Wat een bodybuilder wordt Faith toch. Er gaat aardig wat testosteron in dat ponylijfje rond. En ja ze is nog jong maar niet meer zo jong dat ze het werk niet aankan. Christel is op gezette momenten nog steeds hyper maar niet zo hyper meer als ze was. En omdat de rust er nu veel meer in komt worden de resultaten ook steeds beter. Tuurlijk daarna vallen we weer even terug in oud gedrag maar stapje voor stapje komt er steeds meer lijn in de training en de stemming van beiden. Nou ja en dan kun je zulke momenten waarnemen in de les. En ja, we besteden nog steeds ruimschoots de aandacht aan het knetter
recht zijn. Want dat is de basis van alles. Niet recht zijn betekent spanning. En met spanning kun je niet paardrijden. Ik heb ook foto's van Christel met een enorme lach. Omdat het zo geweldig fijn voelt. Faith reageert vlot en goed en er is dan niet veel wat je niet kan met haar. Ze wordt dan ook echt licht in de hand. Waar ze soms wel iets te veel aanleuning kan nemen. Christel moet dan steeds de hand even naar voren doen om het gewicht er af te halen. Hierdoor ontstaat ook weer meer ruimte voor het achterbeen om onder te treden en daarmee de realtieve oprichting te bereiken.
Super Christel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten