Het was al weer even geleden dat we elkaar hebben gezien. En Lutina had wel een paar probleempjes met deze merrie. Veel schrikken en ze voelde stijf aan. Voor mij betekent dat dat de stop en start knop het dan niet meer (goed)doen. Ik verwachte wel dat omdat ze het wel al kent dat we er niet al te lang mee bezig zouden zijn. Maar goed. Terug naar het begin. 3 passen stap- halt. Op een lichte beenhulp weg en op een lichte ophouding weer terug. Als dat goed gaat hetzelfde ritme in draf en zo verder. Egata schrok niet meer en liet zich na een kwartiertje heel braaf rondsturen. Dan krijg je de situatie dat ze steeds echt te diep wil gaan en het o zo moeilijk vind om opwaarts te blijven. Dus ook dan weer voorwaarts en op een lichte ophouding terug nemen. Zodat ze meer gaat zitten achterop. En dat is echt niet makkelijk bij dit paard hoor. Maar goed stug doorwerkend kregen we steeds een beetje beter de nek als hoogste punt van de hals. Gaande weg de rit zag ik ook bij Lutina steeds meer waardering voor haar paard komen. En ik zal je zeggen dat voor mij dat één van de mooiste momenten van de les is. Als de ruiter de inspanning van het paard weet te waarderen. Lutina gaat de komende tijd meer kilometers in galop maken. Zodat het aanspringen wat makkelijker gaat en ze het ook wat langer gedragen vol gaat houden. Ze was er weer fijn bij Lutina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten