Amorosa en Klaske

Amorosa en Klaske.

Ik sta toch iedere keer weer versteld van hoe een klein paardje ( of eigenlijk een grote pony) zo groot kan worden, zo licht is in de beweging en zoveel kracht weet te ontwikkelen. Het zal wel iets te maken hebben met de klassiek dressuur denk ik. Dit paard is na een jaar zo veranderd. Was het allemaal iets eenvoudig. Nu wordt het chique en krachtig en soepel. Ik heb genoeg foto's waarbij Roos perfect op het achterbeen zit en totaal gesloten blijft en Klaske een vederlicht contactteugeltje heeft. We hebben aandacht besteed aan het in beide richtingen buigen, blijven lopen aan de buitenteugel en het wijken.

Nou dat ging allemaal best heel aardig. Misschien mag het wijken voor het rechterbeen nog iets meer. Klaske wordt nog iets te veel op rechts gezet. Maar das een kwestie van rustig doortrainen en aandacht houden voor de gewichtsverplaatsing in de richting die je gaat. Roos haar orenspel laat soms een iets chaga indrukje achter maar ik geloof veel meer dat het opperste concentratie van haar is. En wanneer ze het gevraagde met gemak kan uitvoeren heeft ze ook tijd voor andere dingen. Met name de ruime beloningen die ze verdient.

Wat doet je schimmeltje het toch super goed he Klaske? Dankzij jou!