Wat me opviel, toen ik deze combinatie zag, dat Amorosa zou enorm aan het uitdijen is. Roos krijgt echt massa. Ze wordt steeds parmantiger maar vooral ook: zo mooi! Vaak zien we na een poosje van trainen op deze manier een terugvalletje. Het paard lijkt er ineens veel meer moeite mee te hebben. Dat is het punt waarop het paard een soort van groei-spurt doormaakt. Van alles veranderd er in zijn lichaam maar ook in zijn geest. We houden daar zeer beslist rekening mee. Want we vragen nogal wat. En dan niets eens zo zeer fysiek. maar vooral ook geestelijk. We stellen het paard voor
een opdracht. 
Maar hij moet zelf naar de juiste oplossing zoeken.
Maar hij moet zelf naar de juiste oplossing zoeken.
En dat zijn de meeste paarden niet gewend. Door het beroep wat we doen op het paard zijn intelligentie wordt het werk ook heel veel interessanter. Vaak zien we na een les dat de paarden heel hard aan het nadenken zijn over wat ze nou precies gedaan hebben. Zo ook Roos. Je ziet dat ze de inspanning graag wil leveren maar t is net of de handrem er een klein beetje op zit. En dan is het systeem zo mooi. Je kunt altijd weer terug naar de basis. recht zijn en lengte maken. Verticaal evenwicht en lekker voorwaarts. Voor het geoefende paard is dat een peuleschilletje. En dan zien je na een half uurtje of zo dat het sluiten veel gemakkelijker gaat als dat je eerst dacht. Niet te veel en zeker niet te zwaar. We geven het paard de mogelijkheid om na een oefening weer volledig te ontspannen. Zo voorkom je spanning en scheefgaan (onttrekking) en dat is precies wat Klaske feilloos in de gaten heeft.
Helemaal top Klaske!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten