Muchacho en Josephine

Nieuw bij rechtpaard.nl Josephine met haar Arabier Muchacho. Ze stond al een tijdje op de wachtlijst. Maar dat duurde Josephine veel te lang en dus nam ze zelf weer contact op. Goed gedaan van haar. Josephine heeft al ervaring met rechtrichten dus ik kon mijn verhaal met de helft inkorten. Sinds een klein tijdje is dit witte wondertje weer in training na nogal wat blessure leed. Josephine haar grootste wens is om met deze pas sinds een jaar gecastreerde ruin aan endurance wedstrijden mee te doen. 160 km. Ga er maar aan staan. Ik doe het niet (na)!Toch zijn we begonnen bij het begin en dat is op je gewichtshulp naar voren rijden. Indien nodig met behulp van het zweepje. Door er even een goeie zwiep mee te geven. Cool in het hoofd als hij is gaf hij er niet veel om. Maar nadat Josephine de intensiteit waarmee ze zwiepte drastisch verhoogde werd de bedoeling al snel duidelijk voor Muchacho. Wat kan die bewegen zeg. En na een aantal slangenlijntjes begon hij ook zijn buikspieren aan te spannen. En natuurlijk met als gevolg dat hij de rug losliet. En ook nog eens in een hele mooie houding kwam. Het sturen opzich is voor Josephine wel ff wat anders en daar moet ze nog wel aan wennen.
Wat is hij mooi he Josephine!

Kim en Fenna

 Het gaat een stuk beter met Kim en Fenna. Kim zit een beetje in de staak zo van: "wat vandaag niet lukt doen we morgen wel. En anders overmorgen". Nou we willen natuurlijk dat ze in ieder geval braaf haar rondjes loopt en dat Fenna zich niet helemaal de blubber hoeft te werken. Vorige les hadden we een spoortje nodig. Deze les absoluut niet meer. Fenna is een stuk onverzettelijker en assertiever geworden. En daar begon Kim respect voor te krijgen. Het is nog niet zo dat ze op de eerste aanwijzing vertrekt. Maar als Fenna haar onverzettelijke wil in de weegschaal gooit dan gebeurt het wel zeker.

We dachten er samen over na hoe we Kimmes nou aan de praat zouden krijgen. Bij een paard is alles contra. Dus als ze niet vooruit wil dan maar achteruit. Nou dat kan Kim met gemak. Maar na 3 á 4 pasjes vindt ze het wel mooi. Nou dan doen wij er nog een paar bij. En warempel daar ging mevrouw. Ja en goed! Dat wil je niet weten. OP de bovenste foto het aandraven na het achterwaarts. Prachtig om te zien hoe Kim zich daar voor inspant. Op de foto hiernaast de eerste pasjes van Kim in de voorwaarts neerwaartse tendens. Wat gruwelijk mooi.

Te gek Fenna!

Dark en Ritva

Je kan wel eens van die momenten hebben dat de samenhang je een beetje ontgaat en dat je denkt dat je alles kwijt bent. Dat is frustrerend en haalt je neer. Dat moet natuurlijk niet. Dus dan gaan we terug naar de theorie. Dier moet je voldoende hou vast geven om de draad weer op te pakken. Maar ondanks dat je  denkt dat je het ff kwijt bent train je natuurlijk wel door en met resultaat. Ik zie geen paard meer wat overstrekt in de nek. Of hangt op de hand, of zich voorover laat vallen. Nee integendeel. Ritva kan hem steeds beter loslaten al moet ze daar wel heel secuur op letten. Maar als ze optijd is dan kan Dark het achterbeen correct plaatsen en komt stukje bij beetje beter in de oprichting. Hij is nog niet zo sterk dat hij al echt draagvermogen laat zien maar dat zit er wel degelijk aan te komen. Want, helaas heb ik dat niet op de foto, wanneer hij correct recht is heeft hij zijn neus op de loodlijn. Ff niet vergeten dat die enorme paard nog hartstikke jong is en eigenlijk nog een slungel is :-). Als alles weer samenvalt kan Ritva er weer aan gaan rijden en krijgen we mooie bewegingen met een mooie lichte contactteugel. Als je denkt, door het zien van de foto's, dat dat uitgestrekte draf is dan heb je het mis. Dit is de arbeidsdraf van Dark!

Wauw!

Oeps Imme en Robin Hood nog!

Sorry Imme, ik was je gewoon vergeten bij 12 oktober te zetten.  Maar hier komt ie dan. Er ligt een prachtige nieuwe bodem in de rijhal van spanbroek en daar zijn we lekker aan de slag gegaan. Ik zie grote veranderingen bij Robin Hood ontstaan. Het allereerste wat me opviel was zijn alertheid. Hij is attent en gretig. Hij heeft zichzelf opnieuw ontdekt en niet in de laatste plaats omdat Imme hem nu kan trainen op een manier die heilzaam is voor haar paard. Hij loopt nu graag en met overgave. aan de longe komt hij al redelijk goed op lengte. Ook het weifelend neerzetten van het rechterachterbeen  is zo goed als weg. En dus er op. Imme komt met een krukje aanlopen om op te stijgen en dat deed me heel veel plezier. En natuurlijk beginnen we met voorwaarts zijn en het nodige stuurwerk. Belast vindt hij dat in eerste instantie nog wel wat moeilijk maar door rustig door te werken zien we een steeds betere plaatsing van het achterbeen en komt hij langzamerhand in verband. Dat laat de bovenste foto mooi zien. Hoe hij worstelt met al die benen waarvan hij even niet weet waar hij ze moet zetten. En dan! En dan heeft hij het gevonden. Zijn buikspieren sluit hij aan hij laat het ruggetje los...en dan ...wauw ....ander paard! Imme zit perfect voorwaarts.

SSSSUUUPPEERRRR!

Dr. Diamond en Marianne

 Hoe snel kan iets gaan. Waren we in de vorige les op het punt van frustratie en verwarring beland. Nu in rust en een open concentratie. Nou dat is dus de voorwaarde om je doelen te bereiken. Zoals ik al eerder schreef we zijn met de ombouw bezig van Dieter. Hij is een Amerikaanse draver maar wij zijn bezig er een Fries dressuurpaard van te maken. Hij beschikt over schitterend gangenwerk maar moet wel goed begeleid worden. Dieter wordt graag te lang en valt dan op de schouder en komt veel te veel op de voorhand en zet er dan de sokken in. Marian kon hem vandaag heel nauwkeurig begeleiden zodat hij netjes op lengte kwam. En dat levert dan weer op dat hij zoveel buikspieren moet gebruiken dat hij de rug gaat ontspannen. En dat is nou precies wat we nodig hebben bij hem. Dat dat echt een hele zware klus voor hem is weten we ook. Maar als je daar even mee bezig bent dan doet hij het steeds beter. En wel zo goed dat je bij Marianne de neiging ziet ontstaan om meer en meer te gaan doorzitten. En dat komt de algehele balans weer ten goede. Ook de scheefstand van de staart is op een gegeven moment helemaal weg en dat duid toch echt op een knetterrecht paard dat in ontspanning en door de rug door de baan gaat.

Top gedaan Marianne!

Lessen 13 oktober

Kelly en Anke.

Kelly en Anke zijn verhuisd naar een nieuwe stal. Daarom hebben ze de vorige lesronde niet meegedaan. Kelly had een aardige terugslag gehad. Maar daar is ze inmiddels weer op haar plaats en tiert weer. Ze neemt ook weer toe in gewicht. Kortom, allemaal goede berichten. Aanvankelijk waren we binnen begonnen maar ik vond de bodem te hard voor Kelly. Ik zag dat ze erg veel moeite had met de beenzetting en kwam eigenlijk ook niet van de schouder af.  Buiten lag een perfecte bodem en toen we daarheen verhuisd waren konden we aan de slag gaan. Als belangrijkste punt voor nu was weer het rekken en strekken van Kelly. Dat is nodig omdat ze de rug gewoon te laag houdt. Hierdoor heeft Anke ook moeite om in balans te blijven. Dus voor paard en ruiter het allergrootste belang om zo snel mogelijk tot die ontspanning te komen. We hebben het voor het grootste deel gehouden op recht sturen. En niet al te veel doen. Tempo houden en gelijke aanleuning maken. Dat gaf uiteindelijk het gewenste resultaat. Tot besluit een zeer fijn gedragen galopje in beide richtingen en die toverde weer een mooie smile op Anke haar gezicht. Want ook zei had het niet makkelijk vandaag.
Trots op je Anke!

Hotse en Nathalie

Nou ik moet zeggen het gaat al een stuk beter met Hotse. Hij lijkt weer aardig bij te trekken.En gelukkig maar. We zijn bezig geweest met wat krachtoefeningetjes. Een beetje bodypumpen zo gezegd. Wel goed opletten op zijn ademhaling. Dat hij voldoende rust tussen de oefeningen door krijgt. We hebben de grootste nadruk gelegd op het flexen van de het achterbeen. Lateraal (van voor naar achteren en v.v.) en diagonaal door middel van kontje buiten. En dat gaf hem wel een beetje een energie boost. Want hij begon in het aandraven weer echt achter te gaan zitten. Nathalie zei dat het buigen naar links in de afgelopen periode niet zo goed was

maar daar was nu al heel snel niets meer van te zien. Toen Hotse goed buigzaam was gingen we naar de ultieme krachtproef voor hem en dat is een kleine volte in galop. Linksom was echt moeilijk maar Nathalie moest lachen toen ze voelde hoe goed hij het probeerde. Rechtsom lukte het zowaar en sprong hij na die volte weer mooi vooruit weg naar voren. Dus dat was supertop. En zo kunnen we langzaam weer beginnen met genieten van deze stoere baby. Want een schrikje zit er nog wel in. En als hij dan denkt uit de gevarenzone te zijn zet hij al zijn macht in om verder te draven.
Cool Nath!

Welldone en Manon

Manon zit vlak voor een wedstrijd en we willen de puntjes nu even echt op de i zetten. De losrijfase komt Manon altijd zeer goed door. Ik zie dan een soepel bewegend paard wat in het juiste tempo de voorwaarts neerwaartse tendens bereikt. Hij laat zich in beide richtingen gelijkmatig buigen en dus kunnen we spreken van een rechtgericht paard dat met het ruitergewicht midden op de rug, achter gelijke aanleuning, ontspannen door de baan gaat. Tot zover  niets aan de hand. Ook een beetje schakelen in tempo is geen probleem. De halslengte bepaald het ondertreden van het achterbeen en dat komt goed door. Dan gaan we naar de voltes en dan zien we rechtsom dat Welldone in een soort travers- achtige houding door de volte gaat. En dat duid weer op teveel binnenteugel. Nadat we dat gecorrigeerd hadden zagen we Welldone perfect rechtkomen op de volte. Tegelijkertijd zie je hem een veel grotere inspanning plegen en neigt dan in tempo terug te komen. Nadat we dat verbeterd hadden hoorden we een diepe zucht van Welldone en deed hij zijn werk naar behoren. Tot slot nog de diagonaal op in een meer dan goede middendraf. Veel power en een prachtige tact. Nu hopen dat je wedstrijd hetzelfde beeld laat zien Manon!

Lessen 12 oktober

Faith en Christel.

Volgens mij kan ik zo'n beetje na elke les wel het verslag beginnen met: "Het gaat goed met deze twee!" Maar ja het is ook gewoon zo. Christel kwam breed lachend op me aangereden. Ze vertelde dat ze in de afgelopen 14 dagen best wel veel "wauw" momenten heeft gehad.  Nou ja dan krijg ik zoiets van uh.."Laat maar zien mevrouw van Grunsven!" En dat doet ze dan ook. Christel weet Faith steeds sneller aan de praat te krijgen. En als ze dan dat voor elkaar heeft dan ontstaat er een "mega ego explosie" bij Faith. Die begint me dan een potje parmantig te worden. We zien de balans echt steeds groter worden. Maar Christel moet nog wat sneller reageren als Faith haar balans verliest zodat ze niet van voren af aan weer hoeft te beginnen. Dus goed opletten dat ze zich niet op een schouder legt, dat je scheef komt te zitten of dat je contact veranderd. Naarmate dat beter ging wist Christel  haar paardje veel beter te begeleiden. Het atletisch vermogen van Faith wordt steeds groter. En de volgende keer gaan we proberen om de galop in gesloten toestand er bij te pakken. Verder weet ik er niet zoveel over te zeggen. Laten we de beelden maar voor zich spreken!
Wauw Christel!

Kim en Fenna

Ik zei het de vorige keer al dat ik het best een beetje te doen heb met Fenna. Kim is niet van plan om zich onder Fenna in te spannen en arme Fenna werkt zich helemaal het rambam op Kim. Ik besloot te grijpen naar een  dwangmiddel en haalde voor Fenna een spoortje. Ik ben echt niet van de hulpmiddelen en vindt het zwiepen van een zweep al een pittige ingreep, maar het was gewoon niet te doen voor Fenna. Gelukkig werd het nu wel een stuk beter en kon er af en toe een aardig eindje gedraafd worden. Het is nog steeds zo dat Kim er op een zeker moment genoeg van heeft en zelf in stap gaat. Wij moeten er voor zorgen dat we haar eerder laten halthouden dan dat ze zelf wil zodat het initiatief bij de berijdster ligt. Dan gaan we weer een paar pasjes achterwaarts om Kim op het achterbeen te krijgen en dan weer proberen weg te draven. Als dat lukte had Kim er flink de sokken in. En dat was een heel opluchting om te zien dat het werkte. En ja als ze draaft dan kan ze ook nog verdomd goed bewegen. Dus al met al zagen we vandaag toch echt wel een verbetering ten opzichte van de vorige les. En om het ook dragelijk te houden voor Kim hebben we de les wat eerder beëindigd zodat er van moe zijn geen sprake kon zijn.

Trots op je Fenna!

Chelsea en Saskia

We zien een mooie ontwikkeling bij deze combinatie. Saskia kan Chelsea nu mooi op lengte rijden en de hele stijfheid in de hals is weg. Toch zagen we vandaag een probleempje op de rechterhand. Het rechter achterbeen werd niet onder de massa gezet. En dus zijn we gaan flexen. Saskia moest op de volte gaan rijden en die sluiten. En dan het liefst het paard over de schouder ( stelling naar binnen) rijden zodat je met de buitenteugel zoveel kunt begrenzen dat ze de schouder naar binnenbrengt. Wanneer de volte zo klein is geworden dat het een uit de kluiten gewassen pirouette is geworden brengen we met het binnenbeen de achterhand naar buiten. Nu moet het paard het binnenachterbeen extreem ver onder het lichaam brengen om overeind te blijven. En na een paar keer oefenen verbeterde dat aanmerkelijk. Zo goed zelfs dat de lichtheid in de hand dramatisch toenam. Chelsea is een van nature rechtsgebogen paard. Vandaag had haar voorkeur echter voor linksgebogen zijn. Want linksom was er eigenlijk niet zo veel aan de hand. We zagen ook de houding van Chelsea enorm verbeteren. Ook in de galop was er erg veel draagvermogen ontstaan. Wanneer je zo veel controle en vermogen hebt probeer je die te onderhouden door vloeiende lijnen te rijden en je tijd te nemen om van hand te veranderen.
Nu nog je koppie omhoog Saskia!

Dark en Ritva

In de vorige les zijn we bezig geweest om Ritva meer rechtop te laten zitten en niet in de verleiding te komen om terug te gaan hangen als Dark zijn hele hebben en houwen in haar handen legt. Dit paard is gezegend met een enorme zweefdraf maar als hij vooroverkiepert dan is hij dat kwijt. Dus we moeten zien te voorkomen dat hij dat doet. Aan de ene kant vraagt dat aan de berijder om het leunen dan ook niet toe te staan. En dus zo snel als mogelijk de hand weg te steken voordat hij gaat leunen. Door dit heel snel te doen maakt het paard het zichzelf onnodig zwaar en zal hij er voor kiezen om zijn gewicht terug te brengen. Hij doet dit om zijn balans onder de ruiter te houden. Het is gewoon een reflex en die kunnen we erg goed gebruiken. Want juist hierdoor richt hij zich veel meer op. En daarmee is het overstrekken in de nek ook weg. En dat, in combinatie met een correct geplaatst achterbeen, levert dan weer die prachtige draf van hem op. Nou is dat tegelijkertijd ook wel een krachttoer voor deze knaap en raakt de pijp dan ook redelijk snel leeg. Dus tussendoor wel tijd nemen om hen weer even op adem te laten komen. Als je dan weer begint zie je echt dat hij het wel begrepen heeft. En al redelijk snel weer terug is op het achterbeen.

Top Ritva!

Dr. Diamond en Marian.

Marian is weer terug in de lessen bij rechtpaard.nl en is inmiddels eigenaar geworden van een mooi Fries hengstveulen. Maar dat terzijde. Dieter is nog steeds bezig met zijn omscholing van draver naar rijpaard. Ik ken geen paard dat zo ongelooflijk chique kan draven als dit paard maar daarvoor moet hij wel door de rug zijn. Als hij niet ontspant is dit paard het prototype van een schenkelganger. We moeten beginnen met hem te leren zijn beenzetting correct te houden. Dat doen we op de volte. We zetten hem zo ver over de schouder dat de neiging ontstaat om naar buiten te lopen. Door de buitenteugel er bij te sluiten verhinderen we dat. Nu ontstaat door de buiging ruimte voor het binnenachterbeen om onder de massa te komen. En wanneer we nu de volte exact op dezelfde plek blijven rijden kunnen we nu ook beter aanvoelen of het buigen ook correct verloopt en de juiste ontspanning ontstaat waardoor hij wel zijn buikspieren aanspant en zijn rugspieren loslaat. En wat kun je dan gefrustreerd raken als je steeds een dingetje vergeet. Dat is iets wat je jezelf helemaal niet hoeft aan te rekenen. Dat is een leerproces. En dat ging op momenten ook hartstikke goed. Door kilometers te maken en te voelen en je aan je afspraken te houden (volte is volte) ga je het steeds sneller en beter voelen.
Echt waar Marian!

Twirre en Jeannet

 De laatste maanden heeft deze combinatie een enorme groeispurt doorgemaakt. De verfijning in het rijden gaat hand in hand met het zo veel krachtiger worden van het paard. De lichtheid die we in de afgelopen periode hebben gekregen leid tot heel veel controle en zeer veel balans. En dan ineens.........lijkt alles zo maar weg. Geen controle meer. In plaats van dragen gaat het paard stuwen. Komt geen enkele ophouding meer door. Althans zo lijkt het en zo voelt het. Dan moet je dieper gaan kijken naar de oorzaak hiervan. Ik geloof dat ik in een vorig verslag nogal uitgebreid heb stilgestaan bij de psychologie van het rijden. De sensitiviteit van Twirre is heel groot. En ze reageert bij de geringste inwerking van Jeannet. Het begin van de les was een beetje hectisch en dan wordt het tijd om de rust er in te brengen. Even terug naar af en back to basic. Wat opviel was hoe meer Jeannet de controle wilde hoe moeilijker het werd om die te krijgen. En eigenlijk waren beide in verwarring over wat er nu allemaal gebeurde. En dat is typisch zo'n moment die ikzelf maar al te goed ken en herken. Het lijkt alsof er een plafond is bereikt en de combinatie niet verder kan. Dat noem ik het "groeimoment". Door terug te gaan naar de absolute basis (de 4 afspraken!) voor een langere tijd vraag ik niets bijzonders meer aan het paard dan recht te blijven en te ontspannen. Meer ga ik de komende tijd niet vragen. Ook al lijkt het op momenten dat alles weer terug is. Ik wacht tot het moment dat het paard zelf gaat aangeven dat hij dit werk allang beheerst en veel meer wil laten zien. Dan is de psychologische barrière doorbroken en gaat de ontwikkeling verder. Dat vraagt geduld en inlevingsvermogen van de berijder in het aanvoelen van het paard. En daarbij dus ook je eigen gevoelens onderkennen. Jeannet is inmiddels zo ver dat ze dat kan!
Take your time Jeannet

Ziranda enHilde

 2e les voor deze combinatie. En Hilde heeft een goede trainingsperiode achter de rug. Ziranda begint mooi beweeglijk te worden in de rug, lendenen en bekken. Een slangenlijntje is al geen probleem meer. Ze kan het de hele manege door lopen zonder daarbij in galop te gaan. een teken dat ze het achterbeen correct plaatst. Op de foto's is mooi te zien dat ze in draf de naar voren gaande benen onder dezelfde hoek naar voren plaatst. Ook op de volte zie je dat Ziranda steeds beter in balans blijft. En zelfs al zo goed dat wanneer Hilde de buitenteugel meer doorsluit Ziranda in de schoudervoor positie

komt. Hierdoor kan Ziranda het binenachterbeen nog beter onderplaatsen. En als we dan de diagonaal opgaan zien we een mooie krachtige afzet ontstaan voor de middendraf. En dat kan ze al bijna de hele lijn volhouden. Kortom ik ben dik tevreden over deze ontwikkelingen. Een mooi ding is om te zien hoe het paard er steeds meer lol in krijgt nu het de beschikking krijgt over haar hele lichaam. En diezelfde lol is ook bij Hilde te zien die grootdeels met een enorme smile de baan rondgaat. Het galopje is nog een beetje onzeker maar dat zal ook heel snel gaan verbeteren.

Super Hilde!

Lessen zondag 29 september

Egata en Lutina.

Egata heeft nog wel wat te leren als het gaat om rust en gehoorzaamheid. Ze blijft lopen en dralen als Lutina wil opstappen. Als Lutina eigenlijk net zit. IS Egata toch eigenlijk nog veel te druk en wse besluiten om haar eerst te gaan longeren. Dan kan de overmoed er wat uit. Krijgen we de gelegenheid om haar zo recht te zetten dat ze meer in de ontspanning komt en ook veel meer op ons geconcentreerd blijft. Of eigenlijk alleen op de longeerder natuurlijk. Toen ze mooi ontspannen was werd het tijd voor Lutina om er weer op te stappen. Door haar voor het hek te zetten kan ze niet weglopen en zal opstijgen gaan associëren met stilstaan. En dat werkt ( natuurlijk haha!) Daarna liet Egata zich eigenlijk heel goed rijden. Dit is echt een paardje wat fijn kan bewegen. Wel moeten we er op letten dat ze niet op de hand gaat hangen en daarbij voorover duikelt. Langzamerhand wordt haar bestuurbaarheid ook steeds beter en dat maakt dan weer dat we meer en meer wendingen kunnen gaan rijden in alle richtingen. Hierdoor moet het paard zich meer op de achterhand zetten en is hij klaar om elke wending te draaien die wij vragen. en dat dat een leuk spelletje is zie je steeds weer bij de paarden terug.

Super Lutina!

Hotse en Nathalie

Hotse zit niet helemaal lekker in zijn vel. Hij is ook aardig wat afgevallen in korte tijd en zijn bewegen is ook niet ideaal. We hebben er dan ook niet zo heel veel meer aangedaan dan rekken, rekken en nog eens rekken. Voornamelijk in de lengte buiging. Om zodoende Hotse de gelegenheid te geven voldoende het achterbeen onder te brengen en de buikspier aan te spannen zodat hij beter door de rug heen ging lopen. Nou dat verbeterde ook aanzienlijk ik kan niet anders zeggen en waar hij dan de kracht vandaan haalt om niet achter de loodlijn te kruipen is eigenlijk zelfs een beetje verbazend.

Ook hebben we hem laten galopperen. Daar krijgt hij ff wat meer pit van en wordt nog beter in het plaatsen van het achterbeen. Eigenlijk ging dat best wel goed. Al met al was het toch best wel meegevallen al was het voor Nathalie heel veel werk. Maar dat neem je op de koop toe en doe je wat je kan. En in het middengedeelte van de les hadden we zelfs een hoog percentage horizontaal recht zijn. Dus dat zegt ook wel iets. Nu moet hij verder aansterken en er weer zin in krijgen. Ik weet zeker dat dat gaat lukken.
Want hij is een machtig paard!

Witney en Kim

Kim gaf aan dat het niet zo goed ging en zo leek het ook. Witney was nogal hectisch en schichtig. Ik ben er toen even opgestapt om de rust wat terug te brengen. Dit paard heeft zo'n gruwelijk goed achterbeen dat het hem eigenlijk alleen maar in de weg zit. En dan moet je het simpel houden. Niet te moeilijk en vooral ook niet te snel. De tijd nemen om haar te zeggen wat we gaan doen en wat we er van verwachten. Wil je een wending maken dan komt eerst het schoudervoor, dan het toestaan op de buitenteugel om af te kunnen wenden. Rechtzetten Omstellen, van been wisselen en weer stellen. In die volgorde vindt Witney dan weer haar vertrouwen.

Daar hoort natuurlijk ook bij dat ze zich onder geen beding zich op een schouder mag leggen. Dus zodra het gebeurt er vanaf sturen maar liever nog vlak voordat het gebeurt. Witney kwam op een goede lengte en was lekker aan het werk. Daarna heeft Kim verder gereden en er voor gezorgd dat de rust bewaard bleef en consequent was in hert rechthouden. Tsja en dan komen die prachtige bewegingen van dit paardje er weer uit. De galop is de favoriete gang van Witney. Daar legt ze zich zo mooi in. Dan zou je zo naar een aardig sprongetje willen rijden.

Goed gedaan Kim!

Robin Hood en Imme

Dit gaat een mooi verhaal worden beste lezers. Een maand geleden was ik voor het eerst bij Imme. Robin Hood was eigenlijk een beetje afgeschreven door osteopaten en andere geleerden. Imme is de zus van Lianne (zij rijdt Andor) en was door haar getipt over rechtpaard.nl. We hebben in die 1e les gelongeerd wat ze 14 dagen zou doen. Als dat goed ging zou ze in de 2e les er misschien wel 5 minuutjes op kunnen. Door een wedstrijd op hun stal werd het een maand voor ik weer kwam. En ik was blij verrast om te zien hoe monter Robin er bij stond. Alert, actief en een open geest. Aan de longe zag ik ook een beter lichaamsgebruik gaan ontstaan. Wel

opvallend was een slecht gebruik van het rechterachterbeen op de rechterhand. Linksom was er niet zo veel aan de hand. Hij was er nogal onzeker mee. Ik heb toen even het longeren overgenomen om hem zo recht mogelijk te krijgen. Dat lukte vrij aardig en toen was het tijd voor Imme om er op te klimmen. En natuurlijk les 1: Sturen. Nou dat deed ze perfect. Je zag Robin steeds meer door zijn lichaam gaan bewegen en van het rechterachterbeen was niets meer te zien. Aan het eind kwam hij zelfs door de hals heen en volgens Imme was dat een klein wondertje. En dat zei Imme met een enorme lach die zolang ze er opzat niet meer wegging!

Faith en Christel

Het gaat heel goed met deze twee. Christel werkt steeds meer vanuit een plan van aanpak gebaseerd op datgeen wat ze op dat moment onder haar voelt. Het is niet zinvol om van te voren te gaan bedenken wat je wilt gaan doen als je paard daar nou weer net niet klaar voor is. Heb je de problemen van dat moment opgelost dan kun je verder gaan met wat je eerder bedacht had. Waar het natuurlijk steeds weer om gaat is het achterbeen. Dat moet het doen en is voorwaarde voor alles wat je daarna wilt uitvoeren. Nou was Faith niet helemaal in topvorm en liep een klein beetje door alles heen. Ik ben er toen even opgegaan om orde op zaken te stellen.

Je wilt gewoon dat het paard zich aan de 4 afspraken houdt en als hij die vergeten is gaan we in de herhaling. Dan kunnen we gaan rechtrichten, ontspannen en oprichten. Nou zal ik het arme dier met mij er op niet zo ver laten komen dat is gewoon iets te veel van het goede. Dus was het tijd voor Christel om er alles aan te doen om haar zo recht mogelijk en aan de buitenteugel te houden. En dat ging goed. Dat ging heel goed. En dan ontstaat bij mij de behoefte om verder maar te zwijgen en de beelden voor zich te laten spreken.

Wauw Christel!

Manon en Weldone

De afgelopen wedstrijd was niet zo'n succes. Iedere keer als Manon aan haar proef wil beginnen lijkt het allemaal een beetje in te storten. En zoals bekend is Welldone een paard wat scherpte en doortastendheid van de berijder vraagt. Anders doet hij maar wat en meestal alsof hij heel druk is. Wat dus niet het geval is. Dit paard is dan ook echt niet een van de makkelijkste en heb je soms best wel eens wat overredingskracht nodig om hem echt aan de praat te krijgen. En hoewel we in de training en lessen daar al gedurende een poosje een mooie opgaande lijn zien was ook in deze les hij nogal vlak.

Wel zijn best doen maar je merkt gewoon dat het allemaal wat moeizamer gaat dan normaal. Ik zou dat vaker dit weekend tegenkomen. Dus je was niet alleen Manon! Altijd weer terug naar de basis. Mooi op lengte gaan rijden en knetterrecht houden. Dat is in dit geval dan al weer moeilijk genoeg want linksom zette hij het buitenachterbeen veel te veel naar binnen. Dat kreeg Manon steeds sneller voor elkaar en voelde ook goed aan wanneer het mis dreigt te lopen zodat ze weer kon corrigeren. En dan komen toch die beentjes van de vloer en gaat hij fijn door zijn rug lopen.
Niet boos worden als het ff niet lukt maar terug naar de basis. Dan kun je altijd weer met een glimlach stoppen.  En gelukkig kwam die er dan ook weer.

Lessen zaterdad 28 September

Andor en Lianne en Saskia.

Vandaag geen les voor Saskia of Lianne. Daarvoor in de plaats kwam de vraag om Andor te helpen laden in de trailer. Dat was nogal lastig volgens de dames. Andor gaat naar een nieuwe stal. In een paar minuten was dat gelukt.

Ik kijk nog even terug naar de ongelooflijke en onvergetelijke indruk die dit paard op mij gemaakt heeft. En hoe enorm veel de dames hebben geleerd en kunnen uitvoeren. Het maakt me erg trots op jullie!

En Andor?

Het ga je goed jongen! Blijf trots op jezelf.