Verona en Hilde

 Verona het paard met de gebruiksaanwijzing. Zou een titel kunnen zijn voor een spannend boek. Nou Verona is zeker spannend. Ze heeft een heel eigen willetje. En zolang je niet meent wat je wil doen gaat zij zeker niet mee werken. Tot vandaag. Verona liet nog weer eens zien hoe intimiderend ze naar Hilde kan zijn. Hilde zou haar eerst longeren. Maar Verona dacht daar heel anders over. Ze draaide mooi rondjes om Hilde heen zodat ze haar niet voorwaarts kon zetten. Ik vond het tijd geworden om daar korte metten mee te maken. Ze zijn gewoon te groot en te sterk om ze over je heen te

laten lopen. En dus had ik de longeerlijn ter hand genomen. Natuurlijk probeerde ze het bij mij ook. Maar mijn arm was lang genoeg om met behulp van de longeerlijn haar opzij te zetten en met een welgeplaatst tikje op haar kont haar in beweging te ztten. En hoe!. Eerst in galop,overkruist, er vandoor. Af laten remmen tegen het hek en weer naar voren. En als op slag heldere hemel waren de verhoudingen weer hersteld. Verona het paard en de mens als leider. Daarna liet ze zich terugnemen in alle gangen en weer vooruit zetten. Het bewijs dat ze zou luisteren. En toen was het moment aangebroken voor Hilde om weer op haar paard te gaan zitten.

Die lach van oor tot oor van Hilde sprak boekdelen. Eerst hebben we Verona nog even aan de longeerlijn gehouden. Zodat Hilde met vertrouwen aan les 1 kon beginnen. Het betere stuurwerk. Ik heb zo veel mogelijk meegelopen zodat ik geen invloed kon hebben op Hilde haar stuurwerk. Dit paard beschikt over behoorlijk veel souplesse zodra de balans er is. Al snel kon Hilde het stuurwerk verminderen omdat Verona in een perfect tempo onder de juiste hoek op de volte in de Voorwaarts Neerwaartse tendens kwam. En zo hebben we een begin gemaakt van wat ik zeker weet:
Ongelooflijk veel rijplezier!

Trots op je Hilde!

Mando en Esmee

 Mandootje gaat lekker. De vorige les hadden we afgesproken dat we ons gaan concentreren op de changementen. Een manier om het paard die aan te leren is in het renvers in contragalop aan te springen en het paard dan in de travers te zetten. Dat zal hem doen laten overspringen. Naarmate die hulp steeds duidelijker wordt voor het paard zal je minder hoeven doen en uiteindelijk kun je dan het paard recht vooruit laten changeren. Maar zover is het nou ook allemaal nog weer niet. Eerst maar de basis. recht achter gelijke aanleuning en op lengte. Daarna de halve ophouding voor de verzameling en

 oprichting. Nou ja. Dat zijn 2 hoeven in zijn neus voor Mando dus dat is al gauw voor elkaar. Ook de traversalen zijn geen enkel probleem. Wat is het toch verschrikkelijk leuk om te zien hoeveel lol die twee hebben in de kunstjes. Mando reageert op de geringste aanwijzing en laat zich alle kanten op bewegen en blijft mooi in tempo doorlopen. Dan gaan we naar de contra galop. Ook een echte kracht oefening. Met name in de wendingen natuurlijk. Opletten dat je het paard aan de buitenteugel houdt en niet teveel de binnenteugel laat inwerken. Anders komt hij te recht en maakt dan de overgang naar

 draf. Ook dat lukt op beide handen heel goed. Waar Mando een paar maanden geleden nog een beetje moeite had met de rechtergalop daar draait hij nu ook zijn hoefjes niet meer voor om. Dan naar de renvers - contragalop....en......en..... hahahaha ik weet het niet meer. Esmee in een deuk en Mando met een paar enorme vraagtekens boven zijn oortjes.
Volgende keer maar weer verder want de koek raakte ook een beetje op.
Maar wat is het een feestje met die twee!!

Chelsea en Saskia.

 We hebben in deze les extra aandacht besteed aan de buiging naar links. Chelsea blijft toch wat te zwaar op de binnenteugel. Hiervoor gebruiken we het wereldberoemde "kontje buiten". De zijgangen bij een paard leren we aan met een spoortje. Niet om hem lek te prikken maar als accent op de beenhulp(2e) Kontje buiten is eigenlijk in stap de keerwending om de voorhand. Het binnenvoorbeen moet op de plaats blijven staan waar het paard dan omheen roteert. Nou Chels vond het maar een lastige. Maar stukje bij beetje ging ze steeds beter opzij voor de wijkende kuit. Daar komt dan wel
bij dat je de buitenteugel er aan moet houden anders dan wijkt het paard voor de kuit en is het geen keertwending meer. Waarom doen we dat? Om het linkerachterbeen van het paard te flexen. Zo krijgt het paard meer vrijheid in de spierspanning van het achterbeen waardoor het makkelijker wordt om het achterbeen beter te plaatsen. Als ze dat doet zal ze van de nek tot het spronggewricht beter kunnen buigen. Met als resultaat dat de aanleuning gelijk komt. Nadat we daar een minuut of 10 mee bezig zijn geweest was het voor Saskia goed voelbaar dat het flink verbeterde. Het laatste beetje op de aanleuning moet je dan zelf doen door de aanleuning

steeds gelijk te maken. Een ander bijkomend voordeel is dat de algehele lichtheid ten goede komt. En dat is dan weer te zien in hoe het ogenschijnlijk allemaal veel gemakkelijker gaat.
Saskia gaat de komende 2 weken hard werken aan het kontje buiten gebeuren. Want als Chelsea dat kan dan kunnen we ook zo de overgangen gaan rijden waardoor ze leert dat ze ook die op het linkerachterbeen kan maken.

Vet knap Sas!

Arjen en Ilsemarie.

 Arjen wordt per les sterker. Dat uit zich met name in de overgangen draf-stap-draf. Ilsemarie moet er wel goed bijblijven want anders laat Arjen in de overgang nog wel eens de buikspier vallen en dus zakt de rug waardoor hij kan afbreken in de overgang. Maar wat laat hij zich toch gemakkelijk rijden en met heel veel uitdrukking. Ilsemarie is behoorlijk precies in het onderhouden van de juiste aanleuning. Op beide teugels hetzelfde gewicht. Daardoor komt dat achterbeen ook zo geweldig door en heeft hij voor de graad van zijn africhting de juiste houding. Als hij nog iets sterker wordt zal hij

zijn neus precies op de loodlijn kunnen houden en misschien ook nog wel iets er voor. Linksom is ietsjes moeilijker dan rechts maar op het oog is het al bijna niet meer waarneembaar. Zolang hij redelijk bij elkaar blijft gaat hij met veel schwung door de baan. Omdat de draf voor het niveau prima is pakken we ook een galopje er bij. Nou galopje! Zeg maar GALOP. Want dat zijn beste sprongen die hij maakt met lekker de voetjes van de vloer. En heeft er ook lol in. Want dat vreugdebokje er bij na pas een paar galopsprongen zei meer dan genoeg.

Te gek Ilsemarie!

Andor en Lianne

Andor maakt een mooie ontwikkeling door. Toen ik aankwam zat Lianne er al op en was in een goed tempo aan het rondraven en rondsturen. Meestal gebruik ik een paar lessen voor een nieuwe combinatie om te leren het paard correct te sturen en tempo gevoel te krijgen. Nou dat is inmiddels prima voor elkaar bij Lianne en kunnen we verder gaan met de ontwikkeling van het gevoel. Maar ook het hebben van geduld. Andor zit niet op de gemakkelijkste manier in zijn lijf en wanneer je aan een oefening begint moet je hem gewoon de tijd gunnen om de oplossing te vinden voor het probleem. En dat is niet altijd even eenvoudig. Ik heb voor een paar foto's gekozen waarop goed te zien is hoe Andor worstelt met zijn lijf en er maar nauwelijks aan toe komt om zijn beweging af te maken. Allerlei spieren doen andere dingen dan dat hij gewend is en dan heb je wel even nodig om er achter te komen hoe je de opdracht wel perfect kunt uitvoeren. Dat vraagt best ook wel wat van Lianne. Die moet exact aanvoelen wanneer Andor begint te duwen aan de binnenteugel en wanneer en hoeveel je moet meegaan. Te veel druk op de binnenteugel blokkeert het achterbeen tot doortreden. Maar te
weinig geeft weer te weinig uitdaging voor het paard om te trachten met het binnenachterbeen de hand weg te duwen bij het rijden op de volte. En als het dan lukt ja dan krijg je een mooie lengte en een volledige afwikkeling van de beweging. Zoals te zien is op de onderste foto. Een super geconcentreerde Andor die helemaal bij Lianne is. Zowel op de linker- als op de rechterhand komt hij prachtig in model. En dat is helemaal de verdienste van Lianne. En daar mag je hartstikke trots op zijn!!

Hotse en Nathalie

Nathalie heeft een goede trainingsperiode achter de rug. En dat was ook te zien in de les. Nathalie heeft in de vorige les Hotse de 3e beenhulp aangeleerd. Hierdoor trekt het paard de buikspier extra aan waardoor het bekken nog meer gekanteld gaat worden.( De buikspier loopt immers tot in het bekken door.)Daardoor komt het achterbeen nog verder onder het lichaam en ontstaat de oprichting. De foto hieronder laat zo goed zien wat het effect van die beenhulp is. Het paard gaat veel meer opwaarts en de bovenlijn spanning wordt intenser. Hotse is natuurlijk een Fries en heeft de daarbij

 behorende beweging. Hierdoor ontstaat de gewenste lichtheid met de daarbij behorende schoudervrijheid. Al dat soort oefeningen staan ten dienste van de atletische ontwikkeling van het paard. Ik probeer daar altijd een soort van spelelement in te betrekken en een beloning te zoeken waar het paard zijn ego nog groter kan worden. Dat begint meer en meer de uitgestrekte draf van Hotse te worden. Dus een goed uitgevoerde oefening is middendraf en als het lukt ook de uitgestrekte. Steeds langer weet Hotse het vol te houden. Nathalie moet hem blijven stimuleren om door te gaan en dat heeft wel zijn

resultaat. Ook zijn we met de contragalop bezig geweest. Ook echt een poweroefening. Hotse moet alle zeilen bijzetten om op de linkerhand in de contragalop te blijven. Deze oefeningen hebben er echter wel voor gezorgd dat het aanspringen in de juiste galop zeer gesloten uitgevoerd kan worden. Zo komen langzamerhand alle oefeningen die we hebben gedaan samen en krijgen we een beeld van een licht gaand blijmoedig paard.
En een plaatje dat mijnheer dan is!

Veel

Was het jullie ook opgevallen dat ik bij ieder verslagje meer dan normaal veel foto's heb geplaatst? Mij ook toen ik klaar was. Ik had moeite met kiezen want ik had van iedereen zo veel mooi plaatjes. Misschien komt dat wel omdat jullie allemaal zo goed bezig zijn.

Ik ben heel heel erg trots op jullie allemaal!

Kim en Tineke!

 Lang zulluh ze leefuh.....Hieperdepiep! Yeahhh. Hoeraaa!. De dames zijn allebei jarig vandaag. Is wel een feestlesje waard toch? Nou dubbel gefeliciteerd dus. Genoeg feestgevierd. Aan de slag. Met Tineke bezig geweest om Kim de 3e beenhulp aan te leren. Meer buikspieren gebruiken dus. Nou is Tineke niet klein. Maar Kim is echt huge. Probeer dan maar eens je hak zo laag te krijgen dat je zo'n beetje onder aan de buik zit en dan je hak zachtjes omhoog trekt.Maar toch lukte dat vrij aardig. Kim werd er in ieder geval een stuk vlotter van. Tineke kon daarom ook heel fijn doorzitten.

 Kim geeft dan zoveel rug dat ze prima uit te zitten is. En dan maakt ze beste passen zal ik je vertellen. Daardoor komt ze ook mooi op lengte. En de lol bij Tineke zie je dan ook steeds groter worden. Moet je eens kijken op de foto hiernaast hoe goed ze het achterbeen al naar voren weet te brengen. Ze loopt dan ook heel lichtvoetig. Je kan echt niet aan de grond voelen dat er 1000kg aan je voorbijgaat. Ook de overgangetjes zijn mooi vloeiend geworden. En het achterwaarts is nagenoeg altijd recht achteruit. Dus dat is wel een bewijs hoe recht Kim al aan het worden is.

Het is en blijft een feestje om met die 2 te werken!

Verona en Hilde

 In de 1e les hadden we Verona gelongeerd en Hilde is er daarna mee verder gegaan. Waarschijnlijk iets te enthousiast geweest want de periode daarna leek ze wat stijf en onregelmatig. Hilde dacht dat het in het linkerachterbeen zat. We hebben haar even aan de longe genomen. Verona dus! Om te kijken of er wat aan mankeerde. Gelukkig leek dat niet (meer) het geval te zijn. Verona is wel een karaktertje want als het madam niet zint of het kost teveel moeite dan wil ze nog wel eens naar je uitvallen. Daar was vandaag niet veel van te zien en ze leek al redelijk snel happy in het bewegen. En ik kan het ook niet vaak genoeg zeggen. Een paard moet je aanspreken op zijn natuurlijk gedrag. En een daarvan is bewegen. Ieder paard zal zich goed (gaan) voelen als het goed beweegt. In sommige gevallen denkt het paard eerst dat het niet meer kan en wordt dan een beetje narrig. Maar als je dan ziet hoe mooi de ontspanning wordt en alle spieren mee gaan doen en hoe mooi ze op lengte komen dan weten ze zelf eigenlijk al meteen dat dit wel goed zit. We hebben nadat we geconstateerd hadden dat ze zuiver liep haar uitgestapt en op stal gezet. Hilde en ik zijn toen aan de hand van het rechtpaard theorieboekje in vogelvlucht de theorie gaan doornemen die Hilde
voor de volgende keer helemaal uit haar hoofd kent.

Toch Hilde? :-)

Chelsea en Saskia

Saskia geeft aan dat de 1e week na de les het heel goed gaat maar dat het daarna een beetje wegzakt. En dat is ook best wel begrijpelijk. Het is allemaal nieuw en er komt heel veel tegelijk. De grootste valkuil is naar beneden (blijven) kijken. Je mag heus wel eens naar je paard kijken. Helemaal als ze als de brandweer gaan. Maar het grootste bezwaar daar van is is dat je je gevoel er mee uitschakelt. En zo wordt het lastig om te onthouden waar je nou mee bezig bent geweest. Dat gezegd hebbende zijn we verder gegaan met de buiging links. Chelsea is er nog  niet helemaal van overtuigd dat ze dat kan. Eerst zijn we begonnen met de contrastelling. Voor de wending nog eens extra naar buiten sturen en daarna haakse bochten maken. Zo lift je het paard van zijn linkerschouder af en ontstaat er meer ruimte voor het binnenachterbeen(links in dit geval) om onder te treden. Daarna nog maar weer eens het wereldberoemde " kontje buiten" er bij gepakt. Je weet wel. Om het achterbeen voorwaarts en zijwaarts te flexen. Het is immers de bolle kant van Chels dus daar moet wat meer aan gewerkt worden. Nou is dat heus niet zo makkelijk om het paard zomaar een beetje opzij te laten stappen voor een wijkende kuit maar het lukte toch al heel aardig. Omdat ze het linkerachterbeen nu veel beter kon plaatsen werd de buiging al veel beter. Daarna zijn we vierkante voltes gaan rijden zodat Chelsea leert om beter achterop te blijven. Hierdoor rijst ze weer in de voorhand wat de buigingen ook heel veel simpeler
maakt. Dat alles bij elkaar zorgde er voor dat de buiging naar links wel voor elkaar kwam. En hoe!
Ze wordt dan een echte powerhouse die Chelsea.

Arjen en Ilsemarie

Hoera daar zijn ze weer Ilsemarie en Arjen. Arjen heeft even op rust gestaan vanwege allerlei ongemakjes maar staat inmiddels weer in het werk. En dat gaat echt heel erg goed. Arjen kan soms iets onder zijn tempo opereren en dan wordt het te zwaarmoedig. Maar met slechts een klein beetje motiveren van Ilsemarie gaat hij wel in het juiste tempo en dan komt dat geweldige achterbeen van hem goed door. Arjen is nog jong en ik wil echt dat hij eerst voldoende kracht heeft om zijn balans te houden alvorens we naar de zijgangen gaan. In de overgangen naar stap kan hij soms een beetje

 instorten. Door nu het been er een beetje aan te houden blijft hij veel beter voorwaarts in de overgangen en kan dan ook weer beter er uit draven. Nou dat hebben we zo een paar keer gedaan en hij lijkt dat al heel goed te begrijpen. Het is beter om secuur te rijden zodat het paard leert wat de bedoeling is dan direct naar het resultaat te gaan. Namelijk die stap. Ik bedoel dus dat je de hele ophouding zo moet kunnen maken dat hij achterop gaat zitten en het achterbeen blijft gebruiken. Dan glijd je zo als een mes door de boter de overgang in. Een paar pasje stap en weer vertrekken. Het is dan nog niet eenvoudig om de impuls er in te houden en

moet Ilsemarie meer doen om hem naar voren te zetten als dat de reactie van Arjen is. Dus een klein beetje ondersteunen met een zwiepje van de zweep. Tussendoor heeft Ilsemarie nog een galopje gemaakt. Dat zag er heel goed uit. Met overwegend veel balans.

Kortom. Toppertjes!

Fanny...Oeps..Fanja en Roelke

Nieuwe combinatie bij rechtpaard.nl. Nadat we kennis hadden gemaakt zou ik Fanny longeren. Dat moet een hilarisch gezicht zijn geweest voor de toeschouwers want ik kreeg er geen beweging in. Ik heb dit van mijn leven nog niet meegemaakt. Ik moest aan Roelke vragen hoe zij het deed want ik stond echt even met mijn handen in het haar. Toen bleek dat er een soort parelli-achtige beweging nodig was om haar voorwaarts te zetten. Kortom ik stond mooi voor aap. Ik ben toen verder gegaan met longeren en zag dat Fanny rechtsgebogen was. Nadat ik haar op de volte recht kon zetten kwam

ze al aardig op lengte. Omdat we al wat tijd verloren hadden met mijn gestuntel is Roelke er op geklommen. We zijn begonnen met stap 1. Sturen en de slangenlijn. Fanny gedraagt zich normaliter als een F16 maar daar kwam ze al gauw van terug. Door het slingeren komt het achterbeen zo goed naar voren dat ze haar buikspier al aardig begon te voelen en moest Roelke zelfs Fanny aanmoedigen om voorwaarts te blijven. De grootste verandering was de manier van bewegen van deze haflinger. Van een wat stuiterend achterbeen naar er onderzetten en afzetten. Prachtig om te zien. Een niet rechtgericht paard mag niet laag lopen.

En hoewel Fanny wel al de neiging kreeg om door de hals te komen had ik dat voor dat moment nog liever niet.Dit omdat ze nog te weinig balans had. Maar als ik de volgende keer bij Roelke kom weet ik zeker dat het wel gaat gebeuren.

Toppie Roelke! Lekker trainen.

Windigo en Myrna

Ze hadden een goede trainingsperiode achter de rug deze twee. Windigo is hypergevoelig en een goede  meedenker. Maar......kan ook snel beledigd zijn en vind dan dat hij teveel moet doen. Echter daar raken de scherpe kantjes wel steeds meer van af. En dus kunnen we deze geweldenaar steeds meer aanspreken op zijn vermogen. Windigo heeft verscheidene gezichten zo kan hij wat simpel ogen. Heel braaf hoor maar wat gewoontjes. Maar hij kan ook de gedaante aannemen van een volleerd lichte toer paard. En nu is het zaak om daar de juiste balans in te vinden. Als je hem aanspreekt op vermogen dan moet daarna ook een periode van ontspanning en lengte op volgen. Doe je dat niet dan
gooit hij de handdoek in de ring en zoekt dan uitvluchten om onder het werk uit te komen. Nou daar is niks mis mee en houden we er gewoon  rekening mee. We zijn eerst bezig geweest om hem juist ingesteld te krijgen. Van de VNWT naar wat hoger ingesteld worden. Toen dat goed lukte heeft Myrna hem de 3e beenhulp aangeleerd om hem wat meer lift te kunnen geven. En daar reageerde hij heel goed op. Na ongeveer 3 keer begreep hij perfect de bedoeling en was in staat om enkele rondjes in draf dat vol te houden. Dan weer op lengte en  voorwaarts rijden. En wat zo heel erg cool is om te zien dat zowel ruiter als paard daar enorm van genieten. Windigo bied gewoon meer aan dan dat er eigenlijk op dat moment gevraagd wordt. En zo wordt het dan wel heel simpel om hem te rijden. Myrna kan dan met de armen over elkaar gaan zitten.

Het is af!

Lessen zondag 13 April 2013

Udani en Els.

Els was vandaag als 1e aan de beurt. En tsja das dan wel vroeg. We kregen ook nog een buitje op ons kop maar dat liet ons er niet van weerhouden om toch lekker aan de slag te gaan. Udani is rechtsgebogen en om haar dan op de linkerhand voldoende los te krijgen is nog niet zo eenvoudig. Wat er ontbreekt is dat het linkerachterbeen onvoldoende onder de massa komt waardoor Udani zich nog te veel laat vallen. We zijn bezig gegaan met "kontje buiten". Zo flexen we het achterbeen niet alleen voorwaarts maar ook zijwaarts.We rekken als het ware de spieren van het linkerachterbeen op als we kontje buiten voor de linkerkuit doen. En toen 

zagen we een duidelijke verbetering in de buiging ontstaan. Het was nog niet zo eenvoudig. Udani is aan het linkeroog blind en omdat ze niet kan zien wat er aan die kant gebeurt moet je daar gewoon rekening mee houden dat het wat tijd kost om haar het te kunnen laten ervaren wat er gevraagd wordt en gebeurt. Uitvoerig prijzen hoort daar absoluut bij. Het resultaat was dat Els steeds beter met de binnenteugel weg kon rijden terwijl de buiging zo goed als correct bleef. Met ander woorden. Els kon Udani aan de buitenteugel houden en daarmee bepalen hoe groot of hoe klein de volte zou worden. Perfect dus.

Ze wordt gewoon ook steeds mooier in haar houding Els. Super!

Andor en Lianne

Als ik een combinatie een poosje niet gezien heb wil ik altijd graag even weten hoe het paard er voor staat. En zo ook vandaag. Ik had aan Lianne gevraagd of ik er eerst even op mocht en dat mocht. Ik was blij :-)! Het was te voelen dat Andor al redelijk zacht aan het worden is. Hij heeft nog wel een beetje moeite om zijn balans te houden. Maar door hem snel te sturen en eigenlijk hem een beetje voor te blijven lukte het al snel om hem op een mooie lengte te krijgen. In sommige stukken kon je al echt voelen dat hij in de juiste tact komt en dan mooi zijn pas af maakt. Dat lukte Lianne later ook

heel goed. Hij had wel een beetje tijd nodig om te
kunnen schakelen van de rechterhand naar de linkerhand. Andor is rechtsgebogen. Ook dat pakte hij toch heel mooi op. En toen konden de 8tjes op het midden bijna zonder balansverlies gereden worden. Omdat hij zo mooi gesloten bleef heb ik hem vanuit stap laten aangalopperen. En dan komt zijn echt sterke punt naar boven. Dit paard is gezegend met een heerlijke galop. Hij laat je goed zitten, springt opwaarts en kan de sprong al heel klein maken. Dat zou Lianne ook gaan meemaken want het was tijd dat Lianne verder zou rijden. En hoe! Ik heb heel veel lachen van haar gezien. De wauwfactor was rijkelijk aanwezig. Wel oppassen dat je niet aan de linkerteugel blijft, maar rijd die juist een beetje van je af. Nou ja de foto's zeggen genoeg lijkt me zo.

Te gek hoor Lianne!