Sjoerdtje had de 1e week na de vorige les heerlijk gereden. Maar de laatste dagen leek Yfke meer rechtsgebogen dan anders. Ze voelde ook stijf. Gewoon niet lekker top. Dat is soms lastig te verklaren waarom. Maar dan is het altijd goed om te controleren hoe haar natuurlijke buiging is. Dat aan te pakken en mooi op lengte brengen. Beetje schakelen er bij. Volte sluiten en weer openen. Tsja dan lijkt het ineens allemaal opgelost en kun je er weer aan rijden. En dat moet eigenlijk gewoonte zijn. ( Dat is het ook bij Sjoerdtje) Iedere keer als we opstappen moeten we kijken hoe het paard er voor staat en doen wat nodig is. Dan maar geen piaffe en changementen om de pas! Dus na het hele repertoire te hebben gehad hadden we weer een Yfke lopen die ons deed denken aan de powerhorse die ze was geworden. De kwaliteit van de beenhulp was weer perfect voor elkaar en Yfke ging steeds beter en dragen voorwaarts en terug en er gewoon bij blijven zitten. De rechte lijn is 1 ding maar de volte is iets heel anders. En Yfke had een verrassing voor ons in petto. Want ze was niet langer links gebogen. Nee madam was omgebogen. Ik moet dan altijd even juichen want dat is gewoon een heel goed teken. Haar ontwikkeling gaat dus maar door en door. En dat kan alleen maar als je top rijdt Sjoerdtje. Je weet nu wat je moet voelen als ze ombuigt.Klasse!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten