Twirre en Jeannet.
Jeannet had niet heel veel getraind maar dat is dan weer iets wat je niet kunt zien. Want de paarden die in het systeem lopen zijn zo in balans dat het allemaal vrijwel vanzelf lijkt te gaan. Natuurlijk valt er genoeg te verbeteren maar in de basis is het allemaal wel voor elkaar. Toen Twirre verticaal recht was zijn we verder gegaan met het wijken voor het been. Belangrijk daarbij is dat het paard voldoende aan de buitenteugel blijft lopen. Dit om te voorkomen dat het paard over de buitenschouder wegvalt. Een ander cruciaal punt in het wijken is dat de gewichtshulp correct gegeven wordt. Zit je te veel in de richting die je gaat dan is het bijna niet te doen om het paard recht te houden. Dus doseren is daarbij belangrijk. Na enkele pogingen zagen we de verbetering ontstaan en kon Twirre bijna op de gewichtshulp alleen correct opzij gaan en daarbij in balans blijven. Dat is eenmooi resultaat als je
bedenkt dat aan het begin van de les dat nog niet mogelijk was. En natuurlijk doen we dat in beide richtingen. Daarna was het tijd om eens beter naar de midengangen te kijken. In stap werd Twirre een beetje ondersteund door mij om vanaf het achterbeen te vertrekken. Als ik de zweep bovenop het kruis leg en zachtjes in de tact haar raak laat ze het kruis iets meer zakken. Hierdoor wordt de afzet tijdens het aandraven met factor drie vermeerderd. Dan zie je ook hoe ver ze naar voren grijpt met het achterbeen en er in een relatief laag tempo heel veel verruiming ontstaat. Omdat ze in de voorhand rijst bij de afzet ontstaat veel lichtheid. Een paar pasjes weg en weer opnieuw. Zo ontstaat veel draagvermogen. Na vier herhalingen had Twirre de ondersteuning niet meer nodig en kon Jeannet het zelf bewerkstelligen om op vermogen aan te draven.
Super cool!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten