Toen ik aankwam lag er een prachtige bak. Mooi gevlakt. Christel had samen met haar zoon de rijbak van de vereniging eens even aangepakt. En aangezien het echt een joekel van een bak is gaf het ook een gevoel van echt dressuur rijden. Dus dat zei ik tegen Christel die daar wel even om moest lachen. Maar ik meende het. Sfeer, stemming, entourage maken ook allemaal deel uit van je gemoedstoestand en breng je je op je paard over. De knop die Christel een poosje terug omgezet heeft staat nog steeds in de goede stand. Ze is kalm en gefocust zonder zich af te sluiten voor haar omgeving. We beginnen bij het begin. Voorwaarts om het achterbeen naar voren te krijgen. Het contact gelijkmatig onderhouden op 2 teugels. En voor de rest moet Faith op haar eigen beentjes lopen. Als het dan toch nog wat te lang duurt gaan we het achterbeen ook zijwaarts flexen om zo het achterbeen onder de massa te krijgen. En daar reageert Faith wel heel goed op. Want in het aandraven zie je haar echt met heel veel macht afzetten en ik denk dat het gevoel wat de amazone krijgt ook enorm is. En dan komt ze zo mooi in model he!Prachtig Christel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten