Udani en Els.
Het was een maandje geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben. Maar ik was blij verrast met de trainingsarbeid die Els heeft verzet. We beginnen al echt buikspieren bij Udani te zien en van het heel hard op de linkerschouder vallen is vrijwel geen sprake meer. Of liever gezegd er is helemaal geen sprake meer van. Toch moesten we in het begin even aandacht besteden aan het voorwaarts zijn. Wat ik veel zie als ik mensen aanleer om het paard voorwaarts te laten gaan dat er te weinig naar voren wordt gezeten. Met als gevolg dat het paard alleen maar reageert het zwiepje.
Ook het begrip in de verticale as van je paard zitten is nog niet altijd even gemakkelijk. Zoals op de bovenste foto mag Els haar bovenlichaam nog meer indraaien waarbij de binnenhand richting de heup gaat en niet naar de buik. Dat is op foto hiernaast al veel beter. Je kan Udani hier echt zien afzetten. Daarbij ontstaat dan het zogenaamde kader welke we in de dressuursport willen zien. Ook hebben we de overgangen van draf naar stap en weer draven geoefend. Wanneer het paard zich correct laat ophouden zal het altijd vierkant stilstaan. En dat gebeurde meermalen. Nu nog er even bij blijven zitten en een klein beetje been in de overgang, dan is het af Els!
Toppie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten