Verona en Hilde

Ik geef gelijk toe Hilde. Dit was niet je allerfijnste rit. Verona leek nogal last te hebben van haar neuskapje. En dat maakte een erg onrustige indruk. Wat dan weer wel opvalt is dat in de momenten dat ze er niet zo'n last van heeft ze erg fijn beweegt en zich ook steeds beter laat rijden. Allereerst gaat het om recht zijn natuurlijk waarbij je het contact op 2 teugels gelijk houdt. Stel je hebt 2 kilo op de linkerteugel en 1 kilo op de rechter teugel dan breng je de linker naar voren tot ook 1 kilo. Deze simpele aanpassingen maken al zoveel verschil. Dat de ontspanning juist ook hierdoor weer beter wordt.
Dat je dan nog steeds je handen vol aan haar hebt is ook zo maar dat zal zeer spoedig gaan verbeteren. En waar of niet. Er zaten zeker hele goede stukken in. En zag ik het niet aan je paard dan zag ik het wel aan jou. Want je lach was van oor tot oor. Ik zou nog wel blijven afwisselen met zo nu en dan longeren in plaats van rijden. Dat leert Verona weer om meer te ontspannen en daar pluk je de vruchten van in je rijden. De galop was wel wat hectisch maar zoals gezegd wijt ik dat aan het neuskapje. Maar de sprong op zich was weer wel heel goed. Kortom je bent echt op de goede weg en alsl we 2 maandjes verder zijn hebben we dit allemaal achter ons gelaten.

Het gaat je lukken Hilde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten