Foto's van Zaterdag 5 December

 Hier zien we Brandy van Jos en Lydia. Paardje moet in hertraining genomen worden na blessureleed en wat onberekenbaar gedrag. Maar het gaat helemaal goed komen met deze pony. Was ze erg krap in het begin bij haar beweging, nu zien we dat alles veel losser komt beter ondertreed en meer en meer in de ontspanning komt. Nog 2 weekjes longeren en dan kunnen we er weer op.

Ook Carla staat op stal bij Jos en Lydia. Valerie is er een poosje uit geweest door een hardnekkige hoefzweer. Dus er was weer ff werk aan de winkel. Valerie was rechtsgebogen en zette Carla dus behoorlijk op links. Ik zeg altijd als je iets doet overdrijf het dan zodat je voelt waar je komt te zitten. En als je dat dan voelt dan kun je de contrastelling verminderen zodat je perfect in het midden komt te zitten. De contrastelling blijf je er in houden totdat het paard de voorwaarts neerwaartse tendens aanneemt. Toen dat eenmaal een feit was zagen we Valerie veel beter gaan bewegen.

Ze hield de achterbenen erg stijf. Maar door het aanspannen van haar buikspieren trekt ze het achterbeen als vanzelf meer onder het lichaam. Daardoor kan ze nog beter in de rug loslaten en komt mooi losgelaten door het lichaam heen in een mooie beweging naar voren.

Nou dan heb je een blij paard en een blijde amazone.

Wat wil een mens nog meer.

Hier Jos met Billy. Die was lekker fris want de rodeo was op sommige momenten spectaculair. Billy kan erg strak in zijn belijning zijn wat hem goed bewegen echt in de weg staat. We werken er aan door hem echt recht te zetten. Zolang een paard niet recht is mag hij niet lang en laag. Hij zou daarmee de voorbenen veel te veel belasten. Wat je wel wil is dat het paard als hij recht is zoveel als mogelijk op zijn eigen benen loopt. En dat kan alleen maar weer als hij recht is. Nou dat lukte hartstikke goed.

Ook met Bobby gaat het best al goed. Je ziet de buigingen van dit paard echt verbeteren. En dat komt natuurlijk door consequent doortrainen. Dit paard mag zich onder geen enkel beding op een schouder leggen. Nou mag geen enkel paard dat maar deze zeker niet. Dus voor de wending er aan komt eerst naar buiten sturen en dan pas de bocht in. Zo haalt het paard zijn gewicht van de binnenschouder af en kan zich niet laten vallen in de wending.

In beide foto's is de beenzetting goed te zien. In de draf stelling zijn de buitenbenen op één lijn en het binnenachterbeen onder de massa.

Perfect!

 Christel was ook weer goed bezig. Faith komt steeds beter opwaarts. En dat is echt heel erg moeilijk met deze pony. Maar met veel geduld en steeds weer opnieuw Faith duidelijk maken wat je van haar wil, hebben we al zoveel bereikt.

Natuurlijk gaat het de ene keer wat beter dan de andere maar Christel heeft wel steeds een handreiking waar ze naar moet trainen. We hebben een begin gemaakt met de schouderbinnennwaarts en dat ging eigenlijk heel goed. Faith moet nog beter gaan buigen in het achterbeen en er bij gaan zitten. Door de schouderbinnenwaarts komen we weer een stukje dichter bij het ideaal. Je ziet op de foto's dat het achterbeen nog niet helemaal op de plek is waar het wezen moet. Maar ik denk dat het niet al te lang meer gaat duren voordat dat helemaal goed is.
Pierre heeft een paar weekjes vakantie gehad. En omdat hij al 16 is hebben we rustig aan gedaan. Maar zoals altijd is het opvallend te zien hoe goed de paarden blijven. ook na een periode van rust.
Op een gegeven moment zat Pierre zo in de flow dat ie ook in zijn Endorfine kwam te lopen.
Hij deed alles en in elke richting maar met van die halve dichtgeknepen oogies.

Mijnheer was aan het zweven en Claudia met hem.

 In het begin van de les was zijn beweging best wel strak. Maar na een paar rondjes rechtrichten zag je al heel veel verbetering. Dat komt natuurlijk ook omdat Claudia zo ongelooflijk haar best doet om alles wat ik zeg zo goed mogelijk uit te voeren.
En Pierre beschikt over een super bewegingsapparaat en dat komt er dan meer en meer uit.

Wel oppassen dat je ze niet moe rijd.







Saskia op Billy.
Ik geloof dat ik deze les wel 20 keer heb gezegd hoe ongelooflijk trots ik op ze ben. Ook op Kees.
Ik geloof dat dit de 4e les is. Wat zijn ze al goed op hun paard gaan zitten. Perfect? Nee natuurlijk niet. Perfect is Edward Gal. Er is niemand op de wereld die zo op een paard zit als hij.
Maar omdat ze al veel beter op hun paard kunnen zitten komen ze ook steeds een beetje meer toe aan rijden. En het mooie van alles. Het systeem bewijst zich elke keer weer.




Voorwaarts en rechtrichten  dan krijgen we een paard wat zich gelijkmatig in beide richtingen laat buigen.









En dat geld natuurlijk ook voor Kees. Ook hij verbetert echt zienderogen. Kees heeft een wat meer natuurlijk springhouding op het paard. Als je niet beter weet dan denk je dat hij zo naar een 1.50m toe rijd. Op de foto hiernaast gaat voor het mooie de buitenhand te veel over de hals. Maar niet alles kan tegelijk.








Vandaag hebben we geoefend met de hoge binnenhand in de wending en op de volte. Als het paard zich naar binnen laat vallen en dan de teugel langs zijn hals voelt wil hij daar voor weg gaan en zich naar buiten richten. En dat is precies wat we willen.

Als je die binnenhand er dan wakend aan houd maakt het paard die fout niet meer en blijft veel beter recht in de wendingen en op de volte omdat hij zich niet meer op de schouder kan leggen. Nou en dan zie je mooi de lengte en de ontspanning ontstaan. te gek!

Jammer! Erg jammer!!

Sacha met Emperror

Deze keer helaas geen verslag van de afgelopen lesronde. Het ontbreekt me aan tijd deze week.
Wel heb ik enkele foto's voor jullie. Maar ook deze zijn van hele slechte kwaliteit. Schoenmaker hou je bij je leest zeggen ze wel eens. En dat is absoluut waar. Ik zal wat gaan studeren om toch goeie foto's bij slechte lichtomstandigheden te kunnen maken. Ik weet dat het kan. maar de vraag is: Hoe!!!

Sacha met Emperror

Rieja met Waldrose



Lydia met Billy



Lydia met Billy

Jos met Brandy

Jos met Brandy

Sjoerdtje met Yfke

Rieja met Waldrose

Bericht krijgen

Wil je een email bericht krijgen wanneer het blog is bijgewerkt of als er iets is bijgekomen. Scroll dan even naar onderen op deze pagina en vul je email adres in.
Wanneer het blog is bijgewerkt krijg je automatisch een melding.
Lekker makkelijk toch!

Sjoerdtje en Yfke

In de tussenliggende periodes hebben we wat mailcontact gehad. Yfke voelde niet goed aan. Ze hield in het begin van het rijden de rug overdreven bol en leek stijf. Nou is dat best moeilijk om via de mail  een oplossing te bieden. En de bolle rug kan verschillende oorzaken hebben. Onbelast aan de longe zou Yfke er, volgens Sjoerdtje, minder last van hebben. Ik had Sjoerdtje geadviseerd om voorlopig, tot de les, zich te beperken tot recht richten en de lengte er in rijden. En dat heeft goed geholpen want toen ik zondagochtend bij haar kwam waren de problemen goeddeels verholpen. Het kan maar heel goed zo zijn dat een paard, wat zo in ontwikkeling is zoals Yfke nu is, er wel eens even een dingetje minder goed gaat.
Door terug te grijpen naar de basis kun je alle problemen er weer uit rijden. Het paard krijgt meer zelfvertrouwen omdat hij de dingen die hij moet doen goed kent en de ontspanning het hoogste goed is. Daar is Sjoerdtje dus ook meer dan een week mee bezig geweest. En wat je dan ziet in de les is dat het paard meer wil en kan dan waar ze nu mee bezig is. Nou zo'n aanbod leg je natuurlijk niet naast je neer en ga je er meer aan rijden. Het is echt onvoorstelbaar hoe goed dit paard is gaan bewegen. En ja Sjoerdtje merkte fijntjes op dat we precies een jaar bezig zijn en nu een totaal ander paard heeft. Volgende les gaan we nog iets meer werken aan de stijl. Want ..eh...Geen platte handjes Sjoerdtje :-)

Rieja en Waldrose

Ja ik weet het. Het zijn geen echt goede foto's. We waren klaar en bedacht me dat ik glad vergeten was om foto's te maken voor het blog.  Dus nog maar even gauw een paar rondjes zodat ik toch wat beeldmateriaal had. Maar het dekt echt niet de lading van deze les. In deze les hebben we extra aandacht besteed om het voorwaarts van Veer als een innerlijke behoefte bij haar te ontwikkelen. Niet dat ze sloom is of zo. Maar om haar zichzelf en haar berijdster te dragen. En ja daar moet je een hoop overtuiging in leggen. Zeker omdat het niet de natuur is van dit paard. Na de opwarming hebben we dus in alle gangen aandacht besteed aan het naar voren willen zijn. Dat levert dan weer op dat we alleen nog maar hoeven ophouden en sturen. En zo moet paardrijden zijn. Paard in een tempo zetten. Met eventuele buigingen. En daar moet het blijven tot de ruiter wat anders zegt. En als het paard de drive heeft dan lukt dat ook met gemak. En dat was dan ook zo. Veer is echt in kracht aan het winnen en dat levert dan weer lichtheid op. We hebben nog even gesproken over wedstrijd gericht trainen. Ik geloof niet in het proefje maar repeteren. Ik geloof absoluut in de afzonderlijke onderdelen perfectioneren. Maar de basis van alles is een zelfdragend expressief paard. Wanneer je dan de onderdelen aan elkaar rijdt krijg je de voorstelling waarop je gewaardeerd wordt. En dat is in mijn optiek de manier waarop je een wedstrijd in gaat met een fris en atletisch bewegend paard. Wat zijn kunnen maximaal voorstelt en gereden wordt door een ruiter die ogenschijnlijk er niets meer aan hoeft te doen dan meerijden en genieten.
Die weg ben je absoluut ingeslagen Rieja. Klasse!

Marian en Dr. Diamond

En Marian wat is het lesmateriaal voor vandaag? Ha ha een ouwe Theo en Thea grap. Maar niet minder waar. Het rijden aan de buitenteugel. Daar wilde ik extra mee bezig zijn. En waarom? Nou die buitenteugel bepaalt je tempo en begrenst de buitenschouder. We willen dat het paard achter de buitenteugel de wending in loopt. Dus als ik de buitenteugel geef moet het paard afwenden. Tegelijkertijd, als ik het paard aan de buitenteugel ophoud moet hij de schouder naar binnen brengen. En verdomd als het niet waar is maar dat ging hartstikke goed. Marian had Dieter echt lekker aan de loop. Hij bleef heel mooi in de stellingen en de buigingen. Dus.... op naar de voorbereiding voor de schouderbinnenwaarts.

Ik mag dat graag zelf doen door in een hoek een volte halve baan te rijden zodat je eigenlijk al de juiste stelling en buiging hebt. Door je gewicht dan boven je buitenbeugel te brengen houd je het paard in die stelling en buiging op de hoefslag en heb je een zuivere schouderbinnenwaarts. Toen we er samen over uit waren wat een volte halve baan, bij M of K of H of F, was konden we er mee aan de slag ( hahahha. heb zo gelachten) En ja hoor daar ging Marian. Paard perfect aan de buitenteugel door de volte gewicht boven de binnenbeugel en hoppa. Dieter bleef gewoon 20 meter achter elkaar in dezelfde stelling en buiging. Dan bij B of E diagonaal oversteken en kijken of we een pasje kunnen verruimen. Dat lukte de ene keer beter dan de andere keer. Maar het ging echt heel lekker.
Helemaal super top Marian!

Sacha en Emperror

Nee, Sacha is geen spelfout zo heet ze nu eenmaal. :-)
Dit is een erg onzeker paard. En zodra hij onduidelijke signalen van zijn berijder krijgt dan zie je bij hem de vertwijfeling toe slaan. Echt staken doet hij niet maar je ziet gewoon aan hem dat hij er niet gelukkig van wordt. Je moet hem dan weer in het rechte spoor krijgen door hem te herinneren aan de 4 afspraken die ooit met hem zijn gemaakt. 1.Naar links = naar links. 2. Naar rechts = naar rechts. 3. Naar voren = naar voren. 4. Stop = stop. Als hij dat doet is hij het allerbeste paard van de wereld. En wat krijg je dan? Een paard waar je mee kunt gaan spelen. En een paard die gaat meewerken. In zijn hervonden enthousiasme gaat Emperror er dan flink de sokken in zetten. Maar niet op verzoek van de amazone. Dus uh-uh. Hier blijven en wachten tot ik wat anders zeg. En Sacha is inmiddels handig genoeg geworden om dat ook te bewerkstelligen.
Daarna kunnen we gaan spelen met tempo's en met de buigingen. Dus gaan we leuk allerlei figuurtjes rijden in verschillende tempo's.
In al die wendingen moeten we perfect in de verticale as van het paard blijven zitten. En ik kan me eerlijk niet herinneren waarin ik in de les tegen Sacha had gezegd: Sturen met je bovenlichaam, mee draaien in de wending. Dat ging gewoon volstrekt natuurlijk. In het spelletje: Ha ha je weet lekker niet welke kant ik op ga, is het wel zaak dat je al een beslissing genomen hebt welke kant je op gaat voordat je ook daadwerkelijk afwend. En toen dat ook nog eens helemaal perfect ging zag je echt plezier voor 2. Emperror ging zitten en bleef zitten en voor Sacha werd hij zo licht als een veertje.
Prachtig Sas!

Lutina en Egata

Het was al weer even geleden dat we elkaar hebben gezien. En Lutina had wel een paar probleempjes met deze merrie. Veel schrikken en ze voelde stijf aan. Voor mij betekent dat dat de stop en start knop het dan niet meer (goed)doen. Ik verwachte wel dat omdat ze het wel al kent dat we er niet al te lang mee bezig zouden zijn. Maar goed. Terug naar het begin. 3 passen stap- halt. Op een lichte beenhulp weg en op een lichte ophouding weer terug. Als dat goed gaat hetzelfde ritme in draf en zo verder. Egata schrok niet meer en liet zich na een kwartiertje heel braaf rondsturen. Dan krijg je de situatie dat ze steeds echt te diep wil gaan en het o zo moeilijk vind om opwaarts te blijven. Dus ook dan weer voorwaarts en op een lichte ophouding terug nemen. Zodat ze meer gaat zitten achterop. En dat is echt niet makkelijk bij dit paard hoor. Maar goed stug doorwerkend kregen we steeds een beetje beter de nek als hoogste punt van de hals. Gaande weg de rit zag ik ook bij Lutina steeds meer waardering voor haar paard komen. En ik zal je zeggen dat voor mij dat één van de mooiste momenten van de les is. Als de ruiter de inspanning van het paard weet te waarderen. Lutina gaat de komende tijd meer kilometers in galop maken. Zodat het aanspringen wat makkelijker gaat en ze het ook wat langer gedragen vol gaat houden.
Ze was er weer fijn bij Lutina!

Christel en Faith

Altijd leuk om met deze combinatie aan de slag te gaan. Christel is meestal al lekker bezig als ik er aan kom. Als ze me dan in de gaten krijgt dat ik de bak binnenkom laat ze Faith los. En die kleine rooie dondersteen komt dan gelijk naar me toe om even een knuffel te halen.  Dan nemen we de afgelopen 2 weken even door waarin Christel van alles heeft meegemaakt met Faith en dan gaan we aan de slag. Faith kan nu in de arbeidsgangen heel goed gesloten blijven. Maar we willen natuurlijk ook in de middengangen die verzameling behouden. Het gevaar dat Faith zich voorover laat vallen is groot. Aangezien ze nogal flink overbouwd is is dat echt een probleem om haar op het achterbeen te houden. Waar we eerst aan gewerkt hebben is het voorwaarts blijven. Want als het niet echt hoeft dan vindt Faith het al gauw genoeg. Dus Christel ging aan de bak met tempo wisselingen. Maar dan niet zomaar een beetje naar voren! Nee echt gáán! En daarna weer zo vlug mogelijk terug. Op tijd loslaten zodat het paard optimaal de kans krijgt om zijn gewicht terug te brengen en het achterbeen extra onder het lichaam brengen. Nou wil ik altijd factor 5 meer dan de amazone in kwestie en dat levert hilarische taferelen op. Dat daar een hoop moed voor nodig is, is ook een feit. Maar dan krijgt Christel de smaak te pakken en Faith begint er ook lol in te krijgen. Winstpuntje daarvan is dat Faith ook geen tijd meer heeft om met andere dingen bezig te zijn en te schrikken. Want toen er een aangespannen combinatie de bak in kwam negeerde Faith dat volkomen. En reken er maar op dat ze een bommetje kan zijn.
Lekker hè Chris!

Saskia en Kees met Billy

Wauw wat hebben die twee de afgelopen 14 dagen geoefend zeg. Echt niet normaal. In de vorige les hebben we heel erg aan de balans gewerkt. Onder andere door de oefening: Sta - sta- zit. Dus 2 keer staan en 1 x zitten. Als je dat lukt dan heb je een perfecte balans op je paard. Nou dat was te zien. Beiden zaten al veel beter op het paard en ook al met een  veel betere beenligging. Natuurlijk! Zoals Edward Gal op een paard zit, zover zijn we nog niet. Maar het komt er aan.  Iedereen kan het leren. En die Billy is zwaar aan het genieten he! Die begint zo lekker te lopen.
Al ging er wel even een kleine discussie aan vooraf hoe je een paard opwarmt. Ik ben het niet eens met zomaar een beetje rondstappen en daarna ronddraven in een sukkel gangetje. Om de volgende reden. Als een paard in zijn natuurlijke scheefheid belast wordt ontstaat er spanning in de rug en overbelasting op het voorbeen aan de bolle kant. Als je dan wel aan de bak gaat ben je veel te lang bezig met het paard recht te richten en de ontspanning op te zoeken. Bovendien onthoud het paard langer de spanning, in zijn geheugen, en minder lang de ontspanning. Door vanaf het moment dat we er op gaan zitten het paard recht te houden zal het uiteindelijk veel sneller in de ontspanning komen en dat zelf ook gaan opzoeken. Dus pittig stappen als we er op gaan zitten en als we aan draven toe zijn dan ook voorwaarts gaan en er voor zorgen dat hij niet op een schouder loopt. Natuurlijk gaan we niet meteen in een verzameling of wat voor ander kunstje dan ook. Nee, gewoon voorwaarts, en recht gericht. Dat maakte het voor beiden wel weer erg inzichtelijk en daar zouden ze voor de volgende keer mee aan de slag gaan.
Ben trots op jullie!

Saskia en Kees met Billy

Toen ik Saskia zag rondrijden kon ik echt goed zien hoe ze getraind hebben de afgelopen periode. Billy was redelijk voorwaarts. En met een licht contact liet hij zich goed alle kanten op sturen. Ik wilde deze les wat aandacht besteden aan de onafhankelijke zit. Knieën los van het zadel en het onderbeen los langs het paard. Geen druk. Dat was de doelstelling voor vandaag. Dus nam ik Saskia aan de longe. En de meesten van jullie weten dan wel wat we gaan doen. Sta-Sta- zit. Precies! 2 x staan en 1x zitten. En dat is beslist niet makkelijk. Het lukt je pas als je echt op je beugels kunt staan en je knieën los laat. 

En dan moet je ook nog eens je heupen en schouders loodrecht houden ten opzicht van je enkels. Saskia vond het een hele toer. Toch ging het haar lukken. En toen ik haar halt liet houden en liet voelen waar haar been nu lag was ze echt verbaasd. Er kon zo een vuist van mij tussen de wrong van het zadel en haar been. Los van de longe gingen we nu deze oefening vrij door de baan doen. En die Billy had schik voor 10. Doordat hij van de druk van de knie af was kon hij vrij bewegen. En dat vond hij zo lekker dat zijn tempo geweldig was. Saskia merkte dat ook op hoe lekker hij doorliep. Ook Kees is met deze oefening bezig geweest. De volgende les zitten ze onafhankelijk op hun paard.
Ik weet het zeker! Klasse Kees en Saskia!

Claudia en Pierre

Er wordt lekker gewerkt door deze combinatie. Claudia is dan ook bloedfanatiek.  Je kan echt zien dat Claudia alles in zich probeert op te nemen en meteen uit te voeren. Dat dat niet allemaal lukt is natuurlijk zo logisch als wat. Pierre heeft zijn hele leven recreatief doorgebracht en maakt pas op latere leeftijd kennis met zijn buikspieren. En natuurlijk voelt hij die. Toevallig heb ik vanmorgen ook weer eens wat oefeningetjes gedaan. En ja ik voel ze ook. Aauww! Pierre is absoluut geen probleempaard en doet erg zijn best om al die

spieren tegelijkertijd te laten werken. We hebben gewerkt aan recht zijn middels de contrastelling in de holle richting. Het paard neemt langs de bolle richting meer druk op de teugel. Maar zolang dat niet al te veel druk is werkt dit gewoon het beste. En als hij dan recht komt mag hij graag de hals verlengen. Halleluja wat gaat hij dan bewegen. Want tsjonge dat kan hij. Daarna op de volte natuurlijk. Binnenhand hoog zetten met lichtjes druk er op. Totdat hij met het binnenachterbeen begint te duwen. Dat is het moment waarop hij gaat buigen en gaat verlengen. En dat is een prachtig gezicht.
Top gewerkt Claudia! Super.

Christel en Faith

Ook voor Christel en Faith was het 4 weken geleden dat ze les had. En dan beginnen we altijd, als er even tijd tussen heeft gezeten, met herhalen. Basis rechtrichten, mooi voorwaarts blijven en licht in de hand houden.. Faith was ook niet echt helemaal lekker soepel in de achterhand dus was ik er mooi op tijd bij. Faith kan als een duveltje uit een doosje er vandoor gaan en dat was wel een paar keer gebeurd in de training met Christel. Faith verveelt zich gauw en wil gewoon graag bezig gehouden worden. Nou daar ben ik helemaal voor, dus aan de bak. Lekker voorwaarts en naar verloop van tijd er nog een schepje boven op.

En dan wordt ze zo mooi he! Prachtig gewoon. Want als de knop naar voren er goed in zit dan blijft ze graag met een hoop energie doorlopen zonder dat ze trekt of haar eigen tempo bepaald. En dan kan Christel er weer aan rijden. In de arbeidstempo's kan Christel Faith super bij elkaar houden. Dus zijn we met de energie van het voorwaarts er bij ook richting middendraf gaan werken. Maar dan wel bij elkaar blijven. Timing is cruciaal. Het moment waarop Faith van de hand af is en dan been gegeven wordt is de sleutel tot succes. Als die timing klopt dan kan ze ook gesloten vertrekken. En dat ging helemaal zo gek nog niet. Christel raakt altijd een beetje beduusd als ze voelt met hoeveel gemak en power dan alles gaat. Das het grote genieten Chrissie!

Sascha en Emperor

Helaas geen foto's van Sacha. Ben gewoon glad vergeten ze te maken.

Verslag komt dan ook de volgende keer.

Sorry Sas!

Rieja en Waldrose

De vorige lesronde kon niet doorgaan en bij de aanmelding voor deze lesronde drukte Rieja mij op het hart dat ze echt les nodig had. Nou ja, dan kom ik toch gewoon! Veer was een  beetje onder de indruk van een paard in de stapmolen en ze ging al bouncend door de baan. Ik gaf Rieja een compliment dat ze  goed getraind had. En we moesten er allebei om lachen. Maar het bewijst wel hoe ongelooflijk sterk dit paard in het afgelopen jaar is geworden. Maar goed. Haar eerste dressuurwedstrijd zit er aan te komen en daar moesten we wat mee doen. Wat ik belangrijk vindt in een dressuur wedstrijd is dat het paard niet alleen braaf en gehoorzaam zijn oefeningetjes moet uitvoeren. Maar ook blijdschap en energie moet uitstralen. Het paard moet in zijn bewegingen geloven.

En dat stelt de ruiter dan in staat om met ogenschijnlijk onzichtbare hulpen dat te doen wat je wilt/moet doen. Dat vereist wel wat moed en doorzettingsvermogen. Maar na een paar maximale uitgestrekte drafjes ontstond de lichtheid in het gangen werk. Veer laat zich heel fijn terugnemen en als Rieja op tijd toestaat schuift ze er erg mooi onder. Dan gaat het echt de bergop. En dat is voor dit paard echt geen sinecure. Zelfdragend vermogen wordt per keer gewoon groter terwijl Veer wel heel goed instelbaar blijft.
Trots op jullie!

Constantijn en Bonte Jaopie

Constantijn was de 1e van vandaag en ik kijk altijd naar hen uit. Jaopie is een apart gevalletje en weet heel goed hoe hij Constantijn uit zijn evenwicht haalt. Dan krijgt Constantijn een beetje de iebels en Jaopie gaat lachend heen. Maar toen Constantijn eenmaal de goeie mindset had werd het heel snel beter. Jaopie was niet helemaal recht dus daar hebben we eerste even aandacht besteed. Dat duurt eigenlijk nog geen 10 meter of Constantijn heeft hem knetter recht. Zolang een paard niet recht is mag hij ook niet laag lopen. Hij zou daarmee te veel op de voorhand komen.

Nou dat was hier zeker niet het geval en dus konden we verder met Jaopie in de juiste aanspanning krijgen zodat hij wat meer uit zichzelf zou blijven lopen. Door tempowisselingen in combinatie met halthouden en achterwaarts zagen we de power weer ontstaan. Dan wil Jaopie echt wel afzetten en mooi rijsen in de voorhand. Ook wordt hij steeds lichter te besturen en op te houden en dan krijg je een heel mooi en energiek beeld van de combinatie . Ik wordt daar altijd hartstikke blij van. Handpositie mag nog een beetje beter. Maar voor de rest hebben we een heel goede trainingsessie gehad.
Echt tof Constantijn!

Rosan en Lana

Ik weet wel dat ik soms overdrijf. Maar dat moet je dan doen om iets duidelijk te maken. Maar hier hebben we een talentje. Rosan. mijn pareltje uit Groningen. Ze heeft samen met Tineke en Maarten Lana zadelmak gemaakt. En na een paar weken kwamen ze bij mij in de les. Ze waren er klaar voor. En een groen paard van alles leren is geen sinecure. Na het aanleren van de stop- en startknop en het sturen van Lana werd het tijd om deze pony wat meer in model te krijgen. En ja dan maakt ze ook kennis met haar buikspieren. In de vorige les heeft Lana een paar keer heel hard auw geroepen en wilde de pijp aan Maarten geven. Want die was leeg! En Maarten mocht hem dan weer vullen. Maar Rosan heeft een van nature overredingskracht. En als Rosan zegt Hup we gaan dan is er voor Lana geen weg meer terug. En dat heeft ze in de training goed doorgezet. In deze les kon ik zien dat Rosan een grote stap met Lana had gemaakt. En door de verschillende rechtricht oefeningetjes zagen we Lana helemaal in een flow komen. Vooral het hals strekken na op- en over de schouder te zijn gezet rekte haar goed op. Het gevolg hiervan was dat er zoveel balans ontstond dat de plaatjes eigenlijk voor zich spreken.
Wauw Rosan!