Windigo en Myrna.
Na een hoefzweer van Windigo en een rugblessure van Myrna weer aan de bak. Nou dat had eerst wel even wat voeten in de aarde. Windigo was in het begin niet van plan om mee te werken. Hij brak uit naar alle richtingen en had ook nog een levade in de hoed zitten. Door correct stuurwerk van Myrna kwam toch steeds meer de overtuiging dat de aanwijzingen van de berijdster opgevolgd moeten worden. En tsja dan kan dit paard spectaculair lopen. We hebben alleen maar aandacht besteed aan de basis. Voorwaarts, recht en luisteren naar het baasje!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP_SK-8I_cWvadSAcQgUp4fDKYMdHPMQaVdvJQtKPTJnDsNrz5DvsNXxb7Jkt7H6_y4cpRhLXl04fgbGinCg8axK0DKP4cPbagYJnaftYCnunvHJH0OhRFrsq_yBdrrVF3RiOyGEkcljDf/s320/P7089591+(Small).JPG)
Het verbeterde dramatisch. Op zich natuurlijk prima dat een paard zich niks laat aanleunen wanneer het niet voor elkaar is. Dat het paard dan een reactie geeft is logisch. Maar wanneer het eigenlijk toch wel gevaarlijk wordt dan komt op de 1e plaats de gehoorzaamheid. Breekt het paard uit naar links dan stuur ik hem gelijk naar rechts en weer naar links en nog een keer naar rechts. En niet bang zijn dat er een hek in de weg zit. In de wei kunnen ze ook op een dubbeltje draaien. Windigo was na een half uur echt supergoed. Ik vertelde Myrna wanneer ze nu weer moest rijden. Dat is in de supra-herstelfase. 24 tot 36 uur na de laatste training. Dat heeft Myrna gedaan. En ik heb al 2 smsjes gehad hoe verschrikkelijk goed het is gegaan.
Waanzinnig Myrna!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten