stacey een leuke glimlach komen. Blijkbaar was het gevoel wat ze kreeg wel fijn.Vivaldi kwam steeds beter op lengte en de ontspanning werd groter en groter. De sporen waren inmiddels van Stacey haar laarzen maar het voorwaarts zijn van het paard was super goed. En toen kwam de bries. Vivaldi kon met aangesloten buikspieren door ademen. Te gek!

 

Lekker door trainen Stacey!