Dr Diamond en Marian

Eindelijk buiten. En wat een prachtige bak ligt er bij Marian op stal.60 x 20m dus je kan mooie einden rechtuit rijden. En wat is de manier om te kijken of je recht bent. Precies! lange lijnen rijden. Als het paard zijn lijn houdt weet jij dat hij achter gelijke aanleuning met het ruitergewicht midden op de rug loopt. Appeltje eitje toch. Nadat we de verwarring er uit hadden over hoe lang je de lijn moet volgen kon Marian zich concentreren op het recht zijn. En allemachtig wat kan dit paard toch draven. Ik mocht er ook nog even op. Je kan voelen dat hij nog niet
happy in de rug is. Het draversgen van de Dr. speelt

zo nu en dan nog op. Ik ben begonnen met hem heel snel van de schouder af te sturen. Daardoor werd hij veel zachter in de rug en voelde meer samenhang in het hele paard komen. Dieter laat zich al zoveel makkelijker rijden dan we begonnen met lessen. En dat is natuurlijk fantastisch. Hij begrijpt ook veel beter dat bepaalde dingen niet zijn toegestaan. Zoals in telgang vertrekken bijvoorbeeld. Een teken dat hij meestal te lang is geworden om zo weg te kunnen draven. Hij laat zich keurig ophouden aan de buitenteugel zodat hij mooi de buitenbenen in de wendingen op de volte op een lijn houdt. Ook even een galopje meegepakt. Hij sprong echt heel mooi aan met heel veel balans. Galop zit niet in zijn genetica en je voelt hoeveel moeite hij er mee gaat krijgen na het tweede rondje. Dan moet je hem gewoon terugnemen en weer gaan draven en doen wat hij goed kan. Namenlijk perfect draven. En als je dan eens een uitgestrekt drafje rijdt waan je je een beetje op Totilas. Niet dat ik daar ooit op heb gezeten. Maar ik vindt het gewoon cool om te zeggen. Want die beentjes vliegen in de lucht en hij gaat geen spatje harder. Bodem dekken zoals dat heet. Toen Marian er nog even op. Die zat zo verschrikkelijk lekker te sturen met onze jonge held he!
Wauw hoor Marian.