Mando en Esmee.
We zijn verder gegaan met waar we de vorige keer zijn gebleven. Namelijk het verlengen van de drafpas. Mandootje wil in de middengangen nog wel eens een beetje kort blijven. Waar hij in de arbeidsdraf mooi afwikkelt is het in de middendraf te vlug. En verliest het achterbeen de drang om af te zetten en te blijven duwen. We hebben hem mooi op lengte gereden waardoor het achterbeen moest blijven komen. Dat afgewisseld met een paar pasjes achterwaarts en dan weer groot wegdraven. Dat gaf veel verbetering. Nou moet je ff voorstellen dat de buitenbak 80m x 40m is dus als je dan een diagonaaltje rijd. Dan ben je wel ff onderweg.
Dat hij zijn balans dan een keertje verliest is geen enkel probleem. De verbetering was zo goed dat ook de verzameling op een heel lichte ophouding gemaakt kon worden. We zijn toen vanuit stap gaan aanspringen. Esmee vond daar niks aan! :-) En luid Woehoeeeeee onderstreepte haar verbazing en vreugde bij zoveel lichtheid en gemak van Mando. We bleven variëren in het gangenwerk en in alle tempi. (verzamelde, arbeids, midden en uitgestrekte gangen) En Mando had best schik. En begon zelfs mee te denken. Kom op jongens! DE SOKKEN ER IN EN GAAANNNNNNNN!! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten