Faith en Christel.
Ik denk wel eens dat het jammere aan deze sport is dat zodra je een overwinning op je zelf gehaald hebt, je eigenlijk al meteen 3 stappen verder wilt. Overmoed? Gretigheid? ik weet het niet zo goed. Wat ik wel weet is, dat Christel van heel ver gekomen is, al echt bezig is met rechtrichten en dat steeds beter snapt. Maar om dan er maar vanuit te gaan dat je alles al weet en je jezelf maar constant op je kop geeft dat t niet lukt is nou ook weer niet nodig. Je kunt gewoon niet alles weten. Daarvoor heb je les. En ook ik heb problemen als ik ff op Faith stap. (ik mocht ff ponyrijden Yeehaa) Dat ik ze dan kanoplossen
wil nog niet zeggen dat de ruiter zit te knoeien. Ik heb zo'n diep respect voor Christel hoe zij haar angsten overwonnen heeft en echt aan rijden nu toekomt. En dat er dan wel eens iets niet lukt? Swah! Het zij zo!! Volgende keer weer beter. Maar stop met de negatieve energie van onzekerheid in jezelf pompen. Daar doe je jezelf zo tekort mee. Je mag echt heel erg trots zijn op wat je bereikt hebt. En je gaat nog veel meer bereiken. Dat dat tijd kost moet je jezelf gunnen. Gelukkig heb ik zo aan het eind van de les toch nog een big smile van Christel gezien. En daar had je ook alle reden toe. Want Faithje liep super onder je!
wil nog niet zeggen dat de ruiter zit te knoeien. Ik heb zo'n diep respect voor Christel hoe zij haar angsten overwonnen heeft en echt aan rijden nu toekomt. En dat er dan wel eens iets niet lukt? Swah! Het zij zo!! Volgende keer weer beter. Maar stop met de negatieve energie van onzekerheid in jezelf pompen. Daar doe je jezelf zo tekort mee. Je mag echt heel erg trots zijn op wat je bereikt hebt. En je gaat nog veel meer bereiken. Dat dat tijd kost moet je jezelf gunnen. Gelukkig heb ik zo aan het eind van de les toch nog een big smile van Christel gezien. En daar had je ook alle reden toe. Want Faithje liep super onder je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten