Kim en Tineke (Eline)

Kim en Eline.

Vandaag was Eline aan de beurt om Kim te rijden. Tineke deed het betere foto en filmwerk. Aan Eline duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is rechte lijnen te rijden. Richt je op een punt in de manege en rijd daar recht op af. stuur zoveel naar links of naar rechts als nodig is om die lijn recht te houden. Op de foto hiernaast kun je goed zien hoe perfect in het midden Eline hier zit. Kim wordt iedere keer sterker als ik kom. Dat blijkt onder meer uit het halthouden vanuit draf. Kim gaat met aangespannen buikspieren het achterbeen steeds beter onder het lichaam zetten. Hierdoor laat ze de rug los en brengt een prachtige welving in de hals. Kijk maar naar de laatste foto. Dus voor Eline de opdracht rechte lijnen rijden. Een half rondje draven en dan weer de overgang naar halthouden. Pasje achterwaarts en weer vlot vertrekken.

Als alles klopt krijgt Kim de neiging om na te gaan geven. We zitten er nog maar een heel klein stukje vanaf. En eigenlijk hebben we dat wel nodig. De boogspanning die daarmee ontstaat stelt Kim in staat om de draf langer vol te kunnen houden. En haar krachten niet meer naar voren te gooien maar af te zetten vanaf het achterbeen. Daarmee ontstaat het rijzen in de voorhand. En dan! En dan?
Dan gaan we een startkaart aanvragen Tineke en veroveren we de wereld en gaan we naar de Olympische spelen en rijden we Totilas naar huis en trekken een lange neus naar alles en iedereen .

Moet je nou toch zien!!!

Is het geen beauty!

Mando en Esmee

Mando en Esmee.

Kennen jullie dat gevoel? Je hebt een feestje gehad de vorige avond omdat je jarig was. De volgende dag ben je een beetje brak. Je gaat op je paard zitten, je zegt wat ie het komende uur moet doen en dat ie van jou niks te verwachten heeft. Jij rijdt gewoon mee en hij doet de rest. Ow ja! Paard heeft zelf ook 3 dagen niks gedaan. Maakt t wat uit? Helemaal niks. Je zal er maar zo eentje onder je kont hebben. Beetje flexen, beetje schakelen en hoppa! Mijnheer is klaar voor de ingewikkeldste opdracht. Zijn berijdster was allang de draad kwijt. Maar aangezien Mando van mij maar een half woord nodig heeft kwam

het allemaal vanzelf goed. Maar ff zonder dollen. Ik roem deze combinatie al enige tijd. Maar dat is ook niet voor niets. Eigenlijk zijn we klaar voor het grotere werk. De galopwissel. Mando springt feiloos links en rechs aan. Laat zich ook in de galop verzamelen. (Dikke lach van Esmee, die werd ineens wakker!) En dus waarom ook niet. Hij kan vertrekken op het achterbeen en naar draagvermogen gaan. Maja Esmeetje was niet helemaal bodyfit. Dus maar niet gepest met allerlei moeilijke dingen.

Dus maar niet gedaan. Jammer :-(

Silby en Marinda

Silby en Marinda.

Silby heet de merrie!!! En  niet Solby of Dolby of wat dan ook. Gewoon Silby!!!! Ik zal het niet meer vergeten Marinda. 2e les voor deze combinatie. En volgens Marinda ging het goed. Silby is lekker voorwaarts. ( ook dit is een dame op leeftijd!!!) We hebben ons vandaag gericht op rechtrichten in de bolle en holle richting. De uitkomst moet daarvan zijn dat het paard de voorwaarts neerwaartse tendens aanneemt. Op de foto rechts zie je dat Marinda nog een klein beetje compenseert. Wel een hele mooi lengte en stelling van Silby. Op de foto beneden zie je dat de voorwaarts neerwaartse tendens een feit is.

Het lijkt er dus op dat Silby rechtsgebogen is. En dat is ook zo. Daarna zijn we dus aan de buiging naar links gaan werken. Met een wat hogere binnenhand en een klein beetje weerstand ontstaat de reflex van het binnenachterbeen, binnenteugel wegduwen.Als we daar rustig blijven zal het paard het binnenachterbeen verder onderbrengen, de buikspier meer aansluiten en wordt de bolle zijde dus hol. Daarmee ontstaat de nageeflijkheid op de binnenteugel. De linker dus. Voorheen stijf vast nu mooi los en licht. En uiteindelijk krijg je dan een powerhorse!

Cool he!

Lessen 16-09 Udani en Els

Udani en Els.

Wat gaat dit paard toch hard. En daarmee bedoel ik niet de snelheid. Maar wel zijn ontwikkeling. En dat kan alleen maar als er goed gereden wordt natuurlijk. We zien een steeds betere lijn bij Udani ontstaan. Op de foto hiernaast zou het neusje er nog iets meer uit mogen. Maar je kunt heel goed zien dat Udani haar vermogen begint aan te spreken. We hebben het nog wel even gehad over de consequentheid waarmee je de dingen doet. Als je in een oefening steeds iets anders doet zal het paard je niet snel begrijpen of zelfs helemaal niet de opdracht uitvoeren.

Dus! Als je ergens aan begint. Houd dan ook alles het zelfde totdat het paard de oplossing heeft gevonden voor het probleem en ontspant. Die ontspanning is immers de grootste beloning die je je paard kunt geven. Door nu weer te herhalen zal het paard steeds vlugger toekomen aan de gewenste opdracht. Ik heb ook nog even op Udani gezeten. Het viel nog niet mee om haar correct naar links te laten buigen. Maar het verbeterde toch aanzienlijk. Udani nog ietsje meer op vermogen aangesproken en toen Els er weer op. Ik was vergeten daar foto's van te maken want ik werd een beetje in beslag genomen door de het chique van deze combinatie!
Wauw Els!

Zadinia en Lisanne

Zadinia en Lisanne.

Hoera! Me ouwe merrietje heb ik weer in de les gezien. Ze ziet er super goed uit Lisanne. Je hebt prima werk met haar verzet. Za is 21 jaar en heus niet de allermakkelijkste om te rijden. Maar we hebben wel voor hetere vuren gestaan Lisanne en ik dus dat gingen we even voor elkaar krijgen. Za is in het begin wat stijfjes. En dus maken we gebruik van de verschillende flex technieken om haar in rug en bekken wat losser te krijgen. De slangenlijn kent Zadien als geen ander en dat heeft niet zo veel inwerking meer op haar. Lisanne was ook op de TD in Medemblik geweest en had daar erg veel van opgestoken 

zei ze. Op de foto boven zien we nog wel dat Lisanne nog net niet helemaal in de verticale as zit. Za heeft toch nog een beetje de neiging om zich naar rechts te laten vallen. Maar binnenhandje omhoog in de wending en het werd al snel beter. We zagen mooie verruiming ontstaan in het achterbeen. Daarmee zakte de achterhand ook wat meer. Ook de galop helpt mee om het achterbeen beter naar voren te krijgen. Al met al ontstaat er een heel fraai beeld waarbij Zaa steeds minder hijgerig werd en meer en meer ontspande. En als je naar het koppie van Lisanne kijkt dan zie je ook de lol en tevredenheid er van af stralen.

Toppie Lisanne

Unite en Jessica

Unite en Jessica.

Unite is linksgebogen en heeft eigenlijk iedere vorm van buigen en zijgangen wel in huis. De kunstjes zitten er prima in dus daar hoeven we onze aandacht niet op te richten. Nee, het gaat steeds weer over Unite naar de juiste ontspanning brengen. Wat momenteel goed werkt is op de rechterhand kontje buiten te rijden. Op de foto is te zien hoe goed ze dan het rechterachterbeen onder brengt. Unite is hooggevoelig en zeer intelligent. En daarmee dus ook verschrikkelijk moeilijk te rijden. Dat neemt niet weg dat als je bij de les blijft je wel een paard onder je kont krijgt die je zoveel gevoel geeft. Alles lijkt gedoseerd te moeten worden zonder dat je verslapt in het recht zijn of afgeleid raakt wanneer ze laat merken dat ze even niet met haar hoofd bij jou is. En dan weet ze het weer. Dan wordt dit ogenschijnlijk eenvoudig paardje 2 keer zo groot en zeer, zeer chique. En ik geef het je te doen want dit paardje heeft Jessica al voor heel wat hoofdbrekens gesteld. Maar met liefde en geduld en vakmanschap komen we steeds dichter bij het punt dat we Unite als een normaal gaand paard mogen beschouwen. En dan Jessie!

The world belongs to you!

 

Welldone en Manon

Welldone en Manon.

Back in business deze 2. Welldone (zucht) wat een geweldig paard........werd het. Toen hij dacht dat er iets te beleven viel buiten de manege. Mijnheer ging zitten. En niet zomaar zitten! Nee de geur van brandende hoeven steeg direct in mijn neus. Koppie oprichting fase 6 (die bestaat niet, kun je nagaan!)en een gruwelijke partij van de grond, niet van deze wereld. Ik wist gelijk weer de definitie van dressuur me te herinneren. "De natuurlijke bewegingen van het paard ongedwongen onder de ruiter brengen"! Nou als Manon het bewust voor elkaar had gekregen waren wij klaar geweest en had ik haar niks meer te leren. Gelukkig was dat niet het geval.

 

Manon had haar handen er even flink vol aan en ik moedigde haar gelijk aan dit over te nemen. Dit is pas paard rijden. Allemachies! Maar de rut keerde weer. Loos alarm buiten de manege en dus terug op souplesse braaf zijn rondjes doen. Manon wordt wel steeds assertiever op Welldone en neemt steeds minder de dingen voor lief van haar ruintje. En dan zie je toch weer hele mooie dingen ontstaan. Hij kan zijn achterhand in alle bochten gooien om vooral maar niet recht te blijven. Maar als Manon alles uit de kast haalt dan gaat hij het toch doen. En dan wordt die souplesse gecombineerd met kracht en vermogen. En dan is het weer een plaatje deze combinatie!

lessen 15-06 Faith en Christel.

Faith en Christel.

Ik denk wel eens dat het jammere aan deze sport is dat zodra je een overwinning op je zelf gehaald hebt, je eigenlijk al meteen 3 stappen verder wilt. Overmoed? Gretigheid? ik weet het niet zo goed. Wat ik wel weet is, dat Christel van heel ver gekomen is, al echt bezig is met rechtrichten en dat steeds beter snapt. Maar om dan er maar vanuit te gaan dat je alles al weet en je jezelf maar constant op je kop geeft dat t niet lukt is nou ook weer niet nodig. Je kunt gewoon niet alles weten. Daarvoor heb je les. En ook ik heb problemen als ik ff op Faith stap. (ik mocht ff ponyrijden Yeehaa) Dat ik ze dan kanoplossen

wil nog niet zeggen dat de ruiter zit te knoeien. Ik heb zo'n diep respect voor Christel hoe zij haar angsten overwonnen heeft en echt aan rijden nu toekomt. En dat er dan wel eens iets niet lukt? Swah! Het zij zo!! Volgende keer weer beter. Maar stop met de negatieve energie van onzekerheid in jezelf pompen. Daar doe je jezelf zo tekort mee. Je mag echt heel erg trots zijn op wat je bereikt hebt. En je gaat nog veel meer bereiken. Dat dat tijd kost moet je jezelf gunnen. Gelukkig heb ik zo aan het eind van de les toch nog een big smile van Christel gezien. En daar had je ook alle reden toe. Want Faithje liep super onder je!

Roos en Tanja

Roos en Tanja.

Ik had wat bruggen tegen dus ik was een beetje laat bij Tanja. Maar wat een verrassing zeg. Wat zag Roos er supergoed uit. Ennn......wat was ze lekker vlot. Nou misschien ietsjes gehaast. Eigenlijk komt dat omdat ze te lang blijft. Dus geen buikspiergebruik. Door haar nu op- en over de schouder te rijden moet om en om het achterbeen een grotere zwaai maken. Op die manier komt het achterbeen steeds meer onder het lichaam en kan ze niet anders dan haar buikspier aanspannen. Op de foto rechts kun je goed zien dat Tanja nog aan het remmen is in het begin. Het achterbeen komt nog niet genoeg door. Rechtsom compenseerde Tanja nog te veel naar buiten. Roos is linksgebogen en liet zich dus op de volte te veel naar binnenvallen. Een linksgebogen paard kan naar links buigen en vallen maar rechtsom alleen vallen. Door nu er voor te zorgen dat rechtsom het binnen-achterbeen voldoende onder de massa kan komen zal de buiging rechtsom dramatisch verbeteren. En dat is goed te zien op de foto links. Hier is een veel krachtigere afzet en een ondertredend achterbeen te zien. En een veel mooiere lijn in de hals. Tan zit nog iets te veel terug maar dat wordt nu snel beter. Ik heb in ieder geval hele goede stukken gezien.

Toppie Tan!

Ulthimo en Deborah (Ilya)

Ulthimo en Ilya.

 Deborah had al eerder bij rechtpaard.nl gelest met haar andere paard Fastwin en een keer met Ulthimo. Omdat Deborah herstellende is reed Ilya vandaag op Ulthimo. Dit was de 1e keer dat Ilya in aanraking kwam met het systeem en met mij :-). En zoals jullie weten heb ik een hoop tekst. Ik probeer dat altijd wel een beetje in de gaten te houden. Maar mijn enthousiasme wint het meestal weer. Toen ik Ilya zag kijken zo van: Mijn God wat zegt ie nou allemaal was het tijd om aan de slag te gaan. Ulthimo is een boefje. Hij heeft het het meeste naar zijn zin als hij in het land staat en vind het geen enkel probleem

om zijn berijdster te imponeren met achteruitslaan, hoofd zwaaien meer van dat ongewenste gedrag. Ik had aan Ilya uitgelegd hoe voorwaarts te gaan. Je weet wel! Naar voren zitten en een zwiep met het zweepje. Toen ik het voordeed wist Ulthimo zich dat nog te herinneren van vroeger. Hij keek gelijk heel lelijk naar mij. Maar goed we zijn standvastig en dus aan de slag. Naar verloop van tijd werd Ulthimo steeds braver en deed netjes wat er gevraagd werd. Ilya heeft nog een hoop huiswerk maar ik weet zeker dat het goed komt als ik de volgende keer weer kom. Een hele hoop ongewenst gedrag komt voort uit niet voorwaarts zijn. Het paard moet zich aan de 4 afspraken houden die er met hem gemaakt zijn toen hij ingereden werd. Naar links = naar links. Naar rechts = naar rechts. Naar voren =  naar voren. En stoppen = stoppen. Want goede afspraken maakt goede vrienden!

Gaat helemaal goed komen!

Twirre en Jeannet

Twirre en Jeannet.

 Jeannet had niet heel veel getraind maar dat is dan weer iets wat je niet kunt zien. Want de paarden die in het systeem lopen zijn zo in balans dat het allemaal vrijwel vanzelf lijkt te gaan. Natuurlijk valt er genoeg te verbeteren maar in de basis is het allemaal wel voor elkaar. Toen Twirre verticaal recht was zijn we verder gegaan met het wijken voor het been. Belangrijk daarbij is dat het paard voldoende aan de buitenteugel blijft lopen. Dit om te voorkomen dat het paard over de buitenschouder wegvalt. Een ander cruciaal punt in het wijken is dat de gewichtshulp correct gegeven wordt. Zit je te veel in de richting die je gaat dan is het bijna niet te doen om het paard recht te houden. Dus doseren is daarbij belangrijk. Na enkele pogingen zagen we de verbetering ontstaan en kon Twirre bijna op de gewichtshulp alleen correct opzij gaan en daarbij in balans blijven. Dat is eenmooi resultaat als je

bedenkt dat aan het begin van de les dat nog niet mogelijk was. En natuurlijk doen we dat in beide richtingen. Daarna was het tijd om eens beter naar de midengangen te kijken. In stap werd Twirre een beetje ondersteund door mij om vanaf het achterbeen te vertrekken. Als ik de zweep bovenop het kruis leg en zachtjes in de tact haar raak laat ze het kruis iets meer zakken. Hierdoor wordt de afzet tijdens het aandraven met factor drie vermeerderd. Dan zie je ook hoe ver ze naar voren grijpt met het achterbeen en er in een relatief laag tempo heel veel verruiming ontstaat. Omdat ze in de voorhand rijst bij de afzet ontstaat veel lichtheid. Een paar pasjes weg en weer opnieuw. Zo ontstaat veel draagvermogen. Na vier herhalingen had Twirre de ondersteuning niet meer nodig en kon Jeannet het zelf bewerkstelligen om op vermogen aan te draven.

 

Super cool!

Kim en Tineke

Kim en Tineke.

 T gaat hard met Kimmes! We zien steeds meer kracht vanuit het achterbeen komen waarbij de neiging tot nageeflijkheid er echt aan zit te komen. Zeker wanneer Kim terug op het achterbeen wordt gebracht. Dat doen we door na het halt houden een paar pasjes achterwaarts te gaan. Dan weer vlot vertrekken. Zo winden we het veertje van de aangespannen buikspier en de ontspanning van de rugspier op. Op de foto's kun je zien dat Kim vrij hoog ingesteld blijft. Dat doen we omdat Kim nog niet helemaal recht is. Door haar wat hoger ingesteld te houden en met

goede contactteugel te blijven rijden zal Kim meer met het achterbeen de hand willen wegduwen. En dat is goed te zien op de foto rechts. Het achterbeen treed veel verder door en wordt ze steeds compacter. Ook kun je aan de belijning van de hals zien dat ze hier bezig is te ontspannen. En richting nageeflijkheid gaat. Moet je je toch voorstellen dat dit paard in de dressuurhouding komt op grond van haar aanspanning. Dat dat gaat gebeuren weet ik zeker. Tineke stuurde me gister een filmpje over de galop. En dat zag er perfect uit. Mooi recht en voorwaarts.

Ik kreeg er kippenvel van!

02-09 Mando en Esmee

Mando en Esmee.

We waren samen tot de conclusie gekomen dat Mando mooi flexibel is en zich in beide richtingen vrijwel gelijkmatig laat buigen. Waar het nog een beetje aan schort is aan het afzetten in de middengangen. Dus daar mee aan de slag gegaan. Natuurlijk eerst de basis. Recht zijn en achter gelijke aanleuning de VNWT halen. Nou dat levert geen enkel probleem op. In de overgangen ontbrak het net nog een beetje aan het been geven in de ophouding. Mando gaat dan achter iets te lang staan en vertrekt dan dan niet meer vanaf het achterbeen. Dus meer been in de overgang. Dat hebben we enkele keren geoefend .

Toen hij mooi gesloten bleef staan konden we met wat extra inzet al wat groter wegdraven. Daarna naar de schouderbinnenwaarts voor het extra onderbrengen van het binnenachterbeen in beide richtingen en dan vertrekken. Dat vertrekken kwam toch heel mooi uit de verf toen Mando correct aan de buitenteugel in de schouderbinnenwaarts werd gehouden. Dan naar de verlenging in de hals (die bepaalt immers het ondertreden van het achterbeen) en de middendraf in. Toen kwam zelfs een beetje schwung in het terugnemen. Mooi opwaarts en met veel afdruk. Echt cool om te zien dat dat krachtpatsertje op elk onderdeel per keer verbeterd.

Super Esmee.

TD 01-09 Medemblik

Trainingsdag 01-09 Medemblik.

Wat hadden we een prachtige dag. We waren te gast bij Jacqueline Vijn. In de ochtend waren er 6 rijdende deelnemers. 's Middags moesten we het zonder Roselie doen. Bijgaand een foto-impressie van de dag.

 Alleen de foto's van Jantien ontbreken nog. Das wel jammer want eigenlijk had die wel het grootste resultaat gehaald die dag. Kim was bekapt en nogal gevoelig. Door super-correct te rijden werd Kim steeds beter. En in de middag sessie was het al heel snel goed. Dus petje af voor Jantien. Het was echt heerlijk weer en bijna iedereen was mooi op tijd zodat we aan de aan de theorie konden beginnen.

Het thema van de dag was  voorwaarts door ophouden. In de ochtend besteden we aandacht aan het verticaal recht zijn. In de middag aan de halve ophouding. Dat die alleen maar zou werken wanneer het paard ook echt recht zou zijn was iedereen inmiddels duidelijk geworden. Bij sommige combinaties lukte dat al een beetje in de ochtendsessie. Tussen de middag kregen we een voortreffelijke lunch van Jacqueline.

 Toen was het al weer snel tijd om aan de middagsessie te beginnen. We zagen dat het voor iedereen heel makkelijk was om de draad van de ochtend weer op te pakken. De paarden waren hoog gemotiveerd. Als we keken naar de inzet van de dieren dan was dat wel iets om heel trots op te zijn. Iedereen wist wat hen te doen stond en dat bleek ook wel uit de resultaten.

Aan het eind van de dag hadden we de gebruikelijke evaluatie. Ook onze toehoorders waren onder de indruk van wat ze gezien en gehoord hadden. Moe maar voldaan konden we rond een uur of 5 afscheid van elkaar nemen. En de inspiratie die iedereen had opgedaan werd mee naar huis genomen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik ongelooflijk trots ben op deze combinaties en de toehoorders. Iedereen was zeer betrokken op elkaar en als een les afgelopen was dan klonk er een applaus van de kant voor de resultaten die geboekt waren.

Wauw!