Verona en Hilde

 In de 1e les hadden we Verona gelongeerd en Hilde is er daarna mee verder gegaan. Waarschijnlijk iets te enthousiast geweest want de periode daarna leek ze wat stijf en onregelmatig. Hilde dacht dat het in het linkerachterbeen zat. We hebben haar even aan de longe genomen. Verona dus! Om te kijken of er wat aan mankeerde. Gelukkig leek dat niet (meer) het geval te zijn. Verona is wel een karaktertje want als het madam niet zint of het kost teveel moeite dan wil ze nog wel eens naar je uitvallen. Daar was vandaag niet veel van te zien en ze leek al redelijk snel happy in het bewegen. En ik kan het ook niet vaak genoeg zeggen. Een paard moet je aanspreken op zijn natuurlijk gedrag. En een daarvan is bewegen. Ieder paard zal zich goed (gaan) voelen als het goed beweegt. In sommige gevallen denkt het paard eerst dat het niet meer kan en wordt dan een beetje narrig. Maar als je dan ziet hoe mooi de ontspanning wordt en alle spieren mee gaan doen en hoe mooi ze op lengte komen dan weten ze zelf eigenlijk al meteen dat dit wel goed zit. We hebben nadat we geconstateerd hadden dat ze zuiver liep haar uitgestapt en op stal gezet. Hilde en ik zijn toen aan de hand van het rechtpaard theorieboekje in vogelvlucht de theorie gaan doornemen die Hilde
voor de volgende keer helemaal uit haar hoofd kent.

Toch Hilde? :-)