Myrna en Windigo.
Het was Myrna met Windigo goed gegaan de eerste paar dagen na de les. Fijne ontspanning en niet meer schrikken. Dat sloop er gaande weg de week toch weer een beetje in en Myrna wist niet meer hoe dit op te lossen. En dat is fijn want dan kunnen we daar weer mee aan de slag. Achter in de bak zat nog een plekje waar Windigo niet langs wilde en uitbrak. De regel is: Als het paard ongevraagd een richting uitloopt stuur ik hem direct tegengesteld om hem daarna meteen weer de andere richting uit te sturen. Het paard zal zich vrijwel direct aan zijn opdrachten houden en zich laten besturen. Dat is dus ook het geval bij Windigo.
Mooi om te zien hoe het paard accepteert dat de berijder de alpha is. En dus gewoon volgt. Wat nog veel mooier is, is dat het in zijn bewegingen nog veel exclusiever gaat worden. Hele fases van echte tact en balans. Toen was het tijd om richting de buigingen te gaan. Schouder voor zoals schouder voor gereden moet worden. In de stelling de buitenteugel sluiten totdat het paard de schouder naar binnen brengt. Dat vondt hij nog niet zo eenvoudig en kwam er op terug. En dan zie je hem denken: "Huh......wat gebeurt hier!" Daarna er weer uitrijden en lekker naar voren. Per keer zie je hem dan er weer beter uitdraven en gaan zitten bij het vertrekken.
Hier gaan we heel veel van horen van deze combinatie. Het is een plaatje. Sorry voor de onthoofding Myrna!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten