Jammer! Erg jammer!!

Sacha met Emperror

Deze keer helaas geen verslag van de afgelopen lesronde. Het ontbreekt me aan tijd deze week.
Wel heb ik enkele foto's voor jullie. Maar ook deze zijn van hele slechte kwaliteit. Schoenmaker hou je bij je leest zeggen ze wel eens. En dat is absoluut waar. Ik zal wat gaan studeren om toch goeie foto's bij slechte lichtomstandigheden te kunnen maken. Ik weet dat het kan. maar de vraag is: Hoe!!!
Sacha met Emperror

Rieja met Waldrose


Lydia met Billy


Lydia met Billy

Jos met Brandy

Jos met Brandy

Sjoerdtje met Yfke
Rieja met Waldrose

Bericht krijgen

Wil je een email bericht krijgen wanneer het blog is bijgewerkt of als er iets is bijgekomen. Scroll dan even naar onderen op deze pagina en vul je email adres in.
Wanneer het blog is bijgewerkt krijg je automatisch een melding.
Lekker makkelijk toch!

Sjoerdtje en Yfke

In de tussenliggende periodes hebben we wat mailcontact gehad. Yfke voelde niet goed aan. Ze hield in het begin van het rijden de rug overdreven bol en leek stijf. Nou is dat best moeilijk om via de mail  een oplossing te bieden. En de bolle rug kan verschillende oorzaken hebben. Onbelast aan de longe zou Yfke er, volgens Sjoerdtje, minder last van hebben. Ik had Sjoerdtje geadviseerd om voorlopig, tot de les, zich te beperken tot recht richten en de lengte er in rijden. En dat heeft goed geholpen want toen ik zondagochtend bij haar kwam waren de problemen goeddeels verholpen. Het kan maar heel goed zo zijn dat een paard, wat zo in ontwikkeling is zoals Yfke nu is, er wel eens even een dingetje minder goed gaat.
Door terug te grijpen naar de basis kun je alle problemen er weer uit rijden. Het paard krijgt meer zelfvertrouwen omdat hij de dingen die hij moet doen goed kent en de ontspanning het hoogste goed is. Daar is Sjoerdtje dus ook meer dan een week mee bezig geweest. En wat je dan ziet in de les is dat het paard meer wil en kan dan waar ze nu mee bezig is. Nou zo'n aanbod leg je natuurlijk niet naast je neer en ga je er meer aan rijden. Het is echt onvoorstelbaar hoe goed dit paard is gaan bewegen. En ja Sjoerdtje merkte fijntjes op dat we precies een jaar bezig zijn en nu een totaal ander paard heeft. Volgende les gaan we nog iets meer werken aan de stijl. Want ..eh...Geen platte handjes Sjoerdtje :-)

Rieja en Waldrose

Ja ik weet het. Het zijn geen echt goede foto's. We waren klaar en bedacht me dat ik glad vergeten was om foto's te maken voor het blog.  Dus nog maar even gauw een paar rondjes zodat ik toch wat beeldmateriaal had. Maar het dekt echt niet de lading van deze les. In deze les hebben we extra aandacht besteed om het voorwaarts van Veer als een innerlijke behoefte bij haar te ontwikkelen. Niet dat ze sloom is of zo. Maar om haar zichzelf en haar berijdster te dragen. En ja daar moet je een hoop overtuiging in leggen. Zeker omdat het niet de natuur is van dit paard. Na de opwarming hebben we dus in alle gangen aandacht besteed aan het naar voren willen zijn. Dat levert dan weer op dat we alleen nog maar hoeven ophouden en sturen. En zo moet paardrijden zijn. Paard in een tempo zetten. Met eventuele buigingen. En daar moet het blijven tot de ruiter wat anders zegt. En als het paard de drive heeft dan lukt dat ook met gemak. En dat was dan ook zo. Veer is echt in kracht aan het winnen en dat levert dan weer lichtheid op. We hebben nog even gesproken over wedstrijd gericht trainen. Ik geloof niet in het proefje maar repeteren. Ik geloof absoluut in de afzonderlijke onderdelen perfectioneren. Maar de basis van alles is een zelfdragend expressief paard. Wanneer je dan de onderdelen aan elkaar rijdt krijg je de voorstelling waarop je gewaardeerd wordt. En dat is in mijn optiek de manier waarop je een wedstrijd in gaat met een fris en atletisch bewegend paard. Wat zijn kunnen maximaal voorstelt en gereden wordt door een ruiter die ogenschijnlijk er niets meer aan hoeft te doen dan meerijden en genieten.
Die weg ben je absoluut ingeslagen Rieja. Klasse!

Marian en Dr. Diamond

En Marian wat is het lesmateriaal voor vandaag? Ha ha een ouwe Theo en Thea grap. Maar niet minder waar. Het rijden aan de buitenteugel. Daar wilde ik extra mee bezig zijn. En waarom? Nou die buitenteugel bepaalt je tempo en begrenst de buitenschouder. We willen dat het paard achter de buitenteugel de wending in loopt. Dus als ik de buitenteugel geef moet het paard afwenden. Tegelijkertijd, als ik het paard aan de buitenteugel ophoud moet hij de schouder naar binnen brengen. En verdomd als het niet waar is maar dat ging hartstikke goed. Marian had Dieter echt lekker aan de loop. Hij bleef heel mooi in de stellingen en de buigingen. Dus.... op naar de voorbereiding voor de schouderbinnenwaarts.

Ik mag dat graag zelf doen door in een hoek een volte halve baan te rijden zodat je eigenlijk al de juiste stelling en buiging hebt. Door je gewicht dan boven je buitenbeugel te brengen houd je het paard in die stelling en buiging op de hoefslag en heb je een zuivere schouderbinnenwaarts. Toen we er samen over uit waren wat een volte halve baan, bij M of K of H of F, was konden we er mee aan de slag ( hahahha. heb zo gelachten) En ja hoor daar ging Marian. Paard perfect aan de buitenteugel door de volte gewicht boven de binnenbeugel en hoppa. Dieter bleef gewoon 20 meter achter elkaar in dezelfde stelling en buiging. Dan bij B of E diagonaal oversteken en kijken of we een pasje kunnen verruimen. Dat lukte de ene keer beter dan de andere keer. Maar het ging echt heel lekker.
Helemaal super top Marian!

Sacha en Emperror

Nee, Sacha is geen spelfout zo heet ze nu eenmaal. :-)
Dit is een erg onzeker paard. En zodra hij onduidelijke signalen van zijn berijder krijgt dan zie je bij hem de vertwijfeling toe slaan. Echt staken doet hij niet maar je ziet gewoon aan hem dat hij er niet gelukkig van wordt. Je moet hem dan weer in het rechte spoor krijgen door hem te herinneren aan de 4 afspraken die ooit met hem zijn gemaakt. 1.Naar links = naar links. 2. Naar rechts = naar rechts. 3. Naar voren = naar voren. 4. Stop = stop. Als hij dat doet is hij het allerbeste paard van de wereld. En wat krijg je dan? Een paard waar je mee kunt gaan spelen. En een paard die gaat meewerken. In zijn hervonden enthousiasme gaat Emperror er dan flink de sokken in zetten. Maar niet op verzoek van de amazone. Dus uh-uh. Hier blijven en wachten tot ik wat anders zeg. En Sacha is inmiddels handig genoeg geworden om dat ook te bewerkstelligen.
Daarna kunnen we gaan spelen met tempo's en met de buigingen. Dus gaan we leuk allerlei figuurtjes rijden in verschillende tempo's.
In al die wendingen moeten we perfect in de verticale as van het paard blijven zitten. En ik kan me eerlijk niet herinneren waarin ik in de les tegen Sacha had gezegd: Sturen met je bovenlichaam, mee draaien in de wending. Dat ging gewoon volstrekt natuurlijk. In het spelletje: Ha ha je weet lekker niet welke kant ik op ga, is het wel zaak dat je al een beslissing genomen hebt welke kant je op gaat voordat je ook daadwerkelijk afwend. En toen dat ook nog eens helemaal perfect ging zag je echt plezier voor 2. Emperror ging zitten en bleef zitten en voor Sacha werd hij zo licht als een veertje.
Prachtig Sas!

Lutina en Egata

Het was al weer even geleden dat we elkaar hebben gezien. En Lutina had wel een paar probleempjes met deze merrie. Veel schrikken en ze voelde stijf aan. Voor mij betekent dat dat de stop en start knop het dan niet meer (goed)doen. Ik verwachte wel dat omdat ze het wel al kent dat we er niet al te lang mee bezig zouden zijn. Maar goed. Terug naar het begin. 3 passen stap- halt. Op een lichte beenhulp weg en op een lichte ophouding weer terug. Als dat goed gaat hetzelfde ritme in draf en zo verder. Egata schrok niet meer en liet zich na een kwartiertje heel braaf rondsturen. Dan krijg je de situatie dat ze steeds echt te diep wil gaan en het o zo moeilijk vind om opwaarts te blijven. Dus ook dan weer voorwaarts en op een lichte ophouding terug nemen. Zodat ze meer gaat zitten achterop. En dat is echt niet makkelijk bij dit paard hoor. Maar goed stug doorwerkend kregen we steeds een beetje beter de nek als hoogste punt van de hals. Gaande weg de rit zag ik ook bij Lutina steeds meer waardering voor haar paard komen. En ik zal je zeggen dat voor mij dat één van de mooiste momenten van de les is. Als de ruiter de inspanning van het paard weet te waarderen. Lutina gaat de komende tijd meer kilometers in galop maken. Zodat het aanspringen wat makkelijker gaat en ze het ook wat langer gedragen vol gaat houden.
Ze was er weer fijn bij Lutina!

Christel en Faith

Altijd leuk om met deze combinatie aan de slag te gaan. Christel is meestal al lekker bezig als ik er aan kom. Als ze me dan in de gaten krijgt dat ik de bak binnenkom laat ze Faith los. En die kleine rooie dondersteen komt dan gelijk naar me toe om even een knuffel te halen.  Dan nemen we de afgelopen 2 weken even door waarin Christel van alles heeft meegemaakt met Faith en dan gaan we aan de slag. Faith kan nu in de arbeidsgangen heel goed gesloten blijven. Maar we willen natuurlijk ook in de middengangen die verzameling behouden. Het gevaar dat Faith zich voorover laat vallen is groot. Aangezien ze nogal flink overbouwd is is dat echt een probleem om haar op het achterbeen te houden. Waar we eerst aan gewerkt hebben is het voorwaarts blijven. Want als het niet echt hoeft dan vindt Faith het al gauw genoeg. Dus Christel ging aan de bak met tempo wisselingen. Maar dan niet zomaar een beetje naar voren! Nee echt gáán! En daarna weer zo vlug mogelijk terug. Op tijd loslaten zodat het paard optimaal de kans krijgt om zijn gewicht terug te brengen en het achterbeen extra onder het lichaam brengen. Nou wil ik altijd factor 5 meer dan de amazone in kwestie en dat levert hilarische taferelen op. Dat daar een hoop moed voor nodig is, is ook een feit. Maar dan krijgt Christel de smaak te pakken en Faith begint er ook lol in te krijgen. Winstpuntje daarvan is dat Faith ook geen tijd meer heeft om met andere dingen bezig te zijn en te schrikken. Want toen er een aangespannen combinatie de bak in kwam negeerde Faith dat volkomen. En reken er maar op dat ze een bommetje kan zijn.
Lekker hè Chris!

Saskia en Kees met Billy

Wauw wat hebben die twee de afgelopen 14 dagen geoefend zeg. Echt niet normaal. In de vorige les hebben we heel erg aan de balans gewerkt. Onder andere door de oefening: Sta - sta- zit. Dus 2 keer staan en 1 x zitten. Als je dat lukt dan heb je een perfecte balans op je paard. Nou dat was te zien. Beiden zaten al veel beter op het paard en ook al met een  veel betere beenligging. Natuurlijk! Zoals Edward Gal op een paard zit, zover zijn we nog niet. Maar het komt er aan.  Iedereen kan het leren. En die Billy is zwaar aan het genieten he! Die begint zo lekker te lopen.
Al ging er wel even een kleine discussie aan vooraf hoe je een paard opwarmt. Ik ben het niet eens met zomaar een beetje rondstappen en daarna ronddraven in een sukkel gangetje. Om de volgende reden. Als een paard in zijn natuurlijke scheefheid belast wordt ontstaat er spanning in de rug en overbelasting op het voorbeen aan de bolle kant. Als je dan wel aan de bak gaat ben je veel te lang bezig met het paard recht te richten en de ontspanning op te zoeken. Bovendien onthoud het paard langer de spanning, in zijn geheugen, en minder lang de ontspanning. Door vanaf het moment dat we er op gaan zitten het paard recht te houden zal het uiteindelijk veel sneller in de ontspanning komen en dat zelf ook gaan opzoeken. Dus pittig stappen als we er op gaan zitten en als we aan draven toe zijn dan ook voorwaarts gaan en er voor zorgen dat hij niet op een schouder loopt. Natuurlijk gaan we niet meteen in een verzameling of wat voor ander kunstje dan ook. Nee, gewoon voorwaarts, en recht gericht. Dat maakte het voor beiden wel weer erg inzichtelijk en daar zouden ze voor de volgende keer mee aan de slag gaan.
Ben trots op jullie!