Espresso is niet de makkelijkste en stelt Ingrid nog wel eens voor hoofdbrekens. Espresso maakt op alle mogelijke manieren duidelijk dat niet Ingrid maar zij de leider is en zij bepaald wat er gaat gebeuren. Dat levert discussies op. Althans zo lijkt t. Maar nader bekeken zien we dat Espresso moeite heeft met haar buikspieren. Het aanspannen kost haar veel moeite en wil liever lang worden dan. Dat levert in 1e instantie wat verzet op maar gaandeweg als Ingrid wat assertiever wordt dan gaat Espresso er toch voor. Ook op dit paard zitten alle knopjes oneerbiedig gezegd. Het werk voor Espresso is rekken en strekken. Souplesse ontwikkelen en lichtvoetigheid maar vooral ook meewerken en het lichaam goed gebruiken. Daarvoor moet ze voldoende voorwaarts zijn. En dan speelt die stugge buikspier op. Diezelfde buikspier is al vele malen sterker en beter dan toen we van het voorjaar begonnen.
Maar langzamerhand gaan we toch steeds wat meer vragen. De problemen snappen we van Espresso en we houden daar ook rekening mee. Maar als we er haar niet mee confronteren kan ze ook niet leren hoe ze het dan wel moet doen. En zeg nou zelf. Zijn dit geen prachtige plaatjes. En dan heb ik het niet over de kwaliteit van de foto's maar natuurlijk de lengte en houding van Espressootje. Want als ze zich eenmaal sluit dan kan ze blijven gaan. Ingrid moet er op letten dat het niet saai gaat worden voor de bonte merrie. Espresso wil intellectueel uitgedaagd worden. En dat betekent veel wenden en keren. En het liefst onverwachte dingen. Die Espresso dus niet ziet aankomen. Naar links? O nee ! toch naar rechts. Spelletjes maken en vooral: "Vreselijk veel lol hebben". Want dat je dat op dit paard kan hebben is een ding wat zeker is. Ze kan overkomen als een kloeke struise boerenvrouw. Maar als ze voor elkaar is wordt het een elegante kleurige dame. En ik vind ze allebei helemaal geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten