Chelsea en Saskia

Saskia was een beetje bezorgd over of ze het nou wel goed deed en was wat terughoudend geweest in het rijden de afgelopen 14 dagen. Nou daar is geen enkele reden voor want ze kan gewoon goed rijden. Natuurlijk alles is anders en alle theorie die er bij hoort moet ook nog allemaal even eigen worden. Dus pakken we eerst de theorie er nog even bij. Wat heb ik allemaal nodig  om de juiste ontspanning te krijgen. Waar resulteert dat in en hoe ga ik dan verder. Nou keulen en Aken zijn ook niet in 1 dag gebouwd dus kalm aan. Eerst moet Chelsea gewoon reageren op datgeen wat je van haar wilt.

Bijvoorbeeld: Voorwaarts gaan = voorwaarts zitten. Niet weg =  dan een zwiep met de zweep. We blijven met ons been van het paard af. Alleen de voorwaarts gerichte zit. Daar moet het paard het mee doen. Nou ontstaat wel eens de situatie dat mijn energie bij het paard erg binnenkomt en als ik denk: En nu vertrekken!!! Dat ie dan al weg is voordat de amazone heeft bedacht dat ze wilde aandraven. Niet de bedoeling en dus moet ik een beetje afkoelen. Want ik wordt erg enthousiast van deze combinatie. Als Chelsea attent op haar berijdster is dan wil ze er ook voor gaan. De lichtheid waar dit paard dan mee door de baan gaat is een lust om naar te kijken. En dat vielen er meer op die stonden te kijken.

Errug Chique Saskia!

Mando en Esmee

 Mando ging zo hard dat de foto's wazig werden. Weer eens! Sorry Esmee. Ik wil de aandacht nu echt gaan leggen op schoudervrijheid en de changementen. Mando is behept met een fantastisch achterbeen maar een wat eenvoudig voorbeen. En daarmee bedoel ik eigenlijk dat hij het voorbeen te weinig naar voren zet daar waar het achterbeen er alle reden toe geeft. We moeten het punt opzoeken waar Mando eigenlijk wil gaan galopperen ipv de draf nog meer uit te strekken. Dat hebben we geprobeerd te bereiken door hem vanuit een flink tempo in het schouderbinnenwaarts hem over de halve diagonaal uit te strekken. En warempel daar

ging mijnheer. Een paar hele mooie passen echt vanuit de schouder. Dus dat waren mooie voortekenen van wat hij nog extra kan. Daarna hebben we de aandacht verlegd naar de galop en de eenvoudige galopwissel. Daarvoor moet hij zich op de geringste aanwijzing laten ophouden. En dat heeft Esmee goed bij hem voor elkaar. Alleen het aanspringen rechts geeft een enkel keertje nog wel eens een probleem. Dus dat hebben we eerst opgelost. Toen op de diagonaal voor X de overgang naar stap vanuit de galop. 4 passen stap en de andere galop. En dat gaat al heel aardig. Hij komt supergoed terug op het achterbeen en springt dan mooi hoog aan in de andere galop. Nog ff en de vliegende zit er in.

Super Esmee!

Dr.Diamond en Marian

Maar weer eens een excuus voor deze allerbelabberdste foto's Marian. Maar ik wilde ze zo graag laten zien omdat er goed op te zien is wanneer het paard recht komt en de VNWT aanneemt en hoe dat er eventueel uit kan zien. (onderste foto) en wanneer het paard zijn gewicht naar achteren gaat brengen en zich relatief gaat oprichten zonder dat daar enige teugeldruk aan te pas komt. We zijn nog hard bezig om Dieter zijn draversgenen te laten vergeten. Dat doen we door hem heel goed van de schouder af te sturen zodra hij  zich laat vallen. Want dat vindt hij gewoon gemakkelijker en kan er dan de sokken in zetten.

Marian moest hem heel secuur op de volte sturen en houden. En als je bewijs zoekt wanneer dat paard nu eenmaal recht is op de volte dan wordt dat geleverd wanneer je die volte precies even groot kan rijden. Rondje na rondje.Gevaar bij Dieter is dat hij zich gemakkelijk overbuigt. Marian moest hem dus niet te veel stelling geven en de buitenteugel zo openen en sluiten dat die volte ook rond gereden kon worden. Liet hij zich iets naar binnen vallen dan guideren naar buiten en dan weer van de schouder af sturen. Dat is de echte moeilijkheid wanneer je nou kiest voor het een of het ander. Maar eerst moet je beide mogelijkheden beheersen. Vervolgens kun je dan aanvoelen welke oplossing het meest effectief is. En daar komt Marian steeds dichter bij.

Top Marian!

Amino en Marinda

 Na het verschrikkelijke verlies van Marinda haar paarden heeft ze draad weer opgepakt. En hoe! Haflingergek als ze is moest er natuurlijk weer een nieuw blondje komen. Piet is zijn koosnaampje maar hij lijkt in niets op een doodeenvoudige piet. Amino heeft in de dekdienst gestaan maar door een ongelukkige verkoop van hem is hij "'t zaakie" kwijtgeraakt. 6 jaar jong maar nog voorzien van voldoende testosteron. Hij laat mij namelijk door overduidelijk orenspel weten dat zijn mens Marinda was en niemand anders. En wie ben ik dan om hem tegen te spreken. Piet gaf nogal veel tegengewicht

op de rechterteugel. En dat doet vermoeden dat we met een linksgebogen paard hebben te maken. De overige parameters gaven ook voldoende aanwijzingen dat dit een juiste diagnose was. Piet is nogal groen en dus ga je niet allerlei fratsen uithalen om hem recht te krijgen. Zo'n baby moet gewoon de tijd krijgen om zich in zijn lichaam te vinden. Daarvoor moet de ruiter met veel gevoel en compassie de tijd nemen om het paard zijn weg te laten vinden. Lange lijnen en zoveel contrastelling als nodig is om in het midden te komen zitten en de aanleuning gelijk te maken.. Toen Piet op de rechterhand de VNWT bereikte kon Marinda van hand verhanderen. En toen was hij helemaal niet meer zwaar op de rechterteugel. Van 30 kilo naar 30 gram zei Marinda. En zo zie je maar weer wat je in een half uurtje kan bereiken. Piet had hartstikke goed zijn best gedaan en dus was hij lekker klaar.

Paardje voor de toekomst Marinda!

Lessen 17 maart 2013

Els en Udani.

Het was al weer een poosje geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hadden. Maar wat ik  te zien kreeg stemde mij best wel vrolijk. Hoewel Udani nog volop in haar wintervachtje zat was ze in prima conditie. Els had evengoed doorgetraind alleen veel minder intensief. Nou we zijn begonnen met een stukje theorie. Want wat is de basis van alles? Juist! Het voorwaarts zijn. En alles wat er na komt natuurlijk. Dus als we naar voren gaan zitten moet het paard vertrekken en als we terug gaan zitten moeten ze stoppen. Nou daar zijn we in 1e instantie

mee bezig geweest. Udani valt gemakkelijk voorover en dan heeft Els heel wat in haar handen. Door het stop&go systeem te herhalen zagen we Udani steeds beter van achteren vertrekken en langzamerhand ook steeds beter welven in de hals. Daarmee werd ze ook vele malen lichter in de hand en liet ze steeds beter in beide richtingen buigen. Udani is van nature rechtsgebogen. Maar gaande weg de les was daar eigenlijk niet zo veel meer van te merken. Omdat ze zo veel beter op het achterbeen kwam en dus zo veel lichter aan de voorkant werd dat buigen dus ook heel veel makkelijker.

Gewoon goed Els!

Lessen 16 maart 2013

Er waren geen lessen vandaag!

Jarig

Ik kwam al schrijvende van het afgelopen lesweekend er achter, dat het blog inmiddels  al weer een jaar draait. Ik ben eens een klein beetje door de oude verslagen gaan graven en dat is dan ook erg leuk om te lezen. (Al zeg ik het zelf :-) )

Dus we nemen er 1.

Proost rechtpaard blog!!

Kelly en Anke

Bij Anke op stal staan de paarden inmiddels weer lekker buiten in de wei. En dat scheelt want Kelly kan haar energie daar goed kwijt zodat ze netjes bij de les blijft als Anke er op gaat zitten. Zo verzint ze dan niet haar eigen programa van een frivooltje hier en een bokje daar. Nee als een keurige "Grand dame" laat ze zich door Anke bewerken. Want laten we nog even in herinnering roepen dat Kelly ruim anderhalf jaar op pensioen heeft gestaan en er best wel een beetje belabberd aan toe was. Goed te zien op de foto's is haar belijning die steeds mooier wordt. Anke krijgt het steeds sneller voor elkaar om Kelly in de juiste balans te brengen. We zijn heel simpel begonnen met rechtrichten in de bolle richting
zodat Anke goed het contact op 2 teugels kon voelen. Die contrastelling duurt dus totdat het paard de voorwaarts neerwaartse tendens aanneemt. Nou is dat voorwaarts nog wel een beetje lastig. Graag zou ik wat meer tempo zien. Dan wordt het voor beiden ook makkelijker om die VNWT wat eerder te bereiken. Totdat we een stukje zouden gaan galopperen. Ineens ging er een knop om. Ik ben er nog niet helemaal uit of die knop nou bij Kelly of bij Anke omging maar ze gingen me daar ineens een potje lekker draven. Natuurlijk heb ik daar weer geen foto's van. Heb gewoon met open mond staan kijken. Zo mooi!

Top Anke!

Arjen en Ilsemarie

Goed gewerkt hebben die 2. Arjen komt wat flegmatiek over maar zodra hij mooi recht is en Ilsemarie niet meer in de valkuil stapt van de bolle teugel aannemen dan is hij snel ontspannen en begint dan te marcheren. Hij heeft echt een enorme draf en zeker als het tempo wat omhoog gaat wil hij nog wel eens een beetje laat zijn met het voorbeen. Dat is ook een kwestie van kracht en beter op het achterbeen gaan zitten. Maar kom op laten we niet te veel willen. Deze grote baby doet zo enorm zijn best dat die neiging er wel een beetje is om net iets meer te willen. Meestal zeg ik dan tegen het paard laat dat dan maar morgen zien maar in dit

geval moet ik dat dan tegen Ilsemarie zeggen. Haar enthousiasme wordt natuurlijk gevoed door wat zij onder haar voelt. En dan meer willen is volstrekt te begrijpen maar niet verstandig. Voorlopig is het voor Arjen genoeg om in een mooie balans dat enorme lijf van hem goed onder controle te krijgen. Hij laat zich zeer fijn bewerken en de combinatie heeft veel uitstraling. Ook op de voltes hield hij zich al erg goed. Mooie grote cirkels en daar waar het een correctie behoefde wist Ilsemarie die ook mooi op tijd te doen. Ook hierdoor is het vertrouwen in hem erg groot geworden. Zo groot dat Ilsemarie voor het eerst met hem heeft gegaloppeerd. Klein bokje, beetje benauwde blik van Ilsemarie "et voila" daar ging mijnheer. Mooi hoor! Superknap gewoon. Van beide!

Mando en Esmee.

Esmee heeft de smaak van wedstrijden rijden weer te pakken. En waarom ook niet.  Ze hebben zo verschrikkelijk veel geleerd de afgelopen tijd. En het gemak waarmee Mando de gevraagde opdrachten uitvoert lijkt niets meer in de weg staan tot succes. Dat neemt niet weg dat het altijd de moeite loont om bij iedere training gewoon van het begin af aan ook bij het begin te beginnen. Kijken wat zijn " buiging van de dag" is. Rechtrichten, hem netjes op 2 teugels rijden en zorgen voor voldoende lengte in de hals. Dit om steeds er maar weer voor te zorgen dat het achterbeen voldoende blijft komen en er een mooi ontspanning komt. Daar heeft ieder paard recht op

 en dus Mando ook. Als dat allemaal voor elkaar is zetten we rustig wat zijgangetjes in. Gewoon een pasje wijken, recht zetten, omstellen en voor de andere kuit wijken. Daarna de schouderbinnenwaartsen tot halve baan en dan oversteken en middendraf. Mooi de hals verlengen en gaan met die  haflinger. Daarna nog een stevig potje traversalen en dan komen we toe aan mijn ding. Ik wil hem graag vliegend zien changeren. Daarvoor moet hij wel perfect aan de galophulp staan. Die is op zich goed maar soms is de combinatie wat slordig en dan komen er de verkeer-
de signalen waardoor hij dan contragalop gaat aanspringen. Heel knap maar net niet de bedoeling. Maar goed langzamerhand komen we steeds dichter bij het doel. Zodra hij het doet film ik het en zet het op youtube! Ik heb bij uitzondering er 3 fotootjes bij gezet omdat ik toch altijd wel een beetje trots ben op de inzet van deze kleine grote man. Ze waren bij rechtpaard.nl gekomen met een hoed vol problemen. Maar nu kunnen ze lezen en schrijven met elkaar. Van belang is om secuur te blijven rijden en je steeds heel erg bewust er van te zijn hoe goed onze paarden het doen. Hou die 2 blondjes in de gaten. Ze komen er aan!

Chelsea en Saskia

Nieuwe combinatie bij Rechtpaard.nl en de 2e les. Ik ben even kwijt hoe oud Chelsea is. Hoewel dat er natuurlijk eigenlijk helemaal niet zo toe doet. Saskia liep tegen allerlei problemen aan. Het overwegende beeld was "moeizaam". En daar wilde ze vanaf. Haar gevoel zei dat het zo niet zou moeten. Saskia staat bij Esmee op stal net als Ilsemarie. Het was prachtig weer zondag en ik kon Saskia overhalen om lekker buiten te gaan lessen. Wat me al de 1e keer meteen opviel was dat Chelsea gewoon niet beweegt. En zoals jullie weten hebben we die beweging wel nodig om het achterbeen naar voren te krijgen zodat het paard de buikspier aanspant en de rugspier ontspant. Natuurlijk hebben we ook de gewichtshulpen om voorwaarts te gaan en op te houden behandeld. Maar de nadruk lag op recht zijn en bewegen. Saskia kreeg gaandeweg Chelsea mooi in de aanleuning. Hierdoor krijgt het paard een soort bounce en veert dan hoog de lucht in. Ik zag Saskia duidelijk genieten en Chelsea ook. Die brieste er over. Toen Chelsea zo recht was zijn we de volte opgegaan om daar overgangetjes te rijden. 4 passen stap en weer weg in de juiste stelling en buiging. Ook dit ging hartstikke goed. Chelsea kon nog een hele tijd door gaan en Saskia ook!

En dat is dan een perfect moment om te stoppen. Top Saskia!

Dr. Diamond en Marian

Zo af en toe stap ik even op een paard om te kijken hoe het er voor staat. Ik wil dan graag weten of zijn bolle zijde minder slap is. Zijn holle zijde minder strak en nog zowat van die dingen. Rechtsom was Dieter okay, linksom had hij wat meer moeite met het vinden van de juiste ontspanning. Dus daar heb ik wat extra aandacht aan besteed. Gewoon heel simpel: Op de volte, netjes aan de buitenteugel, niet teveel stelling om te voorkomen dat hij naar binnen valt. Voelen dat de buitenbenen goed op 1 lijn blijven. En dan heb je 3 rondjes nodig om naar de juiste lengte te komen en de daarbij behorende ontspanning. Hij boog warempel ook nog om nadat
ik grote 8ten ging rijden tussen A en C. Van rechtsgebogen naar Linksgebogen. Dat is een knap paard toch. Daarna Marian er weer op. Nou die gaat dan gewoon verder waar ik gebleven was. Mooi buigen op de volte en Dietertje lekker stofzuigen. Dit type paard zal nooit vrijwillig de rug loslaten. Omdat het niet in zijn genetica zit. Maar biomechanisch blijft het een paard. En dus als hij eenmaal recht komt dan worden die buikspieren aangespannen en dan moet die rug wel los. En dan zie je die prachtige bewegingen van dit paardje. En dan krijg je vanzelf een grote glimlach op je mond.

Ja toch Marian?!

Twirre en Jeannet

Ook dit is zo'n mooi verhaal. Wat een enorme progressie maakt deze combinatie de laatste paar weken door. Langzamerhand vallen de puzzelstukjes voor Jeannet in elkaar en is haar gereedschapskist met kennis en kunde goed gevuld geraakt. Vooral ook in mentaal opzicht maakt deze combinatie een mooie ontwikkeling door. Een jaar geleden was Twirre ronduit flegmatiek te noemen. Nu is haar gemoedstoestand van dien aard dat ze ogenblikkelijk de lol van Jeannet overneemt en de show er in zet. Koud van stal! Dus dat heb ik een klein beetje afgeremd. Het is te gek hoor echt waar. Ik bedoel zo'n paard komt van stal je gaat er op zitten. En madame begint gelijk die beentjes in de lucht te gooien alsof ze al een half uur bezig is. Toch maar eerst even kijken of ze echt recht is. Of ik een mooie gelijkmatige aanleuning heb. Of ik goed in het midden kan zitten. En niet in de wendingen naar buiten wordt gegooid. Nou nee, alles klopt. Dan  moet de lengte er ook zijn. Ja natuurlijk is de lengte er. Mooi dan maar gaan werken aan de halve ophouding en de relatieve oprichting. Ja gaat ook goed. Verder met de buigingen. De schouderbinnenwaartsen! Geen tempo verlies, geen tact verlies. Gewoon knetter goed!. Wegrijden, middendrafje, ophouden, verzamelen. Hoppa!

We waren vroeg klaar!

Lessen zondag 3 maart.

KLaske en Amorosa.

Ook weer terug na wedstrijden en ziekte en verjaardag en housewarmingparty en noem maar op :-) . De laatste wedstrijd van Klaske ging ze heel hoopvol in. En al helemaal toen ze de sterren, op het voorterrein, van de hemel reed. Ze is dan echt heel goed ."Echt geweldig", vertelde Klaske. De 1e proef ging nog wel maar de 2e proef was echt bagger. Heel veel schrikken en wegspringen. En dat is dan echt heel jammer. Want weet je nog. Dit is geen paard maar een pony he! Wie het ziet mag me op me voorhoofd tikken want dit is gewoon een paard. En zeker als Roosje er echt voor gaat. Ze kan dan zoveel massa krijgen dat je echt te maken denkt te hebben met een hele grote.Ze doet dus met haar grote familieleden mee!  Om Amorosa wat scherper onder appel te krijgen zijn hebben we het stop en go systeem er in geoefend. Nou dat werkt  (in ieder geval in de training) Ze is hyper alert en één en al aandacht voor Klaske. Wat wil je baas? En vooral ook? Wanneer? Dus dat is mooi. Hierdoor kunnen je hulpen ook vele malen kleiner worden. Dat gaat dus richting het onzichtbare. En dat is wel heel klassiek! Roos kwam zo goed op het achterbeen dat er vanuit rust en een geringe aanwijzing in galop aangesprongen kon worden. En dat galopje was zeer bij elkaar en mooi op het achterbeen gedragen.

T komt heus goed Klaske Echt waar!.

Saskia en Andor

Saskia rijd samen met Lianne Andor voor een eigenaar. Andor heeft een verleden als manege paard achter de rug en zat niet heel goed in zijn velletje. In de vorige les kon ik heel goed zien dat de dames heel goed met hem gewerkt hadden. Vandaag wilden de dames een longeerles. En dat vindt ik altijd leuk om te doen. Want je hebt helemaal geen hulpmiddelen nodig om je paard goed te longeren. Belangrijk is dat je weet hoe de beenzetting moet zijn in de draf en galop. In de draf: buitenbenen op 1 lijn. In galop de binnenbenen op 1 lijn. Nadat beiden daar mee geoefend hadden  was het tijd voor Saskia om nog even op Andor te stappen. Het longeren heeft als groot voordeel voor dat je gaat rijden dat het paard al voor een belangrijk deel ontspannen is. Door dat ik hem heb rechtgericht op de volte. Dus voor een paard als Andor is het longeren voor het rijden best wel een uitkomst. We bleven in de longeercirkel. Zo kon Saskia heel goed voelen wanneer hij zich naar binnen liet vallen. En dus op de binnneschouder kwam en hoe dat op te lossen. Andor komt steeds beter op lengte en in een mooie ontspanning. Echt knap hoe lang hij dat al volhoud. Of nou nee ik zeg het eigenlijk verkeerd. het is echt knap hoe de dames na een paar lesjes al zo goed technisch weten te rijden dat ze bijna al helemaal zelfstanidg in staat zijn om het paard recht te richten onder het zadel.

Echt knap!!

Hotse en Nathalie

 Voor de oplettende lezer hebben we hier een quiz. Namelijk het alom bekende oud Hollandse spelletje:  Zoek de 10 verschillen. Ik wist tenminste niet wat ik zag. Tis natuurlijk "Not done"met een Fries om hem zijn jas uit te trekken. Maar er waren gewoon te veel huid-problemen om dit te kunnen rechtvaardigen.

 Maar ik stond met open mond. Hoe Chique dit! Niet normaal. Enn...hij is ook een stukkie frisser. We zijn met de buigingen bezig geweest. Wijken, belangrijk is dat je wel zit in de richting die je gaat. Dan wordt het ineens allemaal een stuk makkelijker. De schouderbinnenwaartsen  in beide richtingen. Ik houd er van om vanuit de de hoek tot B of E te rijden en dan diagonaal oversteken. Op die manier moet het paard vanuit zijn buiging afzetten en zal dat in het begin de eerste passen ook maximaal doen. En dat kun je dan zo steeds verder uitbreiden. Van voorwaarts neerwaarts naar opwaarts en oprichting.

We zijn een hele tijd geleden begonnen met Hotse de passage aan te leren. Vooral ook om hem veel meer kracht te laten krijgen en het is tevens ook een ego oppoetser. Want als je met zo veel kracht van de grond komt dan denk je dat wel het mannetje bent. Door een wat mindere periode is de passage niet meer aan bod geweest maar vandaag hebben we die er weer eens er bij gepakt. en warempel. Hij was het nog niet vergeten. En een houding dat hij dan krijgt he. Echt fantastisch. Tis wel werken voor Nathalie dat dan weer wel. Maar als ze dit in de trainingen er weer bij gaat pakken zal hij snel in kracht gaan toenemen en het veel makkelijker kunnen. Eigenlijk, als hij echt goed wakker is, is ie stiekem best wel klaar voor het serieuze werk.

Go Nath Go!

Faith en Christel

Het gaat goed met deze combinatie. We zijn bijna een jaar bezig en Christel is zo goed als door haar trauma's heen. Ze weet nu hoe ze Faith onder controle kan krijgen als ze schrikt of het op een lopen zet. En daar wordt Christel steeds handiger in. En dat leid dan weer tot de de volgende stap om Faith steeds beter te gaan rijden. We beginnen altijd met een stukje theorie maar als Christel begint te zuchten dan weet ik dat het tijd is geworden voor uitvoeren. Nou en dat doet ze dan. Soms raakt Christel nog wel eens een beetje overweldigd als Faith recht komt en mooi in de aanleuning. Dan kan ze zo lekker afzetten en voelt erg fijn in de hand.

Ja en dan wordt het ook hartstikke chique. Maar volgens mij heb ik dat de laatste tijd wel vaker gezegd. Maar zeg nou zelf. Is het geen plaatje die pony. Een rechtgericht paard is ook een paard die zich in beide richtingen gelijkmatig laat buigen. Nou dat doet ze dan. Achtjes draaien, linksom keert, rechtsom keert, krakelingetje, alles zit er dan gewoon in. En Faith zie je groeien en groeien en begint een potje te marcheren waarop Christel dan mij verblijd met de gulle lach. Nou feestje dus! We gaan nu echt werk maken van de zijgangen. Faith is er dik aan toe en Christel toch wel.

Petje af Chris!

Lessen Zaterdag 2 maart

Welldone en Manon.

Ze zijn er een paar weekjes uit geweest door ziekte van Manon en het winterweer. Maar dat is allemaal achter de rug. Welldone is weer volop in training en dat is te zien ook. Manon krijgt steeds beter in de gaten wanneer Welldone op zijn "gemakje" zijn dingetje doet of wanneer hij dat enorme lijf van hem eens echt goed gebruikt. Heel gemakkelijk zet hij een achterbeen buiten de massa neer zonder dat je het echt in de gaten hebt. Cruciaal hierin is dat Manon echt gelijke aanleuning onderhoudt. Iets teveel op de binnenteugel en hij is meteen in een travers. Iets te veel op de buitenteugel en hij gaat in de schouderbinnenwaarts. Dus "voelen", en niet kijken. 

Nou en dat doet Manon dan en gaat er ook nog eens echt aan rijden en dan zie je dat paard helemaal opbloeien. Dan gaat hij die enorme batterij aan de achterkant aantrekken en komt zo mooi van de grond. De zweefdraf is aanstaande. Als Welldone perfect recht is laat hij zich ook heel gemakkelijk ophouden. En Manon weet die ophouding ook technisch steeds beter maken in meestal juist getimed ook. Het mooi daarvan is dat het paard achterop blijft zitten. Ook in de stap.. Daarom draaft hij daarna ook weer zo mooi aan. Ook in de galop weet hij steeds beter te sluiten. Het handgalopje is er al heel aardig. Als de juiste stelling bewaart weet te blijven. Dan kan hij weldra eeuwig blijven doorgalopperen.

Super Manon!