Chelsea en Saskia

Saskia had ff een mindere periode achter de rug. En dat klinkt bekend in de oren. Saskia heeft nu een paar maanden getraind in dit systeem en we hebben gezien dat Chelsea enorme vooruitgang heeft geboekt. Dan worden ze ook een beetje moe. Er gebeurd zoveel. Zowel lichamelijk als geestelijk. En dan lijkt het alsof het allemaal niet meer zo wil. Belangrijk is dan dat je wel doortraint maar eigenlijk niet verder gaat dan mooi op tempo en in de juiste lengte. Het paard ervaart de ontspanning weer volledig en hoeft ook niet meer te doen dan te ontspannen.
Zo blijf je wel werken aan de ontwikkeling maar haal je de druk er weer van af. Niet alleen voor je paard. Maar ook voor jezelf. Je krijgt dan weer de gelegenheid om je plezier weer terug te vinden in het zo fijn bewegen van je paard onder je. En als vanzelf  komen de oefeningetjes weer om de hoek kijken. Alsof je paard het zelf aanbied om te gaan doen. Tsja en als je dan een enorme regenbui op je koppie krijgt deert dat in het geheel niet. Want allemachtig wat pakt Chesea het dan weer goed op. Niet doorrijden tot de max. Maar zo van: Nou meissie dat is toch best wel heel knap van je als je een beetje moe bent. En wat zegt je paard? Puh...ik kan nog veel meer!

Dat mag ze morgen dan weer laten zien Saskia!

Verona en Hilde

Ik geef gelijk toe Hilde. Dit was niet je allerfijnste rit. Verona leek nogal last te hebben van haar neuskapje. En dat maakte een erg onrustige indruk. Wat dan weer wel opvalt is dat in de momenten dat ze er niet zo'n last van heeft ze erg fijn beweegt en zich ook steeds beter laat rijden. Allereerst gaat het om recht zijn natuurlijk waarbij je het contact op 2 teugels gelijk houdt. Stel je hebt 2 kilo op de linkerteugel en 1 kilo op de rechter teugel dan breng je de linker naar voren tot ook 1 kilo. Deze simpele aanpassingen maken al zoveel verschil. Dat de ontspanning juist ook hierdoor weer beter wordt.
Dat je dan nog steeds je handen vol aan haar hebt is ook zo maar dat zal zeer spoedig gaan verbeteren. En waar of niet. Er zaten zeker hele goede stukken in. En zag ik het niet aan je paard dan zag ik het wel aan jou. Want je lach was van oor tot oor. Ik zou nog wel blijven afwisselen met zo nu en dan longeren in plaats van rijden. Dat leert Verona weer om meer te ontspannen en daar pluk je de vruchten van in je rijden. De galop was wel wat hectisch maar zoals gezegd wijt ik dat aan het neuskapje. Maar de sprong op zich was weer wel heel goed. Kortom je bent echt op de goede weg en alsl we 2 maandjes verder zijn hebben we dit allemaal achter ons gelaten.

Het gaat je lukken Hilde!

Arjen en Ilsemarie

Zin of onzin in de verticale as van het paard blijven zitten? Ja, zin natuurlijk. Ik voorkom daarmee dat het paard spanning in de rug maakt en het allemaal niet zo leuk vindt. Tegelijkertijd lever je ook het bewijs dat je je paard niet meer zo sterk hoeft in te sturen als je bijvoorbeeld een volte halve baan moet maken. Toen Ilsemarie daar de effecten van ondervond was dat wel een eyeopener voor haar. En dat levert dan ook weer op dat je het paard veel beter aan de buitenteugel kunt houden. Met als gevolg daarvan dat je nog preciezer  je figuur kunt rijden.
Daarmee heb je dan ook gelijk weer de mogelijkheid om je paard in de zijwaartsen te kunnen zetten. Enkel en alleen door correct mee te zitten in de verticale as. Dat dat soms wel eens een beetje lastig is als het paard nog niet perfect recht op de volte is, is waar. Maar rijd die volte nog een keer en desnoods nog een keer en je zult zien wat een verbetering dat geeft. En zo ontstaat dan vanzelf weer dat hele mooie kader van Arjen met een trotse Ilsemarie er op. En als we dan tussendoor een galopje doen zien we de eerste 5 a 6 sprongen veel balans van Arjen. En dat dankzij perfect mee zitten in de verticale as.

Zo cool Ilsemarie!

Twirre en Jeannet

Het gaat erg goed met deze combinatie. En dat is aan Twirre ook goed te zien. Ze dijt enorm uit is superfit en beschikt over heel veel inhoud. Iets wat je niet zo maar voor elkaar hebt bij een Fries.Dus mentaal en fysisch top voor elkaar. Ze wil ook zo graag. Hoewel dat soms in doordenderen resulteerde is de controle nu veel fijner geworden. we zijn eerst begonnen met het wereldberoemde "kontje buiten". Twirre moet nog beter leren om op het achterbeen de overgangen te maken en te blijven. Hierdoor blijft de afzet en opwaartse er in behouden en zal ze ook niet te zwaar in de aanleuning worden. En dat brengt weer mee dat de lichtheid van Twirre bewaard wordt. De bodem van de manege was best wel hard. Maar je kon nauwelijks horen dat ze haar voeten neerzette. Zo licht als dat ze was. Daarna het wijken en de schouderbinnenwaartsen er bijgepakt. Gewoon met twee handen de voorhand naar binnen zetten loslaten, je gewichtshulp goed op het paard leggen en als ze het niet meer houd simpel terugzetten en weer loslaten. En als je dan de diagonaal opgaat voor een middendrafje dan gebeurd er echt wel wat. Het werd steeds stiller om ons heen en het genieten alleen maar meer.

Wauw Jeannet!

Windigo en Myrna

 "We moeten aan de bak want ik heb me opgegeven voor een een wedstrijd!" Pardon, ik...eh...Hoeraa! Nou dat was wel even een binnenkomer mag ik zeggen. We hadden in de planning dat we in het laatste gedeelte van het buitenseizoen aan de wedstrijden zouden beginnen maar Myrna heeft zoveel vertrouwen dat ze het nu aandurft. Nou wie ben ik dan om te zeggen dat ze nog maar even moet wachten. En daarom gaan we nog eens even goed kijken hoe Windigo zich verhoudt tot de gestelde opdrachten in de M1. Alle buigingen zijn dik voor elkaar bij deze wonderschimmel maar soms ontbreekt het hem nog aan voldoende zelfvertrouwen  en moet Myrna alle zeilen bijzetten om hem bij de les te houden. Hoewel dat het afgelopen jaar enorm verbeterd is. Maar soms kan het toch nog even de kop opsteken, Daar was vandaag geen sprake van en konden we aan de presentatie werken. En dan bedoel ik natuurlijk zijn sterke punten benadrukken en zijn zwakkere zoveel mogelijk verbeteren. Het werk met hem op diverse hoogtes instellen heeft hem goed gedaan. Hij bleef mooi gesloten. In de galopreprises een klein beetje spanning maar hem een keer een aai geven doet wonderen. Tot slot nog even het proefje oefenen en daar zaten geen grote problemen in. Of toch eentje. Namelijk ken je proef en leer het uit je hoofd. dat geeft zoveel meer rust en tijd om exact te rijden.

Succes Myrna!

Kelly en Anke.

Weten jullie het nog? Kelly de pensionada van 22jaar die bij Anke is terecht gekomen om haar weer lekker te rijden! Nou dat gaat echt heel erg goed. En om nou niet uit te wijden over alle lichamelijke ongemakken die Anke heeft, zochten we naar een wijze van rijden die Anke zo weinig mogelijk inspanning oplevert. Kelly is met pensioen gegaan als Z2 geklasseerd en toen ze weer in training kwam was ze echt een oud dametje. Dat was voor Anke bijna niet te doen. Ze moest veel te hard werken om Kelly vooruit te krijgen. Om Kelly weer in de kracht te krijgen heeft Anke Kelly veel gelongeerd en zo recht dat alle spieren weer in het
gareel kwamen. Daardoor verbeterde de conditie van Kelly natuurlijk dramatisch. Dat bracht weer met zich mee dat het voorwaartse ook sterk verbeterde. Maar het allerlaatste ontbrak er toch nog een beetje aan. Anke moest voor haar kunnen toch  nog te veel doen. Totdat we de "galopknop" ontdekte. Of liever gezegd: de "bijna-galopknop". Kelly zette de sokken er in en op wel zo'n manier dat Anke alleen nog maar een beetje hoefde mee te liften. Met hele kleine correcties haar in dat tempo rechtzetten en Voila! Daar gingen ze door de baan alsof ze het al jaren samen doen. Met luid briesen van Kel en een enorme smile van Anke!
Wat super om te zien Anke!

Lessen 23 juni

Amino en Marinda.

 We hebben vandaag even extra veel aandacht besteed aan de controle. Want Pien wil nog wel eens door denderen. Dat vraagt van Marinda om haar wil ook exact over te brengen. Hier stil staan is hier stil staan en niet 20 meter verder. Nadat we dat een paar keer geoefend hadden zagen we meteen een heel aantal verbeteringen. Naast dat hij zich nu wel liet ophouden ging Amino ook steeds beter staan in het halthouden. Hij koos er voor om steeds weer zijn gewicht over vier voeten te verdelen en daarmee vierkant te gaan staan. Tegelijkertijd draaft hij daarna weer zo goed weg dat hij meteen in de verlenging wil. Nou en dat mag best natuurlijk.
En als hij dan zo netjes aan 2 teugels gaat dan wil je ook wel eens wat anders dan alleen maar rechtuit en dus gaan we zoetjes aan de schouder wat naar binnen zetten. Zo creëren we weer extra ruimte voor het binnenachterbeen om er onder gezet te worden. En als we dan de diagonaal op gaan voor een middendrafje dan zien we ook dat de eerste paar passen met veel meer kracht worden afgezet. Daarna gelijk wel weer de hele ophouding geven en hem er aan herinneren dat zijn gewicht achterop moet blijven.Nou dat ging lang niet gek. En in combinatie met een paar pasjes achterwaarts zal hij snel heel veel sterker worden.

Goed gereden Marinda!

Witny en Kim

 Vandaag een oefeningetje in geduld voor Kim. Nou is dat niet heel erg moeilijk want Kim heeft geduld genoeg. Witny hield het achterbeen erg lang en de rug nogal laag. Dan gaan we over naar contra aan het paard zijn. Wat bedoel ik daarmee. Omdat ze zo liep en het hoofd nogal hoog hield gaan wij de hand heel hoog zetten alsof ik het hoofd een beetje wil optillen. Hierdoor wil het paard juist het hoofd weer naar beneden brengen. Althans dat is de uitkomst hier van. Waar het natuurlijk om gaat is dat het paard de rug ontspant. En dit is de enige juiste techniek om het te bewerkstelligen. En dat dat klopt
is ook een feit want het gebeurd wel. Al moet je daar zoals gezegd wel enig geduld mee hebben. Constant met het zelfde contact in het zelfde tempo blijven rijden. Het paard wil een oplossing voor het probleem en vindt uiteindelijk de enige juiste en dat is: achterbeen er onder, buikspieren aanspannen, rug ontspannen en koppie laten zakken. Tsja en dan zien we weer hoe gezegend dit paard is met extreme bewegingen. Soms zelfs gewoon te veel van het goede. Tot besluit nog een galopje waar we super veel houding zagen en veel draagvermogen.

Klasse Kim!

Shakira en Josien

Ook Josien rijdt normaal gesproken bij Jessica in de les. Maar door haar vakantie reed Josien nu een lesje bij mij. Dit is echt een prachtige combinatie om te zien. Josien zit er super op en Shakira is een prachtige haflinger met dito bewegingen. Hoewel ze die niet van nature heeft. Alles is er zo'n beetje door Josien ingereden en daar kunnen we ons petje voor af nemen.We hebben wat extra aandacht gegeven aan de halve ophouding en de 3e beenhulp. Daar zijn we mee begonnen. De 3e beenhulp gebruiken we om het paard aan te moedigen om zijn buikspier nog meer aan te spannen. Op die manier trekt hij de achterhand nog meer onder zijn lichaam en gaat hij nog meer de berg op. Hierdoor rijst hij in de voorhand en wordt daarmee lichter in de hand. dat brengt dan weer met zich mee dat de halve ophouding slechts een kwestie wordt van iets terug zitten. Hierdoor wordt het paard nog rechter en gaat hij nog meer op het achterbeen zitten. En daarmee ontstaat dan zoveel afdruk dat de swing er echt in komt. Tsja en aan Josien te horen geeft dat echt een enorme kick.

Op naar de volgende wedstrijd met een dansende Shakira!

Indy en Louise

In verband met de vakantie van Jessica reed Louise een keertje mee bij mij. Geweldig om te zien hoe goed Jessica haar vak verstaat want Louise was volledig ingewijd in de beginselen van het rechtrichten. Toen Louise aan de slag ging werd er direct actief gereden en was de slangelijn meteen nummer 1 bij Louise. Ik wil altijd graag weten wat de theorie achter een oefening is  en dus vroeg ik Louise weer te gaan stappen en het mij te vertellen. "Om in het midden te komen zitten" antwoordde ze en dat is natuurlijk helemaal goed. Maar de vraag daaraan vooraf moet natuurlijk wel gaan over zit ik op links of zit ik op rechts. En als dat nauwelijks voelbaar is dan hoeft die slangenlijn natuurlijk niet meer. Dan komt het aan op gevoel en met name in de aanleuning natuurlijk. Dus gewoon maar recht uit en voel welke teugel ze meer aan neemt. Vandaar uit kunnen we ook verder bepalen of we een links- of rechtsgebogen paard hebben. En daarop ons plan afstemmen. Dat bleek uiteindelijk op de linkerteugel iets meer te zijn dan de rechter. Door nu de linkerteugel naar voren te brengen wordt de aanleuning gelijk en zagen we vrijwel meteen de verlenging bij Indy ontstaan. De foto's zijn waardeloos want hele lange stukken kwam Indy mooi door de hals en liep met veel houding.

Toppie Louise!

Valeska en Kim


Vandaag na echt een hele lange tijd Valeska weer eens in de les. Dit paard heeft heel wat hoofdbrekens bij Kim en Machteld opgeleverd. Normaal gesproken loopt Valeska bij Jessica in de les. Jessica heeft flink haar handen er aan vol gehad maar ze heeft zoals gewoonlijk weer prima werk geleverd. Valeska is weer volledig rijdbaar en aangezien Kim het afgelopen jaar een enorme rijkunstige ontwikkeling heeft doorgemaakt keren de kansen voor Valeska ten goede. Vergis je niet het blijft een merrie met een gebruiksaanwijzing. Het gaat erom om Valeska heel veel vertrouwen te geven. Waarbij de ontspanning onontbeerlijk is.
En die ontspanning volgt natuurlijk vanuit het juiste tempo naar de gelijke aanleuning gaan. Hoewel Kim soms nog een beetje het verleden meeneemt van Valeska ziet ze ook wel in dat een paard in het nu zit en reageert op wat er op dat moment zich afspeelt. Hierdoor ging Kim er nog wat meer aan rijden en kwam die ontspanning eigenlijk zomaar. Valeska is gevoelig in de rug dus het is stapje voor stapje verlengen. En als dat dan zo ver is briest ze er over en gaat ze merkbaar meer lopen uit haar zelf. En dan is een grote beloning op zijn plaats. zowel voor paard als amazone. Ieder een klontje! :-)

Prima Kim~!

Faith en Christel

De boog kan niet altijd gespannen staan. En als je thuis een boerenbedrijf hebt dan kom je wel eens in tijdnood. dat geeft dan weer zoveel druk dat de rust om vanuit je kennis en kunde te werk te gaan dan ontbreekt. En dan moeten we gewoon even een stapje terug doen om alles weer te herpakken en naar boven te halen  hoe het ook al weer zat. Een rechtgericht paard is een paard wat achter gelijke aanleuning met het ruitergewicht midden op de rug beide achterbenen even ver naar voren brengt als naar achteren. Daardoor de buikspier sluit en de rug ontspant. Hierdoor bereikt het paard de voorwaarts neerwaartse tendens en spreken we over een in de hand gesteld paard. En als we dat bereiken dan kunnen we niets anders dan tevreden zijn. En zo als je op de foto's kunt zien is dat dan ook weer op het gezicht van Christel af te lezen. Dan is alles weer op de rails en is Faith heel braaf en laat zich gewillig bewerken. Nee en dan kom je niet tot allerlei dressuurmatige hoogstandjes. Maar moet dat? Nee niks moet. De ontspanning halen dat moet. Want zo zal het paard het werk altijd als plezierig ervaren en kan de amazone weer aan haar zelfvertrouwen werken.

Je mag best trots zijn op jezelf Christel!

Welldone en Manon


Het gaat heel goed met deze combinatie. Manon heeft echt een switch gemaakt in haar hoofd. De knop is omgezet in de: "komaan Welldone, Gaan!!" En waar het Welldone eerst het type paard "komt het vandaag niet, dan misschien morgen wel", was, is het nu een paard geworden met de mindset: Hoera we gaan wat doen. Hij trekt zich steeds minder terug in zijn schulp en wordt steeds een beetje manser! Welldone heeft goed begrepen dat alles vanuit de achterhand begint en als hij het toch vergeet dan is een kleine aanwijzing van Manon genoeg om hem weer op het juiste pad te krijgen.

Hierdoor krijgen de oefeningen ook veel meer uitstraling,is hij mooi in te stellen en wordt de gehele lijn van Welldone echt de berg op. En als hij dan naar de middengangen gaat moet Manon zowat in de gordels want mijnheer gaat een potje afzetten en verlengen dat het een lieve lust is. Daarmee verbeteren de overgangen naar stap en draf ook enorm. Waar hij zich eerst in een overgang liet vallen en instorten blijft hij nu voorwaarts en klaar om te gaan. Tenminste...als Manon er scherp op blijft. Dat is nog niet helemaal vanzelfsprekend bij Manon maar dat duurt niet lang meer want die overgangen die wel goed gingen geven zoveel gevoel dat de honger naar meer vanzelf groter wordt.

Toppie Manon!

Andor en Lianne

Ik doe dit geweldige werk al een paar jaar. Maar soms sta ik toch weer versteld hoe je met het systeem zulke grootse veranderingen kunt zien bij dier en mens. Andor lijkt ogenschijnlijk een eenvoudig paard. Maar allemachtig wat is hij toch mooi geworden. Lianne en Saskia rijden hem beiden. En dat doen ze zo goed dat Andor echt tot ontplooiing komt. En daarbij de dames steeds meer een geweldige rit geeft die heel wat glimlachjes oplevert. De rugproblemen die Andor had (milde vorm van karperrug) zijn volledig verdwenen en dat laat zich weer zien doordat hij happy en hogelijk geconcentreerd zich laat bewerken. En denk maar niet dat hij op de foto's hier (sorry voor de onthoofding Lianne!) in middendraf gaat. Dit is gewoon zijn arbeidsdraf waar hij de passen volledig afmaakt. En moet je kijken naar de bespiering. Die neemt zo ongelooflijk toe. Echt prachtig. Andor heeft nu zoveel balans op de rechte lijnen dat we langzamerhand naar de zijgangen moeten gaan. En dat gaan we de volgende lessen dan ook zeker doen.
Super Lianne!

Chelsea en Saskia


Ik kon niet kiezen uit de foto's Sas. Er waren zoveel mooie. We hebben gewerkt aan buigzaamheid en schoudervrijheid. Eerst mooi achter gelijke aanleuning met voldoende voorwaartse drang. En je ziet dat Chelsea steeds sterker gaat worden want dat voorwaartse begint nu meer een gewoonte te worden. Al zegt Saskia zelf dat ze dat op de wedstrijden wel een beetje kwijt is. In de les is het top maar nu nog daarbuiten. Maak je niet ongerust dat komt vanzelf. Je moet het alleen wat de tijd geven. Nadat Chelsea lekker los was zijn we met de zijgangen begonnen. En deze in alle 3 de tempi in draf gereden. Het gemak waarmee Chelsea dat doet
is een lust voor het oog. Vervolgens zijn we op de
lange zijdes tot B en E schouderbinnenwaarts gaan rijden en van daaruit de diagonaal op van hand veranderen in middendraf. Ook voor Saskia geldt dat ze in het verruimen de hals langer moet maken. Eerst vertrok Chelsea te groot (60m is een eind hoor) en bleef niet in balans. Maar dat verbeterde gaandeweg de les toch prima. Zelfs zo goed dat ze ook op de ophouding zeer goed reageerde door echt haar gewicht naar achteren te brengen.Daarna hebben we nog enkele krachtoefeningen gedaan waarin Chelsea mooier en mooier werd.

Errug chique Saskia!

Verona en Hilde

Nou dit is de 1e echte les te paard voor Hilde. Maar ik ben er eerst even op gaan zitten. Soms wil ik even weten hoe het paard er fysiek en mentaal voor staat. Nou werd ik behoorlijk nerveus gemaakt door de diverse dames want dat zou me een spektakel moeten opleveren. Ik zag mezelf al weer bokkend en stuiterend door de baan gaan. Maar gelukkig niets van dat alles. Ik had eerst gecontroleerd of het stuur het gas en de rem werkten. Toen ik me daar van overtuigd had gingen Verona en ik aan de slag. Nou dat was niet eens zo verkeerd. Dit paard heeft echt een hele tijd weinig tot niets gedaan behalve dan de laatste maanden veelvuldig gelongeerd. Verona
had een mooie zachte rug waar ze me veel gevoel mee gaf. Ik ben bezig geweest om haar balanceerstok (hals) wat beweeglijker te krijgen want ze volgde nou niet direct soepel mijn hand. Ik geloof dat ik in die 20  minuten dat ik haar reed geen 10 meter rechtuit heb gereden. Lekker veel draaien, wenden, keren, versnellen, vertragen, galoperen, draaien keren,changeren, draven en stappen. Een keer wilde ik iets te veel haar op het achterbeen zetten maar toen raakte ze even de kluts kwijt. Aaitje, lief paard, hartstikke goed je best gedaan. En daar gingen we weer. Toen Hilde er op. Waar die was met haar hoofdje weet ik niet maar de grijns kwam op haar gezicht en ging er niet meer vanaf.

En dat is geweldig om naar te kijken!

Arjen en Ilsemarie

 Ook deze combinatie gaat als een speer. Je ziet Arjen per les sterker worden. Deze loopmachine is zo superbraaf dat je de hele combinatie een beetje moet afremmen als lesgever. Want hij heeft echt even zijn rust nodig zo tussendoor. Even op adem komen. Zodat hij enthousiast en gretig blijft. We zijn voornamelijk bezig geweest om hem op alle niveau's ingesteld te krijgen. Lengte maken en voorwaarts rijden. Dan voorzichtig teruggaan zitten en ophouden zodat hij nog net blijft draven. En dan weer vertrekken. Das de oefening om een bodybuilder van hem te maken. En zo nu en dan kwam hij in die flow dat echt begon te swingen achter. Nou dan zie
ik Ilsemarie ook breedlachend de baan rond gaan.( Ik zou met de tijd wel eens een "pas de trois" willen zien van Hotse, Twirre en Arjen) Ook nog even het favoriete onderdeel van Arjen er bijgepakt. De galop. Dan begint hij echt te juichen van achter. Dat is voor hem echt een egoboost! Arjen houdt van galoperen. Een beetje onfries dat wel maar wij zijn er gelukkig mee. Dan hem weer in de drafstelling zetten, mooi overgangetje maken, bijna stappen en weer op lengte wegdraven. Nou die Arjen heeft flink staan bodypumpen. En ilsemarie ook geloof ik want die kleur kende ik nog niet van haar.

Te gek he Ilsemarie!

Mando en Esmee

Mando. De kleine stoere blond haf. Wat dit paard allemaal kan daar kan ik wel een boek over schrijven. Maar we hebben nog 1 wens op ons lijstje staan: een mooie uitgestrekte draf. En daar zijn we nu hard mee aan de slag gegaan. Wat hebben we daar voor nodig? Lengte in de hals en afzet. En dan steeds een paar pasjes wegrijden. Terug naar de verzameling en  dan de schouderbinnenwaartsen en weer verlengen en wegrijden. In de midden en uitgestrekte gangen moet het paard meer halslengte krijgen anders kan hij het achterbeen niet verder naar voren krijgen. Eerst krabbelde Mandootje een
beetje weg. en als je baas hikkend van de lach bovenop je zit komt het ook nog niet echt goed. Maar langzamerhand kwam er stukje bij beetje meer schoudervrijheid en kon Mando zijn voorbeen steeds beter wegzetten. Op de foto boven wil ik laten zien welke hals lengte hij ongeveer nodig heeft. Als hij dan weer wat sterker hierin is geworden zul je zien dat zijn neusje weer voor de loodlijn komt. Niks om je ongerust over te maken dus. De foto hiernaast laat zien dat in de ophouding Mando ook mooi voorwaarts en opwaarts blijft. Dat levert de benodigde kracht weer op voor de middendraf.

Mooier en mooier wordt ie Esmee!

Twirre en Jeannet

Paardrijden. Soms moet je echt eens nadenken over wat dat nou is. Techniek? Zeker. Het is gericht op de atletische  ontwikkeling van het paard waarbij ook rekening gehouden wordt met de geestelijke ontwikkeling. Filosofie? Ja absoluut. Het geeft de vragen onderbouwing waar we mee te kampen krijgen. Spiritualiteit? Ook! Het is binnentreden in een ongekende wereld van gevoel. Waarin respect, compassie en diepgewortelde vriendschap als golf bewegingen door de combinatie heen vloeit. Is dat dat dan het ultieme één zijn. Ja! Soms wel. Soms beleef je niets meer dan dat er is. Alles! Nou als je nu zulke momenten in je rijden tegenkomt dan ben je wel heel aardig op weg mag ik zo zeggen. Vandaag waren er van die momenten. Waarin alles klopt. Het paard ogenschijnlijk moeiteloos je gedachten volgt. Waarin het niet meer gaat over hulpen geven maar "samenwerken". En samen genieten. Dat dat niet zo maar gaat weten we ook. Als je paard als een tank doordendert terwijl jij toch echt wilt halthouden moeten we wel even orde op zaken stellen. Maar als dat dan gebeurt en je kunt met zo'n lach rijden tot je niet meer weet dat je rijdt maar zweeft. Tsja dan rest mij niets meer dan in nederigheid te zwijgen.

Chapeau Jeannet!

Kelly en Anke

 Hoera ze zijn weer terug. Anke en de pensionada Kelly. Hoewel pensionada!!. Niet echt. of liever gezegd: "Echt niet"! Anke is er even een tijdje tussen uit geweest door allerlei lichamelijke problemen. Maar ondertussen heeft ze wel Kelly fit weten te houden. Ze zag er tenminste prima uit en ze was ook goed alert. 22 is deze jongedame maar dat is nauwelijks te zien. Het is een paard met een schat aan ervaring en die maak je niet zomaar wat wijs. Maar ze schept er zichtbaar genoegen in om te laten zien wat ze allemaal kan. Rustig aan Kel. Er zit wel iemand op je ruig he! En die moet je wel een beetje
helpen. Maar voor dat zo ver is gaat Anke eerst een stevig potje rechtrichten. Op en over de schouder dat het een lieve lust is. Misschien zelfs wel een beetje te veel en dreigt het effect van de gewichtsverplaatsing een beetje verloren te gaan. Het wordt dan alleen maar naar binnen en buiten kijken maar gaat de gewichtsverplaatsing niet mee. Toen dat verbeterde kwam Kelly mooi op lengte en werden de buigingen ook zienderogen beter. Tussendoor nog even een lekker galopje. Goed voor Kel en goed voor Anke.

Het zag er goed en fris uit Anke! toppie

Lessen 9 juni 2013 Amino en Marinda

 Marinda zat een beetje in de problemen. Vooral met het buigen naar rechts. Dan komt de theorie weer om de hoek kijken. Links gebogen paard. rechts is de bolle kant ( de kant waarop het paard aanleuning neemt) Als we die teugel ook vast houden dan kan het paard nooit het corresponderende achterbeen er onder zetten. Dus! Loslaten en de ander teugel aan de holle zijde aannemen. Nu kan dat rechterachterbeen er wel onder komen en ik denk dat het nog geen 3 minuten heeft geduurd of Pien kwam in de lengte En begon al beter te buigen. naar rechts. Wanneer weet je dat de

buiging goed is. Wanneer de neus de verticale lijn volgt. Stel je zit op de linkerhand op de volte. Dan moet de neus naar buiten wijzen. Wanneer de neus naar binnen wijst dan heb je te veel druk op de binnenteugel.Je trekt dan het paard naar binnen waarop het paard zich wel naar binnen moet laten vallen. Nou dat was gelukkig allemaal niet aan de orde. Daarna zijn we bezig gegaan om dat motortje achter meer aan de praat te krijgen. Dat hebben we gedaan door in draf te verkorten en te verruimen. Langzamerhand schoven de achterbeentjes van Amino er goed onder en kreeg hij echt een mooi modelletje.

Toppie Marinda!

Whitny en Kim

Witny heeft de operaties aan de woekeringen aan haar hoeven goed doorstaan. Een hoef is nog een paar weken geleden nabehandeld en ook die is nu prima. En dat betekent dat ze weer volop in training staat. Er is bij Kim sinds de traingsdag in Enkhuizen veel veranderd. Zo veel beter is ze gaan rijden en is ook veel handiger geworden ennnn....doortastender. Kim is pro actief aan het rijden en geeft Whitny geen kans om in oude gedrag te vervallen. En ja als dan de 1e pasjes lengte komen dan kunnen we met zijn allen apetrots zijn. Kim moet Whitny erg scherp in de gaten houden want ze laat zich nog alle kanten uit
vallen. Bliksemsnel stuurt ze Whitny van de schouder af. en zo wordt ze steeds kalmer en geconcentreerder en meer en meer ontspannen. Met voldoende rustmomenten er tussendoor kwamWhitny steeds beter in haar velletje te zittten en liet hele mooie dingen zien. Want dit paard kan bewegen dat is om van te kwijlen. Nioet dat we haar nu op haar max hebben gezien maar we zijn er weer aardig naar op weg.

Top gedaan Kim!

Faith en Christel.

Wat een bodybuilder wordt Faith toch. Er gaat aardig wat testosteron in dat ponylijfje rond. En ja ze is nog jong maar niet meer zo jong dat ze het werk niet aankan. Christel is op gezette momenten nog steeds hyper maar niet zo hyper meer als ze was. En omdat de rust er nu veel meer in komt worden de resultaten ook steeds beter. Tuurlijk daarna vallen we weer even terug in oud gedrag maar stapje voor stapje komt er steeds meer lijn in de training en de stemming van beiden. Nou ja en dan kun je zulke momenten waarnemen in de les. En ja, we besteden nog steeds ruimschoots de aandacht aan het knetter
recht zijn. Want dat is de basis van alles. Niet recht zijn betekent spanning. En met spanning kun je niet paardrijden. Ik heb ook foto's van Christel met een enorme lach. Omdat het zo geweldig fijn voelt. Faith reageert vlot en goed en er is dan niet veel wat je niet kan met haar. Ze wordt dan ook echt licht in de hand. Waar ze soms wel iets te veel aanleuning kan nemen. Christel moet dan steeds de hand even naar voren doen om het gewicht er af te halen. Hierdoor ontstaat ook weer meer ruimte voor het achterbeen om onder te treden en daarmee de realtieve oprichting te bereiken.
Super Christel!

Welldone en Manon.

I've got the power! Kijk maar naar deze plaatjes. De berg op en erg gemotiveerd. Dat is onze nieuwe Welldone en nieuwe Manon. toen ik aankwam had ze hem lekker voorwaarts en mooi aan twee teugels op een super lengte. Welldone geeft altijd het idee dat hij het liever niet doet dan wel. Maar misschien zat hij nog steeds een beetje in zijn schulp en begint hij er echt nu uit te kruipen. Dat vraagt wel een hoop van Manon maar wat krijg je er een beauty voor terug als je er echt werk van maakt. En je ziet heel goed aan Welldone dat hij langzamerhand echt plezier begint te krijgen in hard werken. Nou moet
je daar natuurlijk wel gedoseerd mee omgaan anders wordt het hem te gortig. Dus we wisselen hem steeds af met verzamelen en oprichten naar een mooie lengte en weer gas op de plank. De briesen vliegen je dan om de oren. En als hij dan na een grote inspanning even zijn rust krijgt en op adem kan komen begint hijwarempel zelf al aan te geven dat hij er weer klaar voor is. In de galop werd Welldone veel te lang en op de voorhand. Nu springt hij heel licht naar voren en houdt het sprongetje mooi gesloten en klein. Zo een volte en dan weer recht uit en op lengte. Terug en weer klein springen. Dan een mooi overgangetje naar de stap en mijnheer is klaar.

Manon heeft voortaan twee zakdoeken per les nodig :-)

Super Manon

Lessen 8 juni 2013. Andor en Saskia

Sjonge wat ontwikkeld dit paard zich toch enorm onder de begeleiding van Lianne en Saskia. Het is echt geweldig om te zien hoe dit paard opbloeit. Ik roep het nog maar eens even in herinnering. Een wat tuigtypisch model en aardig wat rugproblemen. Het is omdat mijn computer is gecrasht anders had ik er nog even wat foto's van de 1e lessen bijgezet. Andor wordt steeds ruimer in zijn bewegingen en komt ook in een heel mooi kader te staan. De dames begrijpen heel goed wanneer Andor recht is en wat er dan mogelijk is. De kleinste hulp is voldoende om Andor een opdracht te geven. Vanuit stap perfect aangalopperen is geen enkel probleem. Niet te  veel
over nadenken ladies! Gewoon doen. Want wat kan je nou in vredesnaam verkeerd doen als je zo paard rijdt? Niets toch? Dan moet je gaan spelen met hem en hem verrassen en hem voor vraagstukken zetten. Dan daag je hem uit om zijn intelligentie te gebruiken. Zo laat je hem in zich zelf geloven. Ego-building noemen we dat. En wat ik begrepen heb begint hij zo langzamerhand ook een andere rangorde in de kudde te winnen. En meiden wat krijgen jullie er een fantastisch paard voor terug. Groot compliment!